czy mieliście kiedykolwiek takie uczucie, ze...

nic dla nikogo nie znaczycie? nic nie jest z Wami uzgadniane? nie możecie tak naprawde nikogo o nic poprosić?

tak

moja rodzina jest wyjałowiona z uczuć - pośmierci ojca-tyrana zamiast się poprawić jest nadal tak samo...no tyle, ze nie ma awantur

bez wazeliny--->jaką masz sytuację i jak myslisz co jest tego powodem? z mamą to jeszcze jeszcze...jak ma humor to przynajmniej nie zruga, ale z rodzeństwem ...

teraz już tak nie mam, ale dawniej. Nie była to jednak sprawa na tyle poważna by opisywać ją na forum gdyż w porównaniu z Tobą wydałoby się to śmieszne zestawienie

śmieszne? hmmm... ja im wiszę - rodzenstwo ma kogoś od lat a ja ciągle sama:9 przez tą atmosferę ciągle trafialam na jakichś popaprańców, bo bylam przyzwyczajona, ze jestem olewana teraz ja olewam i nie mam ani sil ani odwagi wiązac się z kimś

najgorszy byl moment gdy nie umialam juz ukrywac tego, ze jestem sama - nikt mi wtedy nie pomógł, nie dodał otuchy... przy pierwszym zalamaniu pomógł mi kolega, ale nie chcialam tych kontaktów, bo okazał sie nachalny drugie bylo dluzsze i wtedy moglam juz rozmawiac tylko z psychologiem nie odcinajcie się od znajomych, miejscie przyjaciół, bo nidgy nie wiadomo, kiedy zycie kopnie Was tak mocno, ze upadniecie