Nasze cienie i blaski WSPOLNEGO MIESZKANIA Z FACETEM

Wiec zaczne od siebie... Mieszkamy razem niemal od samego początku naszego związku. Tak było po prostu wygodniej. Moj facet duzo mi pomaga i chetnie oferuje swoja pomoc, ale czesto lapie sie na tym, ze wole rozne czynnosci wykonywac sama, bo wydaje ze zrobie to najlepiej , najdokladniej. Duzo ze soba rozmawiamy, ale irytuje mnie ze on ciagle by gral na kompie. Ja z kolei jestem uzalezniona od netu i ciagle toczymy walke kto zasiada przed kompa :o Razem gotujemy, chociaz on srednio sie zna na kulinariach, ale zawsze mi w czyms pomoze :) Jak to wyglada u Was?

nie dalo sie z nim mieszkac :(

U nas trochę podobnie: - nie gotuje bo nie umie, za to zmywa bo musi:p, - kompa każde ma swojego bo obojgu potrzebny do pracy - dobra wymówka. - sprzątamy wspólnie po ustaleniu strategii tzn. ja wrzeszczę że bajzel a on się tłumaczy że zapomniał a potem wspólnie sprzątamy:D - nie pierze bo ja nie lubię ufarbowanych rzeczy za to prasuje jak chce mieć coś wyprasowane, to z rozpędu moje też wyprasuje - na zakupy sam nie chodzi bo gubi karteczki z zakupami, więc chodzimy wspólnie, tzn. ja kupuję a on dźwiga to do domu - gadamy dużo, tzn. on dużoe słucha:o Kochany facet którego nie zamieniłabym na innego za żadne skarby świata:)

ja ustawiłam mojego skarba dzięki temu że.... przy mnie każdy facet jest pedantem, taką bałaganiarą jestem, tzn bałagan robi się sam a ja nie sprzątam skoro ja nie sprzątam, ktoś inny musi to robić i robi

Coś w tym jest, moje kochanie ustawiło się samo zaspokajając te potrzeby których ja nie zaspokajałam:D nienawidzę zmywać, nienawidzę prasować i dużo gadam. Przystosował się:p

U mnie chyba więcej blasków ... bo nie muszę gotować. Resztą dzielimy się po połowie, tzn. zmywaniem i sprzątaniem w kuchni , bo w pozostałej części mieszkania sprzatam ja - chociaz nie musze Go męczyć o to żeby pozmywał lub umył piekarnik - robi to sam :) Ja piorę i prasuje ... oczywiście prasuję jak mi się chce - a nie chce mi się nigdy , więc zazwyczaj rano przed wyjściem do pracy. Mój facet na szczęście nie nosi garnitórów , więc co jakiś czas przeprasuję i jemu t-shert ... chociaz staram sie tak wieszać pranie, ażeby nie było bardzo pogięte

z blasków... - kiedyś byłam święcie przekonana że zawsze będą chciała spać oddzielnie, czy będę z kimś czy nie, zawsze sama w łóżku bo nie wyobrażałam sobie dzielenie łóżkiem z drugą osobą, no to zmieniłam zdanie, to takie cudowne położyć obok drugiej osoby, czuć ciepło, poprzytulać się, właściwie ja codziennie odbieram te chwilę w cudowny sposób, jeszcze mi to nie spowszedniało, codziennie cieszę się że mam się do kogo przytulić - taki niby drobiazg ale miło to wspominam, siedzimy sobie, on tyłem do mnie bo gra na kompie (to wyrazisty cień ale każdy ma swoje wady), ja piję herbatę i raptem krztuszę się, każdemu się pewnie zdarzyło, więc jak wiecie jest to paskudne zjawisko i bardzo zawstydzające, przynajmnie dla mnie, tak więc duszę się, mało romantycznie charczę i kaszlę prychając herbatą z nosa i ust ;D, łzy w oczach, nie mam co zrobić z kubkiem grożącym wylaniem herbaty, wtedy mój bohater błyskawicznie przejął kubek i jeszcze... podparł mnie, zaczął kołysać i uspokajać no prawie się popłakałam tak mi było głupio a on zaskoczył mnie taką naturalną, miłą, spokojną reakcją, i taką niewymuszoną troską, ech... jak tu nie kochać no niby bzdurna sprawa ale ta jego reakcja była taka miła - a tak z innej beczki, dzisiaj pobiegłam rano kupić mu tort, dziś obchodzi urodziny, będzie miał niespodziankę :)