byłam kochanką...

Od poniedziałku już nie jestem. Postanowiłam skończyć z rolą kobiety wiecznie czekającej, nie mającej własnych planów... Zaczęło się modelowo " żona mnie nie rozumie, już jej nie kocham, łączy nas tylko dziecko ..." Powinnam odejść już dawno, wtedy kiedy usłyszałam,że kocha nas obie,że żadnej nie chce stracić. Godziłam się z tym bo bardzo kochałam, dalej kocham ale zabrakło mi sił by znosić kolejne wymówki typu: "dziecko zachorowało". Wygodna miłość... Modlę się by wytrwać w swojej decyzji.

witam Cie to moze latwiej bedzie razem przejsc te trudne chwile tyle ze to on mnie kilka dni temu zostatawil:(

trzymam za ciebie kciuki :)

kto tego nie przezyl ten tego nie zrozumie

szuje i tyle

to co czujemy....to bardzo boi...

boli ,,, ale widziałaś co robisz.. ty miałaś wybór jego żona nie, niestety

roznie sie w zyciu klada, wina nigdy nie lezy po jednej stronie ale tak juz jest ze to kochanki sa najgorsze kazdy tak ocenia mimo iz nie ma takiego prawa

Tak na mnie wolal :) Odeszlam dwa lata temu:) . Widujemy sie w pracy ale jest ok. Poczatki byly ciezkie , mozna dac rade:) Tyle ze trzeba miec duzo silnej woli . Byly czasy ze chcialam wrocic , przetrzymalam i jest dobrze . Ciesze sie z tego ze potrafimy mimo wszystko ze soba rozmawiac.

bycie kochanką nie jest normą społeczną , ja oceniam czyn a nie całą twoją osobę, ciebie przecież nie znam

:-P no tos wreszcie poszla do rozum do glowy i wreszcie zmadrzalas, bo do tej pory bylas glupia i naiwna:P

to dawno i prawda jak sobie z tym poradzilas???wlasnie o to chodzi ze kontakt sluzbowy nie pomaga a ja juz nie chce i wiem ze nic z tego nie bedzie gdybym jeszcze wiedziala ze bedzie ze mna to co innego, ale juz wiem ze tak nie bedzie i chce sie uwolnic chce byc szczesliwa ale nie moge przestac mysles o nim

Jest mi ciężko to prawda ale postanowiłam wytrwać. Głęboko wierzę,że mi się to uda. Fakt ja miałam wybór, jego żona nie. To prawda, dlatego tym bardziej nie chcę już tkwić w tym toksycznym związku. Nie jestem nastolatką tylko panią po 30-tce, muszę sobie z tym poradzić po prostu.

hej, mam to samo, bylam kochanką, od kilku dni nie jestem wytrwam w decyzji bo tym razem czuję coś innego, nie chcę już wracać do niego, przejrzałam na oczy

ja tez MUSZE!!!ale to bardzo ciezkie i trudne

chcialabym w koncu byc szczesliwa i kochana, nic wiecej

a może poradzicie coś tym paniom http://f.kafeteria.pl/temat.php?id_p=3256779&start=300

ewaaa..... Jesteś pewna tego,że wytrwasz? Że nie zmienisz zdania, kiedy On powie,że bardzo Cię kocha, że jesteś jego skarbem i nie odda Cię nikomu?

a ja jestem na krwędzi wpakowania sie w takie bagno. mam 21 lat, on 30, żone i 2 dzieci... po przeczytaniu Waszych wypowiedzi łatwiej podjąć decyzje o wycofaniu sie z tego...

jeszcze los się do was uśmiechnie

ja tez bylam kochanka moj mily wlasnie dzis pojechal do Polski i nawet mi SMS NIE WYSLAL Z LOTNISKA OLEWKA KOMPLETNA . Jestem mu potrz\ebna tylko wtedy kiedy mnie potrzebuje. Nie mam juz do niego sily. On postanowil ze skonczymy ten romans ale ostatnio non stop mnie podrywa i proboje lapac za tylek biust itp. Ale jak teraz pojechal do zony to teraz mam mnie w dupie

a skarbem będziecie jeszcze dla wolnych facetów i będziecie z tego korzystać bez wyrzutów sumienia

i ostatnio powiedzial ze jestem tylko jego i ze nikt nie mam prawa mnie dotykac

ja nie mam wyrzutow sumienia bo postanowilam dbac w zyciu o wlasne szczescie i przyjemnosc

ona 21 nie pakuj sie w to potem beda tylko lzy i cierpienie wycifaj sie jesli jeszcze masz nad tym kontrole bo uczuc juz nie da sie tak latwo kontrolowac mam nadzieje ze szczescie sie do mnie w koncu usmiechnia

Rozumiem Was doskonale. Ja jeszcze jestem, choc nie powinnam nia być od trzech lat, odchodziłam kilkanaście razy i tyleż samo razy wracałam. Obecnie jestem na etapie zrozumienia, że to nie ma sensu, trzeba z tym skończyć, dość hustawek emocjonalnych, dość tęsknoty, dość czekania, dość drugorzędności (bo jednak żona), dość wszystkiego.

to wszystko bardzo trudne ale w koncu moze powinnysmy pomyslec o naszym szczesciu????

i to jest twje szczęście Seniorita, że facet cię olewa ledwo straci z oczu???

jusOO wiesz tak sobie myślę czy nie wolałabym być na Twoim miejscu... Może wtedy byłoby łatwiej. To byłaby Jego decyzja a nie moja, najtrudniej zaakceptować własne decyzje i w nich wytrwać.

jusoo musisz byc stanowcza , mimi ze serce czasami mowi cos innego albo strach , jak zrobi kilka podejsc a nawet kilkanascie i zobaczy zero reakcji to da spokoj. Moj nawet odwozil mnie do domu po pracy jak sie rozstalismy , jak widzial ze cos mi dolega ze jestem chora:) ale odwiozl i to wszystko. Czasmi wspomnimy sobie cos posmiejemy sie i koniec. Nie robilam mu nigdy awantur , wiedzialam w co sie pakuje , wiec sie wycofalam. Ot wszystko oczywiscie chcial mnie zatrzymac . Ale bylam stanowcza.