Kącik naszej poezji.

\"To nie tak. Jestem! ......ona wciąż tu jest nie odeszła nigdzie zastygła na stoku w pół drogi jej smutne palce przeczesują włosy traw w przypomnieniu jej dusza moknie razem z deszczem smutnym jej serce tęsknie nasłuchuje ona jest tylko czy to jej oczekujesz?\"

Nadejdzie kiedyś dzień gdy błekitne niebo wreszcie dotknie ziemi To dzień w którym gwiazdy będą oświetlać nie Niebo, a Ziemię To czas gdy nasze dłonie się splotą Nasze usta zabarwią swym karmienm :)

Witajcie niedzielnie :) Radosny - dzięki za życzenia powrotu do zdrowia :) Już mi lepiej

Wiosna się nam zrobiła :) Aż miło wyjrzeć przez okno. No, w każdym razie jeśli się uda trafić na moment, kiedy akurat nie pada ;P A jutro ma być mnóstwo SŁOŃCA !!!

Dzień dobry :) U mnie też wiosna za oknami :)

Tylko ze strachu Kochają się przytulają się tylko ze strachu Boją się samotności drżą jedno o drugie tylko ze strachu Boją się śmiertelnie czarnych cmentarzy uczuć Nie kłamią tylko wtedy gdy opowiadają sny bo snów nie trzeba wybaczać Między obłudą kobiet a zazdrością mężczyzn szukają czego nie ma — miłości Tylko ze strachu tylko ze strachu przed samotnością przepędzają od siebie jak psa obojętność która by ich uleczyła jak sen Oto jest cała miłość naszego pięknego wieku po śmierci Tristana i Izoldy Romea i Julii Laury i Petrarki Beatrycze i Danta i tych wszystkich nudnych kochanków i nadzianych uczuciem gołębic bez których bardzo często jest źle na świecie poetom i nie-poetom także Tylko ze strachu przed samotnością ta dziewczyna słodka w szorstkiej łupinie pomarańczowego swetra leci ku miłości jak ćma do świecy Zdmuchnij — chłopcze — ten obłudny płomyk nie funduj jej karuzeli lodów kina mając zamknięte serce nie otwieraj jej ciała jak różowego owocu — tylko ze strachu tylko ze strachu przed samotnością która przyjdzie i tak do ciebie zagubionego w tłumie jak ziarnko maku ślepe Nauczmy się samotności aby siebie nawzajem nie krzywdzić Nasza czułość zabija nas nasz cynizm zabija innych Nie wypełniajmy sobą pustki którą przeczuwamy w rzece nie zastępujmy liścia na gałęzi który rośnie bez nas Nauczmy się samotności nie bójmy się samotności Nauczmy się samotności T. Kubiak

Witaj Znajoma_ :) Piękne i trudne ,ale możliwe \"nauczmy się samotności \"-ja dodałabym - nauczmy się samotności ,która uwolni nas od złej ,toksycznej miłości . Pozdrawiam poniedziałkowo :)

:-) Miłość jest kombinacją podziwu, szacunku i namiętności. Jeśli żywe jest choć jedno z tych uczuć, to nie ma co robić szumu. Jeśli dwa, to może nie jest to mistrzostwo świata, ale blisko . A jeśli wszystkie trzy, to śmierć jest już niepotrzebna: trafiłaś do nieba za życia. [Wiliam Wharton :-)

\"Zawsze czekaj na Miłość bo ona kiedyś wróci, lecz nie zwlekaj bo szybko Cię porzuci. Nie traktuj jej jak rzecz bo to najważniejsze, co w życiu możesz mieć... Gdy bardzo kogoś kochasz nie wstydź tego się bo tego w naszym życiu nie ukrywa się... Choć nie może odwzajemnić Ci tej miłości ty się wtedy bardzo złościsz ale jak kochasz poczekaj bo miłość z życia nie ucieka... Naprawdę szanuj miłość i ukochanego bo możesz zrobić coś bardzo głupiego... Gdy on Cię nie kocha Ty kochaj go stale, długo i wytrwale...\" ;-)

no tak tylko że, jeżeli te wszystkie uczucia nie są odwzajemnione to co - to też mam się czuć jak w niebie? :( kocham ale nie jestem szczęśliwa - niestety :(

nigdy nie masz pewności...czy uczucie nie jest odwzajemnione... poza tym... należy cieszyć się ze szczęścia osoby przez Ciebie kochanej;-)

cieszę się cieszę, bo kocham, ale jest mi smutno :( :( :(

Lepiej smucić się i kochać, niż żyć bez miłości w szczęściu. Selma Lagerlöf

\"Kto prawdziwie kocha, ten nie troszczy się o nagrodę za swą miłość, lecz tylko o to, by kochać coraz lepiej\" ;-)

nie można żyć w szczęściu bez miłości :( - ta pani - Selma Lagerlöf jakieś bzdury wymyśliła :( a czy wiesz może co wg niej oznacza szczęscie?

no cóż, aż tak bardzo przebudzona to ja nie jestem i zdecydowanie wolałabym aby On też mnie kochał :(

dla Ciebie szczęście to miłość....podejrzewam, że dla owej pani szczęściem była sława itd :-)

Miłego dnia :-)

\"Czasami trzeba usiąść obok i czyjąś dłoń zamknąć w swojej dłoni, wtedy nawet łzy będą smakować jak szczęście,\"

\"Gdy chciałam usłyszeć Twój głos- Zaśpiewał ptak Gdy chciałam byś dotknął mnie- Na mym ramieniu motyl siadł Gdy chciałam byś otarł moje łzy- Osuszył je wiatr Gdy chciałam żebyś pocałował mnie- Promyk słońca musnął moją twarz Gdy chciałam zobaczyć Cię i spojrzeć Ci w oczy- Podniosłam głowę i ujrzałam gwiazdy\" S.

\"Pamiętasz tamte dni tamte miesiące ? Powiedz mi jak się mylę, jak błądzę. Powiedz mi to prosto w oczy, Po co mam z Tobą być, Jak nie patrzysz w moje oczy ? Spójrz, zobacz kto za Tobą płacze ! Dziewczyna, która może żyć inaczej. Żyć jak inne beztrosko, swobodnie… Ty znowu swoje, przestań to nie godne ! Lecz dziś za Tobą nikt już nie zapłacze, Nikt nie uroni łzy bo zrobiłeś inaczej. Dlatego Ciebie już nie ma, A ja zaczynam nowe życie ! Koniec z bajkami trzeba spojrzeć w swoje życie\". S.

I patrzy na mnie, choć nie ma jej ze mną... wszystko co słyszę, mówi jej głosem... słońce za oknem, i podmuch wiatru, nów, pełnia, kwadra, i gwiazd miliony, ciepło kominka, i kawa poranna, deszcze szumiący, i ciepły, jasny snieg... widzę wciąż wokół jej ciepłą, miłą aurę... dniami na jawie, nocami we śnie, gdzie bym nie spojrzał, tam stoi Ona... świdruje mnie swoim słodkim spojrzeniem... jest w moich myślach... jest w moim sercu... to moja saathiya i bardzo bliska... wiesz czym sprawiła że tak bardzo ją cenię? daje mi wiarę, że jestem lepszy, głaszcze słowami wszystkie moje smutki, w całun spokoju owija moje oczy, kładzie przede mną radość - na swej dłoni wyciąga swą rekę i mówi: \"to dla ciebie, nie martw się jutrem, żyj tutaj i teraz pomogę Ci patrzeć na życie jak dziecko prosto i szczerze, by było Ci łatwiej...\" te słowa, tak proste i pełne wdzięku, napełniają moje serce radością nieskończoną! choć zna mnie nie za długo, zna mnie jak swego... i choć ją rzadko widzę, znam każdy jej gest... trudno to wyjasnić, trudno słowami, trudno też gestem, i trudno czynem... lecz Olu, powiem najprościej jak umiem, przekażę ci to, co chowam głęboko: ... zniewoliłaś mnie usmiechem... ukoiłaś wzrokiem... wyleczyłaś słowem... ujęłaś sercem... ;-) S.

pamiętam jak dziś, to pierwsze spotkanie… wyszedłem ze środka na zewnątrz i ze zmęczenia oparłem o ścianę wtedy otworzyła do mnie swoje usta i pokazała na szmaragdowym niebie oriona i kasjopeję i niedźwiedzicę a gdy światło rozbłysło spojrzałem w jej oczy… i zobaczyłem w nich najpierw zorzę polarną, błyskającą pastelowymi kolorami później ocean turkusowy, błyszczący w południowym słońcu później dziki las równikowy, szumiący od drzew tysiącletnich później wodospad górski, z łoskotem wpadający do błękitnego jeziora… wszystko to razem, zamknięte szczelnie w jej ślicznych, głębokich oczach i jej wzroku przenikającym aż do szpiku kości! pędzącym w moją stronę… pędzącym ze światła prędkością… ... sam siebie nagle złapałem, z lekkim zmieszaniem, że przestałem słuchac jej słów… na moment przestałem nawet oddychać… nie chciałem robić nic, tylko stać przed tymi dwoma żywiołami i czekać, aż mnie zabiją… miałem ochotę, aby natychmiast mnie zniszczyły, żeby te piękne, potężne oczęta zabrały mnie z tego życia i zaniosły do siebie, daleko… w ten wielki, dumny świat, gdzie do końca czasu i bytu wszelkiego oplatałyby mnie aureolą spokoju i nieziemskiego piękna… ... a każde jej mrugnięcie powieką budziło mnie z tego snu wspaniałego i błogiego, bo przesłaniało mi ułamek zycia zasłaniając na moment te dwa słońca patrzące na mnie… jak chciałbym by ich już nie zamknęła, jak chciałbym, by nigdy nie zapłakała, ażeby czasem jej słodkie łzy nie wypłukały całego tego piękna i uroku nieskończonego… żeby nie wymyły tych niezwykłych turkusowych barw i nie zostawiły w ich miejscu martwej pustki… bo pustka ta… …znajdzie swoje miejsce w moim umysle… w mojej duszy… i w sercu… ;-) S.

Owiana w marzenia piękne, Które głaszczą cudownie wyobraźnię, Cała zanurzona w przepięknych marach, Unosisz się nad szarością życia. Morze falą delikatną głaszcze twe stopy, Chcąc zaznać twojej bliskości, Gdy kroczysz bo ziemi słonecznej, Która drży każdą swoją drobiną czując cię. Słońce patrząc w twe oczy rozbłyskuje, Namiętnością gorącą, której tak pragniesz, I delikatnie przesuwa swoimi palcami, Po twoich namiętnych ustach. Wiatr muska włosy twe powoli, Zalotnie odrzucając je na boki, Czując ich zapach rozkoszny, Mocno wzdycha z zachwytu;-) S.

Przyjaźń to....no właśnie, jak ją określić? Uczucie, które nie gaśnie? Przyjaciel: on czy ona? Czy to ma znaczenie? Co za różnica, przecież przyjaźń jest nieokreślona! Jak przyjdzie - łączy, jak łączy - trwa, jak trwa (?) - długo. Ponoć jest najważniejsza, najtrwalsza, najpiękniejsza! Wszyscy na nią czekamy, a przecież już dawno jest wśród nas. Z Przyjacielem przez życie idziemy. Tylko ciężko nam jeszcze uwierzyć w to szczęście.... ;-) S.

W blasku świec twoja twarz. Wciąż widzę ten obraz. Dręczy mnie w snach, Za dnia sama szukam go w otchłani pamięci. Ta twarz jest piękna, Ta twarz mnie przeraża Znam ją, Lecz jest mi obca. Chcę jej dotykać, Ale boję się. Ta twarz, To twarz miłości;-) S.

Dzień dobry Tajemniczy :) Miło .że jesteś już od rana :D

Tajemniczy :) Jagoda :)

Szukam Cię pomiędzy wspomnieniami Próbuje przywołać tamten czas Zostałem sam na twarzy ze łzami W moim sercu nie ma już - nas Nigdy nie umiałem Cię kochać Tylko tęsknić każdego dnia Pytać \"Dlaczego?\" i cicho szlochać Nie zrobiłem nic, winien jestem - ja Nic szczególnego nas nie łączyło Znaliśmy jedynie swoich imion brzmienie Zanim się zaczęło wszystko się skończyło Zostało: Ty, ja i o nas ciche marzenie M. Lisak

Znajoma_ -dla Ciebie