Mąż traktuje dom jak hotel - jak temu zaradzić????

Mój mąż od pewnego czasu traktuje dom jak hotel, tzn. nie ma poczucia obowiazku pomocy w prowadzeniu domu, sprzątaniu, nawet śmieci już nie wyrzuca i ja robię to za niego. Przychodząc z pracy zje obiad, prześpi się jakieś 2-3 godziny (zazwyczaj na popołudniowej drzemce naszego synka, który ma 2 latka) potem pokręci się w domu, podłubie w akwarium i idzie spać. Nie ma w nim chęci typu pomoc w sprzątaniu, prasowaniu itp. a przecież przy małym dziecku ciągle jest coś do zrobienia. Ja nie pracuję, zajmuję się synkiem ale wiadomo, że nie zrobię wszystkiego do godziny 15-tej jeśli robię obiad, wychodzę na zakupy i z dzieckiem na spacer. Dzisiaj np. mój mąż wrócił z pracy, pospał 3 godziny, wstał i pojechał z kolegą na ryby na całą noc. Nie pomogło nawet to, ze prosiłam go żeby pojechał jak pomoże mi trochę posprzątać, tak 2 godzinki później bo i tak pada deszcz więc nie będą siedzieć nad jeziorem. Ale gdzie tam, jeszcze się obraził i powiedział ze dopiero teraz on zacznie nic nie robić. Ale jak można zaczać skoro już od dawna nic nie robi? Może macie jakieś pomysły jak mam z nim postępować bo już mi sił brakuje.

widziały gały co brały to teraz tyraj od rana do nocy :p

napisałam przecież, że to od jakiegoś czasu.

gotuję obiady dziecku więc i tak codziennie muszę.

więc ugotuj tylko trochę dla dziecka,a jemu nie dawaj,to skutkuje.

kochana przestan mu robic obiadki itd niech poczuje sie wreszcie odrzucony a zobaczysz ze zacznie ci pomagac!!

możliwe, ale jego mamusia mieszka w tym samym bloku co my, klatkę dalej i pewnie poleci na obiad do niej a znając ją to nie pogoni go do domu tylko jeszcze mu na kolacyjk każe przyjsc.

albo chcesz coś z tym zrobić albo nie, zdecyduj sie na coś konkretna rozmowa też jest wskazana

no pewnie, ze chcę ale nie gotowanie obiadów nie wiele pomoże bo on pójdzie do matki i tam zje. Próbowałam rozmawiać ale on się obraża i twierdzi, ze on pracuje. A ja to niby co robię?

dla niego praca w domu czyli zajmowanie się domem i dzieckiem to nic takiego a ja mam czasami tak dość, że o 21 padam i potrafię zasnąć na siedząco.

PRZECZYTAJ BARBARA DE ANGELIS "SEKRETY MEZCZYZN" - duzo tam o tym

Cos wiecej do czytania Ona desiree83@op.pl ma: "Mężczyźni są z Marsa a kobiety z Wenus" John Gray Pia Mellody "Toksyczna miłość" "Tajemnice uwodzenia"

No tak, nie ma złotego środka, ale nikt nie jest niezastąpiony, a Ty nie pozwól, aby życie uciekało Ci przez palce. Zdaję sobie sprawę jak absorbujace jest życie rodzinne, opieka nad dwulatkiem, dom....., Zrób cos z drugiej strony ,zadbaj o siebie itp, i rozmawiaj , rozmawiaj. A mąż przyjmuje bardzo wygodną postawę, najlepiej sie obrazać, kompletny brak dojrzałości i odpowiedzialnosci z jego strony. A do mamusi na obiadki nie będzie ciagle chodził.

Ne chce pomóc? To zero seksu :P Po drugie sama przestań dbać o porządki. WIem, że to może być przeciwko Twojemu poczuciu estetyki ale co zrobić.. Wychodź na spacery akurat wtedy kiedy on wraca z pracy - niech sam zacznie coś robić. A jeśli zacznie marudzić - trudno. Też się obraź. Wam kobietom obrażalstwo lepiej wychodzi ;)

ja mam podobny problem, u mnie nie chodzi o to, że nie pomaga mi w domu, ale o to, że go w nim nie ma. Wraca z pracy i albo leci do swojego garażu albo do garażu kolegi i ciągle grzebią przy samochopdach albo siedzą i piwkują. Jak robiłam awantury, były ciche dni a i tak nic nie pomagało. Jak przestałam zwracać mu uwagę, to zaczął znikać na całe noce, bo przecież nic nie mówiłam, jak przestałam z nim sypiać, to okazało się, że to wszystko to moja wina, bo go odtrąciłam... oszaleję chyba. Dodam, że mamy małe dziecko i z nim też spędza mało czasu. Nie umiem sobie z tym poradzić.

Ento, to zwykłe świństwo, co robi Twój mąż. Proponuję, abyś mu powiedziała, że jeszcze raz zniknie na noc, a zastanie drzwi zamknięte. I zrób to! O ile jesteś gotowa na to, że mąż uniesie sie honorem i wyprowadzi.