nie chce dzieci - dlaczego?

Przeczytajcie dokładnie tytuł"Nie chce dzieci-dlaczego?"

Erinia......do kobiety chyba nie dociera tytuł tego tematu. Zastanawiające...... :-O

I argumentów pani KOBIETY zabrakło. To najlepiej świadczy o tym, że miałaś, Kokardko, rację. ;-) PS. Do KOBIETY - a dlaczego kobiety, które chcą mieć dzieci, siedzą na kafe, zamiast je robić...? :P (Dla reszty forumowiczek - to pytanie nie wyraża moich poglądów, po prostu jest zaczepne i usiłuję w ten sposób pokazać tej pani, że takie posty jak ten, który skierowała do Kokardki, są absolutnie pozbawione sensu.)

Tak, Kokarda-daje do myślenia:)Ciekawe dlaczego nie rozumieją tak prostego textu?

ale tak jest zawsze......hehe.....kobietki nie chcace miec dzieci załozą sobie swój temat ale zawsze znajdzie sie jakas kobietka-matka która wejdzie na ten topik i zacznie pouczac ze zycie bez dziecka nie ma najmniejszego sensu i dzieci miec po prostu TRZEBA!!! i juz!!! a powód to najczesciej to ze na starosc zostaniemy sami. I co tu jest bardziej egoistyczne?? to ze naprawde nie chcę miec dzidzusia i nie chce miec go na sile czy moze urodzic na siłe zeby potem miał sie mną kto opiekowac i odwiedzac?? sadze ze to drugie. ale takie kobietki nazywają nas wlasnie INNYMI, EGOISTKAMI itp. same nie potrafią zrozumiec ze te kobiety wlasnie inaczej potrafią czerpac radosc z zycia niz spełniac sie jakos zona i matka. Więcej tolerancji proszę. To miała byc przyjemna dyskusja kulturalnych kobietek :-)

Nie chcę mieć dzieci i nie będę mieć. Byłam ukochaną jedynaczką - tragicznie nie wyszło, wszysyc się kochali i wszystcu chcieli dobrze, wyszło piekło domowe i trauma na całe życie. Pracuje (czsami w szkole) widzę nieszczęśliwe, tragicznie pogubione rodziny, w których przepaść miedzy dziećmi a rodzicami poraża. Patrzę ma młodych zdemoralizowanych, zagubionych, pozostawionych bez opieki i wsparcia, rozwydrzonych, lekceważących wszystko i wszystkich. Nie wierzę w rodzinę. Wiem, ze bywają szczęśliwe rodziny, ale jest ich neiwiele. Cała reszta to fasada rodzinnej miłości ukrywająca obojętność i obcość. Nie będę nawet próbować. Bezpiecznie czuję się tylko sama.

Niektóre dzietne jakąś misję życiową chyba czują?Nie wiem jak nazwać to natręctwo.Na siłę wpierają i umoralniają.Ale przynosi to na pewno odwrotny skutek.A ja w dalszym ciągu NIE CHCĘ.To nie dociera,dalej słyszę peany na cześć macierzyństwa.

ja jestem z rodziny, ktora od pokolen byla zgodna i szczesliwa.Chyba jest wiecej takich rodzin - wsrod moich znajomych chocby. Zawsze swietnie rozumialam sie z rodzicami i zmoimi dziecmi., ale czy tylko ja? Musisz próbowac