żyję z dnia na dzień...

czuję, że życie mi umyka a ja nie osiągnęłam zbyt wiele. Nie wiem co mam ze sobą zrobić, w którą pójść stronę. Już pół roku jesten na tym rozdrożu odkąd straciłam pracę. Oczywiście szukam nowej pracy ale jakoś nie wychodzi. Jestem po studiach, mam staż pracy w zawodzie ale niestety brak mi UKŁADÓW. Mam 30 lat i męża pesymiste, który mnie nie wspiera. Nie wiem czy szukać pracy w kraju, czy za granicą czy może pomyśleć o dziecku. Mija dzień za dniem a ja nadal w tym samym punkcie...

ok, a czy ten pesymista-mąż Cię chociaz kocha? on ma pracę?

to co robisz calymi dniami? szukasz tej pracy?

On ma pracę na jeszcze rok na pewno ale potem też będzie musiał szukać nowej bo likwidują jego miejsce pracy. A z tą miłością to myślę, że jest chociaż dziś mnie zabolało jak mi powiedział, że na pewno nie uda mi się wyjechać za granicę do pracy... :-(

Jasne, że szukam w prasie, internecie, urzędzie pracy, wśród znajomych... Ale mam już trochę doła w związku z tym i od 2 tyg. zaczęłam szukać pracy w Anglii ale też w zawodzie.

W kraju to szukałam już nie koniecznie w zawodzie ale też lipa. Niby mam mgr, 4 lata stażu, znam ang. i jako tako wyglądam ale odzewu prawie żadnego nie ma.

no dobra, ale Wy w jakimś malym miesice mieszkacie czy jak? czemu uwaza, ze na pewno za granica nie znajdziesz?

ile w ogóle macie lat? dlugo jestescie malzenstwem? zawsze Ci tak mówil? moze to przejsciowe gadanie, zeby Cię zmobilizować

Skąd mieszkam w 2 mieście co do liczby mieszk. w Polsce. Nie wiem czemu tak myśli. Może dlatego, że u niego w domu tak go nauczyli - niewiary w siebie i w jakiekolwiek działanie. Gdyby nie ja to nadal miałby tylko zasadnicze wykształcenie zamiast wyższe

mamy 30 na karku moja rodzina mnie wspiera ale nie mąż

hehe.. to jak on trafił pracę? na ładne oczy? no a wczesniej jaką pracę miałaś? ktoś Ci załatwił czy sama znalazłaś?

oj nie wiem czy akurat wyjazd to panaceum na cale zlo -> czytaj: brak pracy czy maz tez mysli o wyjezdzie? pamietaj ze zagranica wcale nie jest tak latwo znalezc zajecie jak Ci sie wydaje domyslam sie, ze brak pracy doluje i wplywa na Ciebie depresyjnie wiec na poczatek proponuje jakis kurs- to moze byc cokolwiek np. szydelkowanie, florystyczny, komputerowy itd. jak jz sie wezmiesz w garsc, wyjdzesz do ludzi to nabierzesz wiary w siebie i optymizmu a potem szybka pilka: jedziemy albo walcze o robote na miejscu:)

margot- znam twoj bol, tez ma 30 na karku i zero perspektyw na lepsze jutro Maż hm zarabia ma b dobra pracę, ale coz z tego ? Ja wprawdzie mam tylko ukończone L.O dla doroslych, udało mie sie go ukończyć bo niestety musialam przerwac naukę ze względu na ciąże, i zamiaruje się iśc dalej na studia, ale czy to ma sens skoro po magisterce wciąż sie jest bez pracy, bezrobotnym, jaki jest sens sie kształcic?, juz sama nie wiem co dalej

do Zyta.G jemu się udało znaleźć w miarę stałą i dobrą pracę tylko niedługo koniec ja 1 pracę miałam z małą pomocą (ktoś mnie polecił) a 2 znalazłam sama o dziwo ale to nie trwało zbyt długo bo znalazła się inna babka, która miała niezłe plecy i zostałam na lodzie.. do wzorek ja bym miała pracę za granicą ale nie do końca taką jak bym chciała jeśli chodzi o kursy to nic mnie nie dotyczy w urzędzie pracy bo -nie jestem niepełnosprawna -mam wyższe wykształcenie -nie mam na utrzymaniu dzieci -za krótko jestem bezrobotna -itp. itd. dobrze, że chociaż mam ten marny zasiłek

jest jeszcze pytanie czy pierwszy raz w zyciu tę prace straciłaś wiesz, teraz trudno znalezc, ale przy kazdej kolejnej zmianie pracy jest podobno łatwiej

teraz srtaciłam 1 raz a wcześniej sama zrezygnowałam bo ta 2 praca była bliżej domu a poza tym w 1 pracy wykończyłabym się psychicznie jak wielu innych pracowników. W sumie jestem raczej odporna na stres ale to też do czasu.

ok, a myslaals pod kątem takim, ze on za rok kończy prace i moze by pomyślec tak, ze razem gdzieś pojedziecie? czy Twoj mąż raczej się nie kwapi na wyjazd?

On się w sumie kwapi ale na gotowe. Mógłby do mnie dojechać nawet wcześniej niż za rok bo nic go tu nie trzyma. Ale on po prostu nie wierzy, że mi się uda :(

aha a mąż nie ma jak popytać w tej sprawie - moze ma jakichś znajomych? czy jest w hermetycznym środowisku, (np. stricte technicznym), gdzie Cię nie wezmą? wiecie wogóle, ze w Wyborczej juz nie mozna szukac pracy dając ogloszenie na stronie www? chamstwo normalnie :(

do Zyta.G Ja nie wiem czemu tak jest ale z tego co widzę to wszędzie liczą się układy - u mojego męża w pracy też niestety a on jest za małym pionkiem, żeby to przeskoczyć

Taka sytuacja naprawdę potrafi zdołować

ale moze masz jakieś unikalne umiejętności, nie wiem, znasz język turecki ;)może a swojej firmy nie chcesz założyć? sluchaj, mzoe ten twoj chlop to taki leniuch..on nie powinien Ci wmawiac, ze się nie uda..stracil kiedykolwiek pracę? no, to niech sobie przypomni wogóle jakiej opracy szukasz? co chcesz robić?

Wysyłam dokumenty na konkursy na jakieś stanowisko i spełniam wymagania a potem patrzę, że nawet nie jestem na liście kandydatów. Albo jestem na liście ale nikt się ze mną nie kontaktuje. Albo nawet idę na rozmowę ale wiem z pewnego źródła, że oni mają już kogoś na to miejsce z protekcji i tylko robią taki cyrk z rekrutacją... W tem sposób odechciewa się nadal próbować i zaczynam myśleć o wyjeździe za granicę bo tam mój zawód przynajmniej jest szanowany. Potrzebne jest tylko doświadczenie w pracy w tym kraju...

chodzilo mi o to, ze nie leniuch tylko ze latwo mu przychodza pewne sprawy, np.znalezienie pracy ok, rozumiem, ze wolisz nie zdradzać co to za zawód jeśli chcesz to nadal robić - to próbuj, ja tez myślałam o wyjezdzie za granicę a dlaczego ma Ci się nie udac znalezc pracy za granicą? co on mówi? moze on Cię tylko przestrzega, zeby Cię hmm jakos przygotowac.. kurcze zaraz muszę isc spać:(

Wiesz unikalne umiejętności jakieś mam ale one z kolei nie są na wystarczającym poziomie, żeby szukać pracy w tym kierunku bo to hobby np. fotografowanie Szukam pracy w zawodzie pracownik socjalny, wychowawca, pedagog ale też po prostu pracownik biurowy

Nie wiem ale mój facet to zero wsparcia i wiary w moje możliwości i swoje tym bardziej On chętnie skożysta ale jak ja wszystko załatwię bo w życiu też tak jest, że ja wszystko mam na głowie

sorki skorzysta oczywiście ale już nie myślę

a od Twojego męża nie da się dowiedzieć, na czym ludzie zarabiają? przeciez macie jakichs znajomych..nie zyjecie w odcięciu może jest na coś moda..moze naprawde warto pomyślec nad załozeniem firmy a na kursy to mozna pochodzić, zeby byc miedzy ludzmi moze on ma pracę, w której nie musi walczyć skoro masz wszystko na glowie, to moze masz predyspozycje do czego innego niz robilas do tej pory

Nie koniecznie bo pracownik socjalny ma bardzo wiele spraw różnych do załatwienia i uwierz mi - to prawdziwa szkoła życia i organizacji (przynajmniej ja tak miałam) Z tym własnym biznesem to nie mam pomysłów. Moi rodzicce mieli całe życie firmę, moja rodzina ma ale jast naprawdę ciężko, przynajmniej w produkcji odzieży Jeśli chodzi o kontakty z ludźmi to raczej mi nie brakuje, mam przyjacół, znajomych...