zakochana w geju...

Do wpisu wyzej Ja szukałam tylko dlatego, bo to jedyny sposób na przyjaciela-faceta, który by nie chciał zaciągnąć do łóżka. Jak poprzedniczka/i najpierw w internecie, później w klubie gejowskim. :P Niestety wyjechał z Pl. To wszystko.

Od dawna jest taki trend moda na takie klimaty..ot i filozofia ;)

taki fajny watek ciekawe

Jestem młoda i totalnie załamana. Jakiś czas temu zakochałam się w koledze. NIGDY nie miałam szczęścia w miłości, więc postanowiłam tym razem zrobić wszystko, co w mojej mocy. Strasznie wierzyłam w to, że może mi się udać. TAK -> że wreszcie mi się uda... Nie chciałam tracić ani jednej chwili, ani jednej okazji. Powiedziałam więc o swoim uczuciu koleżance- jego dobrej przyjaciółce. No i dowiedziałam się prawdy. On nie może odwzajemnić mojego uczucia, bo... Wierząc całkowicie że moje szanse są równe zeru, nie potrafiłam się z tym pogodzić. Polecono mi, bym mu powiedziała. I tak zrobiłam. Był delikatny, ale powiedział, bym odpuściła. Jak to uroczo tłumaczył, nie potrafi z nikim być. Wiem, że kłamał. On potrafi kochać, tylko nie... Koleżanka powiedziała mi, że potrzebuję czasu. No niby tak, ale czas leci, a ze mną coraz to gorzej. Nie potrafię się z tym pogodzić. W niczym nie widzę sensu. Utrzymujemy nadal dobre relacje, bo nie należy on do tych typowych głupków. Ale ja go tak strasznie kocham. Bardzo często siadam sama, w pokoju i "rozsypuję" się całkowicie. To boli, niemiłosiernie boli- nie tylko psychicznie. Mnie to nawet fizycznie niszczy i wykańcza. Oddałabym wszystko, by on mógł mnie pokochać, ale nie może. Jestem totalnie zdruzgotana, bezradna. Nie radzę sobie z tym. Są chwile (może jakiś jeden dzień) gdy jest w miarę, ale po nim przychodzi dzień załamania. A z każdym kolejnym dniem załamania czuję się bardziej bezsilna. Myślałam już nawet by z tym wszystkim skończyć, by z sobą skończyć. Nie chcę żyć bez niego. I tłumaczenie "jesteś młoda, znajdziesz innego" zupełnie do mnie nie przemawia. Mam coraz głupsze pomysły i popadam w paranoję. To nie jest pierwsza miłość, którą straciłam... Tak strasznie wierzyłam, że mi się uda... A w moim pokoju, na jednym ze zdjęć jest cytat: "nigdy nie pozbawiaj nikogo nadziei- to może być wszystko, co ma" A mnie pozbawiono nadziei

dziekuje za wszystkie wpisy,to dla mnie bardzo wazne...choc juz dzisiaj nie ma mnie w kraju,to przeczytalam po latach komentarze..

Jego znam całe życie. Zakochałam się 1,5 roku temu. Myślałam że jest o mnie zazdrosny, zawsze trudno mu było wyrażać uczucia jednak on nie był zazdrosny o mnie tylko o moich facetów. Że ja kogoś mogłam mieć a on nie. Prawdę wyznał mi 2 dni temu nie mogę się pozbierać czuje że wogule go nieznam, ale nadal kocham.

up

Jak się napatrzą na polskich zaniedbanych facetów to nic dziwnego że później są takie tematy.