4-6 latki. Wychowanie.

mój ma 4 lata i słyszy tylko to, co chce usłyszeć. mogę w nieskończoność prosić go, zeby np. ubrał się.

Hmmm, co do sikania, to trzeba go jak najszybciej nauczyć. Trzeba wytłumaczyć dziecku, ze jest juz dużym chłopczykiem, a w pieluszkach spią małe dzidziusie. I najlepiej obiecać nagrodę za przespanie suchej nocy. Co do obsługi dziecka w nocy, to nie pozwoliłabym sobie. Jeżeli dziecko narzeka, że jest głodne, to trzeba je wysłać do kuchni, aby przyniosło sobie jedzenie. Najlepiej przygotować coś wieczorem i mieć kanapkę w zapasie. I po jedzeniu koniecznie myć zęby, nawet w środku nocy. To dzieci bardzo skutecznie zniechęca do nocnych posiłków. Oczywiście trzeba duzo cierpliwości, bo nie od razu Kraków zbudowano. Przy dzieciach najważniejsza jest konsekwencja. :)

Millagros dziekuję za wypowiedź. Co do sikania, to ja mu tłumaczę. Moze nie o pieluszkach, ale ,że powinien nie sikać, bo juz jest duzy i te nagrody tez obiecuje i nawet zdarza się, ze mu kupuje taka nagrode (bo jest suchy), ale częsciej niestety sika. Co do pampersa to po prostu nie straczyło sił na codzienne pranie tego wszystkiego :( Bo próbowałam nie zakładac, ale z kolei pranie spadało na męża (on częsciej jest w domu, bo ma taką raczej luźną pracę ) no i w końcu zaprotestował. Do tego mały budził się zmoczony i płakał, a ja doszłam do wniosku, ze szkoda jego nerwów. Co do obsługi w nocy, to nie problem w tym, ze trzeba Go obsłużyć (to nie zdarza sie codzień, raczej sporadycznie) ale raczej w tym, ze on wpada w histeryczny, płacz, wrzaski itp. gdy tylko mu sie czegoś odmówi. Oczywiście, nie zawsze. Są sytuacje gdy mu czegoś odmawiam i on to przyjmuje, ale są i takie kiedy za nic nie można mu wytłumaczyć, że ma być tak a nie inaczej. Po prostu jak się uprze na coś to nic do niego nie dociera...Tak było z tym kubkiem w nocy, przez godzine darł się, ze on chce z wiewiórką, obudził cały dom i sam oczywiście póżniej miał problem z zasnięciem, cały był spłakany :(

A może to po prostu reakcja dziecka na zmianę warunkow? Jego życie się odmieniło, nawet dorosły miałby problemy z przystosowaniem. Pamiętam, że jak mój syn poszedł do przedszkola, to zaczął sikać w nocy. Nie wiem, jak mama dziecka zajmowała się nim, może nie poświęcała mu za dużo czasu i teraz dziecko na siłę stara się zainteresować sobą innych? Wydaje mi sie, że dużo miłości, ciepła i zrozumienia przyniesie efekty. Życzę dużo cierpliwości a dziecko na pewno odpłaci się miłością i przywiązaniem. :)

Millagros - dziekuje :) Nie wiem czy to reakcja na zmiane warunków, bo jak pisałam on u mamy tez siusiał :( Wiem, ze u nas dobrze sie czuje, ale oczywiście wiem tez że tęskni za mamą :( Faktycznie jego mama zwłaszcza w ostatnim czasie nie miała dla niego zbyt dużo czasu, generalnie zajmowały się nim niańki :( Pozdrawiam serdecznie.

Hmmm, chyba wiele nie pomogłam, to raczej tylko takie moje gdybanie :( Tak się jednak zaczęłam zastanawiać nad problemem sikania. Może warto wybrać się z dzieckiem do lekarza? Czterolatek powinien już bez problemu przesypiać całą noc.

Był u nefrologa i ma zlecone badania, nastepna wizyta na poczatku grudnia. Zobaczymy. ja jednak twierdzę,z e to problem psychiczny, teraz kwestia jak go pokonać. Pozdrawiam

Do młodej-babci: Jeśli chodzi o sikanie i histerie w domu to najlepszym rozwiązaniem będzie psycholog-podobny problem miałam ze starszą córką,probowałam swoimi metodami i prośbą i grożbą-nagrodą i karą-nie pomagało.Poszła do zerówki a problem był nadal .Poszliśmy do psychologa,potem kilka lat jeżdziliśmy do pani doktor zajmującej się tym problemem.Okazało sie ,że nasza córka sikała na tle nerwowym.My nie mogliśmy na nią krzykmąć ,ukarać-tylko zawsze spokojnie-a ona musiała po każdej nocy narysować-chmurkę z deszczem(kiedy się zsikała) lub słoneczko (gdy było sucho).Z początku były same chmury-nie chciała ich rysować,ale z czasem pojawiało się coraz więcej słoneczek.Początkowo nie wierzyłam ,że to pomoże-ale specjaliści wiedzą lepiej .Moja córka w ten sposób zapisała kilka zeszytów.To nie są pojedyncze przypadki-takich dzieci jest dużo-dopiero,jak pojedzie się do przychodni,dowiadujemy się,że nie jesteśmy sami-są dzieci 15-18-letniewięc lepiej zacząć wcześniej.Teraz mam drugą córeczkę-za tydzień skończy 5 -lat-ale nie mamy tego problemu-owszem wstaje w nocy,ale sama idzie się wysikać albo woła któreś z nas.Zyczę powodzenia

pyszulek-słoneczniczek - dziekuję za radę. Spróbuje z tymi chmurkami i słoneczkami. Z psychologiem jest taki problem, ze jak się dowiezdiałam do tego musi być mama, a nie babcia. Jego mama mieszka 300 km ode mnie i nie wiem czy da sie ten problem rozwiązać (mam na mysli problem wizyt u psychologa). pozdrawiam serdecznie

o przepraszam za bład w Twoim nicku pyzulka-słoneczniczek :)

zaczelismy rysowac te chmurki :( Na razie skorzystałąm z rady pyzulki-słoneczniczka i nie daję się wyprowadzic z równowagi. Mówię do małego spokojnie, nawet jak on histeryzuje. Chyba pomaga- histerie trwają krócej :) Pozdrawiam wszystkich :)

trzymaj się mocno Młoda Babciu

Dzieki pyzulka :) Na razie tylko chmurki są :( ale mam nadzieję, że będzie lepiej. Wytzrymałam już 3 dni bez podnoszenia głosu na małego :D chociaż wczoraj wieczorem mnie już ponosiło, ale opanowałam się ;)

cześć, ja mam czteroletnią córkę, za nami pierwsze dwa miesiące w przedszkolu i zmiana zachowania na \"trochę\" gorsze ;) młoda babciu, mały sika z pewnością na tle nerwowym, zresztą nie piszę w tym momencie nic nowego, dzieci często tak reagują na sytuacje stresowe, a tu raz przedszkole, dwa mama daleko... bądź dzielna i sie nie drzyj :D mnie czasem też puszczaja nerwy ale zauważyłam jedna prawidłowość - im bardziej podnoszę głos, tym głośniej moje dziecko ryczy - bo to nie jest normlany płącz, to jest histeryczne wycie, które jeszcze bardziej doprowadza mnie do szału, a w tym układzie to ja jestem starsza i powinnam umieć opanować emocje :D więc staram się, spokojnym głosem jak mantrę powtarzam \"nie, nie wolno\" jak próbuje cos na mnie w ten sposób wymusić, jak czuję że mnie rozpiera energia, to biorę kilka głębszych wdechów i dalej sie staram opanować ;) szybciej to przynosi rezultaty, niż krzyczenie na małą... czy Wy też zauważyłyście zmianę zachowania na bardziej histeryczne i złośliwe u swoich dzieci w odpowiedzi na przedszkole? bo ja czasami jestem w ciężkim szoku, że moje tak grzeczne i spokojne dotąd dziecko nagle potrafi wpadać w takie stany, że czasami tylko załamać ręce, bo nie wiadomo jak reagować? albo właśnie ten wybiórczy słuch - czasami mam wrażenie że gadam do ściany, kiedyś zrobiłam mały test - spokojnym głosem proszę, żeby pozbierała zabawki, proszę raz, proszę drugi, trzeci, dziesiąty, nie słyszy, wtedy tym samym tonem mówię \"chcesz cukierka??\" usłyszała natychmiast, czyli głucha nie jest :D

Laurka :) No własnie dokładnie to samo. Jedynie nie sądzę, zeby to byłą reakcja na przedszkole, bo on je wprost uwielbia, ale inne sprawy jak najbardziej i wiem, ze tęskni za mamą :( SZkoda, ze nie mozemy odkryc co się w tej małej głowce tworzy ;) Może byłoby nam łatwiej. Powiedzcie co robicie w sytuacji gdy dziecko odmawia np. własnie prosisz o posprzatanie zabawek, a on nie...po prostu mówi nie i koniec...co wtedy? Jak reagować? Pozdrawiam i dziękuję za wszytskie rady, bardzo bardzo mi pomagacie ;)

Ojej, teraz dopieo zauwazyłam, ze ten poprzedni wpis napisałam pod złym nickiem ;) To powyżej to byłam ja :) Wczoraj narysowaliśmy pierwsze słoneczko, hurra :D Myslę, ze dziś tez bedzie dobrze, bo mały obudził sie w nocy do siusiania. :D Zachowanie spokoju kiedy marudzi tez pomaga ;) Pozdrawiam wszystkch.

Polecam ten temat: http://f.kafeteria.pl/temat.php?id_p=2590651&start=0 Wlasnie go przegladam, tez mi polecono ;-)

moja córeczka ma 5-lat i od września poszła do przedszkola.Tam zaczęła bić dzieci co jej się nigdy nie zdarzyło.Gdy ktoś nas odwiedzał z rodziny z dziećmi-to ona zawsze zbierała i nie potrafiła się bronić-a w przedszkolu każdy powód był dobry aby kogoś szturcznąć,czy uderzyć-choćby kredką.No ale mamy to już za sobą.Tłumaczyłam,że nie można nikogo bić-dziś rozumiała-a jutro robiła swoje-jak na razie przeszło.Nie mam pojęcia z czego zrodziła się w niej agresja-w domu jest spokojnie,bez krzyku i bicia-myślę,że ta zmiana,że przedszkole-może w jakiś sposób poczuła się zagrożona

Młoda Babci-to wielki sukces-te słoneczka. próbujcie dalej,trzymam za was kciuki