ROZWÓD nie boli..........

tak tak. pochopna i zbyt szybka decyzja o dziecku nie jest dobra. Przecież nie nwiesz jak wam się ułoży. Trzeba dać trochę czasu na bycie samą żoną:)

zastanawiająca się był szczęśliwy z nowiny o mojej ciąży, ale do 3 miesiąca. Później znowu zaczynał być nieobecny. Po narodzinach Ali też był okres kilku miesięcy szczęścia. A później na dobre oddalił się od nas.

ciekawe, z czego to wynika, że ludzie oddalają sie od siebie i nie chcą się zbliżać...

A mój przypadek? Po 4 latach szczęśliwego małżeństwa nadszedł koniec: nie przez awantury, nie przez kochankę, nie przez brak rozmów. On miał mnie dość! Jak powiedział na rozprawie nie dawałam mu odetchnąć, byłam nadopiekuńcza i nie pozwoliłam mu być wolnym.

ferry właśnie w tym problem, że nie wiadomo z czego to wyniki. Dlaczego tak nagle osoby, które się tak kochały oddalają się od siebie. Gdybyśmy wiedzieli zapobieglibyśmy temu.

Ja analitycznie do wszystkiego podchodzę... sama też tego nie wiem :(

Jednak ten związek dał mi szczęście w postaci dziecka:) Ala jak na swój wiek dużo rozumie. Wie, że z tatusiem razem być nie możemy, ale on odwiedza ją.

Uczuciowa kobieta Ja podejrzewam, ze u mnie poniekąd też brakowało mu wolności, ale nie za bardzo wiem o jaklą wolność mogło tu chodzić?

no kurcze, albo wolny kawaler, albo mniej wolny mąż, rybki albo akwarium chyba wiadomo, że związek trochę ogranicza, na tym jego rola polega równiez, coś tracimy, coś zyskujemy

moze po prostu chciałyscie zagłaskac kota na smierc?? moze facet chciał zone a poz slubie okazała się jak mamusia troskliwa która traktuje meza jak synka którym trzeba sie opiekować?

nie sądzę, że to był nadmiar opieki... faceci lubią, jak się koło nich skacze i sa przyzwyczajeni do mamusinej opiekuńczości raczej chodzi o taką \"męską\" wolność, żeby móc z kolesiami w nocy o północy na piwko, żeby na rybki co weekend...

właśnie w tym problem, że nie. Ja nie byłam nadopiekuńcza i nawet w stosunku do dziecka nie jestem, bo wiem, że nie jest to zbyt dobre. Co chciał robił. Awantur nie robiłam, że przyszedł za późno czy kupił sobie nowe auto. Byłam raczej zbyt pobłażliwa. Przymykałam oko na jego chimery.

Ewa 33 dokładnie!!!

:) nie można byc za dobrym ;) bo, jak to mawia moja mama, kto ma miękkie serce, ten ma twardą dupę

że chce się rozwodu?? Że po rozwodzie będzie lepiej. Ja jestem mężatką prawie 4 lata. Z moim mężem jesteśmy prawie 10 lat. Nie mamy o czym ze sobą rozmawiać. On nigdy nie zapyta się jak było w pracy? Co słychać? Co myślisz czujesz? Nic. Żadnych rozmów. Wymiana równoważników zdań na temat tego co się w okół dzieje. Ja nie czuję już potrzeby by sama mu opowiadać o tym co dzieje się w moim życiu, a on nigdy nie pyta. Nie interesuje go co oglądam, co czytam. Gdy zaczynam rozmowę na temat jego braku zainteresowani, tłumacząc, że tak jak Wam czego mi brakuje, on nie rozumie o czym mówię. Mówi, że przecież wszystko jest ok, że mnie kocha bardzo. Widzę, że myśli, że się czepiam. Ale jeżeli się kogoś kocha chce się z nim rozmawiać, wiedzieć co myśli, co czuje. To nie jest przecież fanaberia czuć, że się jest blisko męża, a nie, że mieszka się z obcą osobą.

ja wiem ze mój narzeczony bardzo lubi z kolegami grac w gry komputerowe... ma juz zonatych kolegów i z tego co wiem to coraz częsciej robią mężom awanturki o to.. ja tez wiem ze nieraz będę musiała staąć do niierównej walki z jego hobby... na razie zyjemy w zgodzie( chłopak chce abym z nim zaczęła grać ale mnie jakos jeszcze to nie kręci) ale dobrze wiedziec ze to tylko gry a nie imprezy przy piwie czy jak chodzenie do burdeli z kumplami jak robia niektórzy faceci. jak zaczęłas czuc ze cos w zwiazku jest nie tak to nie pomyslałas o terapii rodzinnej np?

Nie musisz chwytać się od razu po rozwód, ale widzisz, że jest coś nie tak i jak czegoś nie zrobisz to, albo zmarnujesz sobie życie, albo będziesz do końca cierpiała z powodu pochopnej decyzji o rozwodzie. Jest możliwość separacji. Może czas spędzony oddzielne zmobilizuje go do czegoś?

mają prawo...1 nawet miałam poleconą terapeutkę, ale On był stanowczo przeciwny jakimkolwiek wizytą i rozmową z psychologami. Zmuszać nie będę.

Rozwódko on nie chce słyszeć o separacji. Po za tym walczę o zainteresowanie już długo. Po awanturze wszystko jest dobrze dzień, dwa a potem wszystko wraca do normy. On mówi, że taki jest, że nie potrafi okazywać uczuć ale kocha mnie bardzo.

Bardzo dziękuję za odpowiedź. Wiem, że zbyt szybka i pochopna decyzja o dziecku nie jest dobra. Ja pytałam nie o reakcję na wieść o ciąży, tylko, czy Twój mąż chciał tego dziecka wcześniej, nim powstało. Czy sam mówił coś o dziecku, czy interesował się problematyką wychowywania, czy pielęgnowania dziecka, nim to zaczęło dotyczyć jego. Mam nadzieję, że uda się nam wszystkim, że wszyscy ułozymy sobie życie tak, że będziemy szczęśliwi.:)

Jestem trzy lata po rozwodzie. Mam 5 letniego syna. Problem polegał na tym, że mąż tuż przed urodzeniem się dziecka stał się agresywny. Mniej więcej, co miesiąc urządzał mi awanturę z rękoczynami-o wszystko,co możliwe. O to,że się odezwałam, o to, że źle na niego spojrzałam... Przerażało mnie to,że jego rodznia nie interweniowała-twierdząc,że u nich nic takiego się nie działo, więc mój mąż jest święty,choć sam powiedział do nich kilka razy"że dostałam,bo źle się odezwałam",ale do nich to nie docierało. Wparł mi,że jestem niezrównoważona psychicznie,poszłam na terapię,miałam nadzieję,że będzie lepiej.Do pierwszego roku życia dziecka łącznie 5,5 miesiąca spędziłam mieszkając u swoich rodziców-bo mój mąż chyba potrzebował wolnego i zwyczajnie wyrzucał mnie z dzieckiem z domu,albo sam wyjeżdżał na kilkanaście dni zostawiając mnie bez środków do życia. Skończyłam studia podjęłam się pracy i sama go wysiudałam z domu. Sąd orzekł jego winę i zakazał wizyt z dzieckiem. Teraz jestem zupełnie inną kobietą.

Zastanawiająca się- Po ślubie były 3 lata szczęśliwego małżeństwa, w którym to oboje marzyliśmy o potomku:) On na samą myśl o dziecku był strasznie szczęśliwy, ale stwierdziliśmy, że jeszcze nie teraz. No a później nadszedł krysy. I zaraz moja ciąża.

nadszedł kryzys*

bita żona bardzo dobrze, że odeszłaś. Kat nie ma racji bytu.

skoro mąz twierdził ze nie potrzebuje pomocy to znaczy ze dla niego wszystko było ok?albo sie bał bo myslał ze facet powinien byc twardy i nie mówic o swoich problemach? Twój były mąz to jakis dziwny osobnik....zaslepiony tylko czym? udawał ze problemu nie ma? ja wychowałam sie w takiej rodzinie ze jak jest problem i sama nie moge sobie pomóc to prosze o pomoc. i staram się by mój narzeczony tak myslał. facet nie moze udawac twardziela jesli ma problem. a Ty? mogłas sama iśc po poradę...moze psycholog mógłby tobie pomoc.

Do Bitej Żony. Całe szczęście, że znalazłaś na tyle siły, by walczyć i odejść. Naprawdę zrobiłaś coś niesłychanie trudnego i ważnego!!! Do Rozwodowka... hmmm, dziwne są te koleje losu, nie wiadomo dlaczeho czasem dzieje się tak jak się dzieje, szkoda, że kochający się ludzie nie potrafią , nie chcą (lub jedno z nich) walczyć o to, co ich łączy, bądź łączyło...ale tak już jest. Pozdrawiam

mają prawo...1 tak zgodzę się. Mój ex był i jest naprawdę dziwnym osobnikiem. On z góry założył, że nie chcę ratować już tego małżeństwa. Ja byłam sama 2 razy na takiej terapii. Bardzo miła kobieta zresztą:) i polecam rozmowy z ludźmi doświadczonymi mimo tego, że nie wiesz czy uda się pomóc w ratowaniu małżeństwa czy też nie. Pani psycholog za każdym razem kazała być cierpliwą i rozmawiać. Mimo jego niechęci miałam rozmawiać, ale jak minął dłuższy okres czasu i rozmowy nie pomogły nie wytrzymałam już.

Zastanawiająca się to jest przykre jak widzisz, że upada coś co starałaś się mimo wszystko utrzymać.

hej fajny topic:) można się dzielić doświadczeniami i problemami:) Ja jestem 3 lata po rozwodzie. Dzieci nie mam z czego się cieszę! Jestem szczęśliwą posiadaczką wspaniałego faceta:D i dopiero teraz mogę stwierdzić, że mi się udało. Co było nie tak? Wszystko. Cała miłość się wypaliła ot tak.

Nie ma sensu ratowac zwiazku na sile. Jedna osoba tego nie zrobi. Do tanga potrzeba dwojga...