Czuje się samotna jak palec

Juz nie daje rady... moja sytuacja wyglada tak... jestem mezatka, w ciazy.... nie mam rodzenstwa, moj maz tez nie... w moim miescie mieszka tylko brat cioteczny z rodzina, mamy z nim dobry kontakt, czesto sie spotykamy... Ja mam w sumie duza rodzine, ale osob w moim wieku w niej praktycznie nie ma. moj maz z kolei prawie nie ma rodziny.... czuje sie w zwiazku z tym potwornie samotna, moje dzieci nie beda mialy fajnych cioc i wujkow.... dla mnie to tragedia.... po co mi tak zyc???

Smutne to :(, ale teraz wiekszosc rodzin tak zyje.

chyba wole palnąć sobie w łeb!!!

Chyba masz depresje.To minie.

To nie depresja... To swiadomość sytuacji.... ale dzieki, ze zwrosilas/es uwage na moje posty

No jak po co Ci tak zyc?Dla rodziny ktora juz masz/dla meza dzieci i dla siebie:) Nie musi tak byc. Jezeli nie ma osob w Twoim wieku w rodzinie to nic nie zmienisz, aleeeeee nie jest tak zle/oprocz rodziny mozna miec tez przyjaciol , znajomych; np: w piaskownicy dla dzieci gdzie przychodza inne mamy z dziecmi:) moze poznasz jakas mila osobke i juz bedzie ciocia:)

a ja mam rodzine której nie lubię i przed która uciekam jak najdalej, mąż jeszcze gorszą... najważniejsze że mamy siebie i się kochamy

w dokladnie takiej samej sytuacji :( co prawda mam siostre ale ona mieszka za granica. Moj maz zero rodzenstwa a z reszta rodziny rzadko sie widywal i tak zostalo. Tez czuje sie cholernie samotna, czasem mam dosc :(

naprawde jest dupnie jak sobie nad tym pomysle.... zaluje ze nikt nie powiedzial mi, bym szukala sobie kandydata z duza rodzina... moze to glupie, bo jest sie z czlowiekiem, ktory nam odpowiada, ale naprawde teraz cierpie.... mam podswiadomy zal do rodzicow, ze nie mam rodzenstwa..... sami wywodza sie z duzych rodzin, nie wiem jak mozna wlasnemu dziecku wyrzadzic taka krzywde....' mam poczucie zmarnowanego życia.... i nic tego nie zmieni...

:-( :-( :-( :-( :-( :-(

Zamiast dziewczynę podtrzymac na duchu to jej piszcie"chyba masz depresję" ....Jakby mnie tak ktoś odpowiedział to nie wiedziałbym czy mam się tłumaczyć, że nie mam depresji czy się powiesić(albo samemu się pocieszyć, że tak nie jest)..... A wracając do naszej koleżanki - ile masz lat?:) Próbowałaś się na coś zapisać, w czymś uczestniczyć, ja to mówię cały czas swojej żonie(lat 30) bo ma rodzinę 350 km od Warszawy w Warszawie czuje się beznadziejnie (i ma rację, mówię tak choć jestem Warszawiakiem) bo nie ma przede wszystkim choćby jednej dobrej znajomej z którą wybierze sie na zakupy czy na kawę)w Gliwicach miała bo tam studiowała. Czyli pomyśl koniecznie o jakimś zajęciu! Seredcznie pozdrawiam Tomak

A ja chciałbym żyć w odosobnieniu.

masz męża, będziesz mieć dzidziusia...inni nie mają nikogo, pomyśl o tym

spraw, żeby Twój dzidziuś miał rodzeństwo :)