w wieku dojżewania mieliście jakąś traumę,że nie chciało się żyć?

do zkaonu? to zadne wyjscie! to ze nie potrafie sie odnalezc w swiecie nie jest znakiem ze jestem powolana do zkaonu. Moze u Ciebie sa jeszcze jakies inne czynniki ktore na to wskazuja. ja pragne z calego serca normalnie zyc. mic meza, rodzine. nie musze od razu byc dusza towarzystwa ale przynajmniej znac soja wartosc... eh...

no to pomyśl nad tym dlaczego jest jak jest, i co można zmienić jeśli to potrzebne, warto poprosić kogoś o pomoc (ale psycholog - tylko dobry, bo kiepski może Ci pogorszyć i odebrać wiarę w ludzi :| ) są konkretne metody jak w siebie uwierzyć... np. bycie ze sobą szzerym, wywiązywanie się z obietnic, docenianie innych itp. ale u każdego to jest inaczej...

probowalam juz wielu metod. nic nie pomaga najwieksze nadzieje pokladalam w autosugestii. ale to nic, kompletnie nic nie dalo. jest coraz gorzej

ponizana w podstawowce przez grupke chlopakow w mojej klasie. dzis mam 30 lat i fobie spoleczna jestem sama i strasznie zakompleksiona. tez wczesnie zaczelam siwiec cos w wieku 20 lat

coraz gorzej... zdarza sie ze do pewnego momentu jest gorzej i gorzej a potem siup i sięczłowiek regeneruje... tylko to się raczej w wieku licealnym zdarza

trudno mi uwierzyc ze pewnego dnia wstane z lozka wyjde z domu i bede zupelnie innym czlowiekiem. ale bardzo bym chciala zeby tak wlasnie bylo...