I co z tego

Wszystko takie niepozorne. Od zawsze byłam sama a raczej trafiałam na żonatych i dzieciatych. Teraz też tak jest. On ma 2 dzieci, które kocha nad życie Kasia 4 latka i Mateusz 7 lat poznałam dzieciaki. Jest też Ona jego żona. Nie wiem czy ją kocha, bo nigdy o tym nie mówi. Spotykamy się a wtedy zapominam o bożym świecie. Jest czuły, miły, delikatny. Nie spotykamy się tylko by zaspokoić fizyczne potrzeby. Spotykamy się często by być razem. Ja mieszkam daleko On przyjeżdża do mnie często pod pretekstem delegacji. Nie wiem jednak czy długo jeszcze tak mogę. Chce mieć go na zawsze tylko dla siebie i wiem, że nie mogę. Zastanawiam się czy zakończyć czy kontynuować dalej ten związek. Pewnie i tak nie ma to przyszłości.

zakoncz ta znajomosc, po co masz niszczyc komus rodzine?? znajdz kogos wolnego i badz szczesliwa:)

To nie Ja niszczę rodzinę tylko on. Dlaczego zawsze wina spada na kochanki/kochanków. Skoro ze mną się spotyka to chyba tego chcę i jest coś nie tak.

Pracuje na stoisku z miesem w Stanisławicach k/Kozienic.Poznalismy sie jak kiedys wpadł przejazdem aby kupic pól kilo wieprzowego podgardla na skwarki do jajecznicy

to w takim razie badz madrzejsza i nie zabieraj dzieciom ojca. Bo co jak co, ale taka sytuacja nie jest normalna. (i nie pisz przypadkiem o tym, ze rodzice ktorzy sie nie kochaja itd itd to nic dobrego dla dzieci... w takich przypadkach najpierw rozwód, jasna sytuacja, a pozniej nowe zwiazki. Egoisci...:O)

kolejna dziwka, która daje dupy żonatemu w poczuciu niewinności. Honor i sumienie wśród kobiet znależć to cud.

i poza tym ------. "to nie ja niszcze tylko on" zastanow sie co piszesz....