Nienawidzę mojego śp. teścia

Nigdy go nie lubiłam. Był durny i zarozumiały a przy tym głupi. Kiedy rozmawiałam z nim poraz ostatni, pomyślałam sobie , że właściwie poraz pierwszy miło było z nim pogadać, dopiero po 14 latach i to był ostatni dzień jego życia. NIc tego nie zapowiadało. Ale najgorsze co zrobił to, to jak wychował swoje dzieci. Zanim mój mąż zaczął traktować mnie jak równoprawnego członka rodziny musiało minąć sporo lat. Teraz teść umarł i rodzeństwo męża bucha takim chamstwem i taką głupotą, że płakać się chce. Kiedyś powiedziałam, mając na myśli mojego teścia, że na pogrzebie niektórych ludzi inni będą "tańczą". Ja nie uroniłam jednej łzy, nie czułam żadnego żalu, czułam ulgę, że uwolnię się od nich. Że nie będę oglądać jego niezadowolonej miny i durnej gęby. Rodzeństwo męża jest daleko za granicą i też nie muszę ich oglądać . Jeste wolna - jakie to szczęście