dziewczyna mi nie potrzebna, wystarcza mi to, że mam kolezanki

kiedys z nikt mnie nie lubil, nie mialem kolegow ani kolezanek. pamietam jak zazdroscilem innym ktorzy rozmawiali, smiali sie, razem chodzili. Marzylem zeby nie stac na uboczu przez nikogo nie lubianym i tez tak rozmawiac i byc z innymi ludzmi ale wtedy trudno mi bylo sobie nawet wyobrazi takie szczescie. A teraz to wszystko sie spelnilo! To, o czym kiedys nawet trudno mi bylo marzyc a mianowicie mam kolezabki, moge z nimi porozmawiac, moge je poprosic o drobna przysluge, czasem ja spelniam cos o co one proszą Traktuja mnie normalnie, na rowni z innymi a nie jak kogos gorszego.

a ile masz lat? ja mam 21 i pół

no wlasnie jak mialem 17 i mniej to nie mialem kolegow ani kolezanek

ja sie ciesze, ze skonczylem juz podstawowke i liceum, nie bylo jeszcze gimnazjum ale ogolnie w podstawowce, gimnazjum i liceum ludzie dziela sie na debili i tych ktorzy debilami nie sa ale bardzo starają się udawac debili naprawde nie bedac debilem ciezko jest to wszystko przetrwac ale potem cale szczescie jest nagroda. po skonczeniu szkoly na wszystkich debili i niedebili spada ciezka polska rzeczywistosc, i odechciewa sie wyglupow, jest tylko ciezko, nudno, albo praca albo nauka ale nikt juz sie nie wydurnia

no a co do sprawy dziewczyny to jest to poprostu jakies dziwne, nie wiem czy za trudne ale poprostu musialbym robic cos na sile zeby miec dziewczyne i czuje ze nic dobrego by z tego nie wyszlo. a kolegowanie sie to coinnego. jest takie niezobowiazujace

z reszta obecnie chyba dziewczynom sie w glowach poprzewracalo i maja za duze wymagania od facetow. ja nawet jak bym mial dziewczyne to mysle ze nie pozwolibym zeby mi robic łaske tak i robic mnie w konia

Mam 18 lat i sporo kolegów/koleżanek. Dla mnie najgorsze było gimnazjum, byłam wtedy niziutka, dziecinna z wyglądu i nieco za grzeczna. Lubili mnie, ale nie byłam jakąś gwiazdą. Teraz też nie jestem, ale trafiłam na środowisko, gdzie nie ma gwiazd. I jest git:)