NIKT Z WAS NIE CHCE SWIADOMIE BYC SINGLEM?

ja bym chcila byc singlem a nie jestem;)

ja bym chciała być ŚWIADOMA, a nie jestem ;)

No i się zakochałam... Już nie chcę, chcę JEGO!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ja chyba jestem świadomie singelm =/ mnie to nawet niektórzy chcieli...choć do najpiękniejszych nie należę...ale oni byli za bardzo \"normalni\"

Nie chce, ale musze

Brzydal niezla stronka:) a swoja droga to nie wierze ze jestes brzydalem;) pozdrawiam goraco:)

opętana - z doświadczenia - wszystko do czasu Najpierw spotykasz JEGO. Potem pojawia się maleńka rysa NA "singlostwie" własnym. Następnie maleńka rysa rośnie sukcesywnie i w końcu osiąga rozmiary Rowu Marianskiego. A potam dpoisujesz sie do takiego topiku i już wiesz - bycie singlem było super, ale zanim poznałam JEGO ....

chciałam przez 7 lat >> wszystko się zgadza ; z tymże ja nie twierdzę, że bycie singlem jest super; i nawet bardziej niż \"do czasu\" chciałabym aby ta rysa już się pojawiła; świadomie jestem singlem - znaczy tyle co => mój wybór (mogłabym nie być singlem - ale nic poza tym, bo nie byłoby spełnienia) jednak nie moja wola ...

a - a Ty masz już Go ??? czy tylko nadal chcesz?

No to startujemy z innej strony singlostwa. Ja CHCIAŁAM. Z własnej nieprzymuszonej woli chciałam być singlem. Jakie to wygodne. A jakie bezpieczne. A jaki spokój swiety jest...

Również nie chcę... bo któż nie chce kochać i być kochanym?

jeśli mnie o to pytasz to jestem na etapie "chciałabym ale się boję". Chyba nie jestem jeszcze gotowa na jakiś ruch. Wszystko jednak zaczyna się w głowie

ja tam wole juz byc z facetem w zwiazku, pozniej normalnie wyjsc za maz nawet jak pozniej beda kłopoty ale to normalne ze zwiazek ma kryzysy mam dosc bycia singlem juz 4 lata ale to tylko takie gadanie bo faceta jak nie mam tak nie mam dalej i narazie to nic nie wskazuje ze zycie w pojedynke sie skonczy bo nie chce byc z kim zeby kogos miec narazie nie chce

bycie singlem zapewne też ma jakieś zalety- ale ja sądzę, że związek ma ich dużo więcej; poza tym, ludzie nie nadają się do życia w pojedynkę- chciałabyś, ale się boisz - jednak go kochasz; skoro to miłość wzajemna (???) to chyba nie do końca jest czego... a jak spróbujesz - będziesz wówczas miała pełniejszy obraz; jak to jest być z jedenj i z drugiej strony; więc wówczas Twój wybór, będzie o tyle bardziej świadomy.

jakie zalety ma bycie singlem ????

niezaleznosc i wolność. Od nikogo sie nie uzalezniasz, za nikogo nie odpowiadasz. Ciebie nikt nier skrzywdzi, ty nie skrzywdzisz nikogo. Wracasz do domu i nikomu sie nie tłumaczysz, forsa dysponujesz według swojego uznania, flirtujesz kiedy chcesz i z kim chcesz. W ogóle duze poczucie wolnośći. Ludzie, którzy pobyli sami, trudno wchodza w związki, bo bycie w związku to ustępstwa, rezygnacja z własnego terytorium, to jest trudne. No i będą pojedynczym człowiekiem mamy więcerj csu na rozwój, jednak zycie rodzinne pochłania sporo czasu.

jak kogos poznam bo jak ja odnajde sie w zwiazku jak nie miałam chłopaka ponad 4 lata ale nie chce juz byc sama

opętana yeaaah, czemu nie odpisujesz ???

opętana - ja wiem, jak to moze być od drugiej strony w sensie negatywnym. Zanim byłam singielka byłam w cholernie toksycznym związku. Dlatego sie boję kolaborantka - dokładnie tak. Znam plusy. I naprawdę je doceniam

mozna tylko potrzeba w to włożyc troche więcej pracy. No i kwestia lie masz lat, czy mieszkasz sama czy z rodzicami, czy z kims tam.... Bo mieszkanie z kims to tez kompromis, najgorzej maja ci co mieszkają sami. Ustawione jest wszystko pod nich, i póżniej trudno wprowadzac w to innego człowieka. Kiedys mówiło si e o starokawalerskich nawykach, cos w tym jest. Jest wygodnie i coraz trudniej z tej wygody rezygnowac, kiedys mnie to dziwiło, dziś rozumiem.

no to mam problem >> się odnajdziesz; zycie to sztuka kompromisu, a więc ten kompromis ćwiczysz też co dzień, na pewno ; ] poza tym, poznając właściwą osobę, nie wierzę, aby jakoś specjalnie w większości rzeczy, należało iść na ustępstwa. w przypadku jedności dusz - większość pasuje sama przez się; jeśli trzeba nadmiernie ubijać, doklepywać, dorównywać- to wtenczas nie jest to... bo ja nie chcę >> pisałam już że termin nadsyłania zgłoszeń już upłynął :P

miało być: aby jakoś specjalnie w większości rzeczy, KONIECZNYM było chodzenie wciąż na ustępstwa. a te, które są niezbędne - nie są takie złe :]

laska :D, nie podskakuj, czekam aż odpiszesz :)

bo ja nie chcę >> normalnie to ja lubię (\"kontorowaną\" ) pewność siebie... dobrego Wszystkim

czytałem topic, wiem co lubisz;):P. Pozdro

w przypadku jedności dusz - większość pasuje sama przez się; jeśli trzeba nadmiernie ubijać, doklepywać, dorównywać- to wtenczas nie jest to... nie moja śliczna, nie sądzę, aby tędy wiodła ta droga. To co piszesz oznacza dla mnie, że łatwiej ci dać sobie spokój ze związkiem w imię ...bo to nie to... niż zawalczyć. Żeby związek miał sens jedność dusz musi dotyczyć tylko paru spraw najistotniejszych. Jeśli dotyczy całości to można umrzeć ... z nudów

dlatego później dopisałam, że natomiast te /kompromisy/ które są KONIECZNE nie są takie złe :], natomiast meritum stanowią te najistotniejsze sprawy np. podobne temperamenty i one powinny być zbieżne. Może to lenistwo, a może słuszna droga - wiem, że wiele osób wyznaje tę zasadę: \"lepiej szukać podobnego sobie i z nim to realizować, niż kogoś innego do naszego zmuszać czy nadmiernie przekonywać\" poza tym, nie oszukujmy się - znasz przypadki pasowania z 100% ?? Nie sądzę, chyba, że ktoś ma tak \"ugodowy\" charakter - ale to już inna sprawa i insza skrajność.

;)

nie, nie znam. Znam natomiast wiele przypadków, gdzie osoba łagodniejsza dała się zdominować i "zreformować" na siłę w imię trwania związku. Po dłuższym czasie taka osoba sama już nie wie, kim jest. "lepiej szukać podobnego sobie i z nim to realizować, niż kogoś innego do naszego zmuszać czy nadmiernie przekonywać" Prawda. Albo raczej półprawda. Bo co jeśli komuś tak na Tobie zależy, że się kameleoni? Po latach to właśnie ma szanse być największym punktem zapalnym waszego związku :-P