dlaczego on nie umie rozmawiać...

HEJ!mam wielki problem. nie wiem co myśleć, co robić. Jestesmy małżeństwem od 2 lat. mamy malego synusia. Mamy mieszkanko, samochod, prace. niby wszystko ok. ale jest ten problem. moj mąż nie umie ze mna rozmawiac. na zwykłe tematy - jak minął dzien, ani wmomentach kryzysowych - kiedy jestem zła, kiedy chciałabym zeby cos wyjaśnił....potem zazwyczaj sie wkurzam i krzycze - wiec on sie obraża...choc bardzo czesto jest to jego wina. obraza sie nawet na kilka dni. nie mam juz siły. czy ktos kto nie umie rozmawiac -mozna z kims takim stworzyc dobry zwiazek?? nie wiem co robic. kocham go ale czasem mysle ze to wszystko nie ma sensu. najlepsze jest ze jak jest pijany - to rozmawia ze mna o wszystkim! jest wtedy super. ale to jest chore!!! ma ktoś podobny problem??moge go nauczyc rozmowy??pomocy!! :(

Właśnie się z takim rozwodzę :-) Po 10 latach. Na dłuższą metę tak nie można żyć.

a ja wciąż wierzę...ze sie zmieni...a poddalas sie czy walczyłas z tym??

nie złosc się o to, niech on nie czuje presji...może sam sie otworzy. Nie wiem, też mam takiego mruka i czasem uda mi się coś z niego wyciągnąć:P

ja po slubie wpadlam w depreche, bo wyprowadzilam sie do naszego wspolnego mieszkania od rodzicow, gdzie bylo gwarno, duzo sie gadalo itd. A w naszym mieszkanku bylo cicho, maz malo mowil. Zalamalam sie, stwierdzilam, ze polelnilam blad, ze nie mam kontaktu z wlasnym mezem takiego jaki chcialabym miec. Ale oczywiscie nie moglam od razu sie rozwiesc, no bez sensu w ogole. Jednak strasznie sie miotalam, naprawde bylam zalamana. Od naszego slubu minely 3 lata. Przez ten czas dotarlismy sie, z kazdym miesiacem bylo lepiej by teraz moc stwierdzic ze jest wspaniale. Bardzo lubie przebywac z moim mezem, duzo rozmawiamy(!!!), jest miedzy nami swietny kontakt. Ale o to musialam troche walczyc. Ile ja sie naplakalam, nakrzyczalam, ile razy chcialam sie wyprowadzac... On czul sie niekochany, w zwiazku z tym zagrozony, nie mial we mnie oparcia (tak to czul). Ale jakos nam sie udalo. Ciesze sie, ze przebrnelismy przez ten kryzys, bo nie wyobrazam sobie zycia bez niego i nie chcialabym miec innego faceta.

wiem ze nie powinnam sie złościc - ale nie umiem czasem - tak mnie wkurza tym swoim milczeniem . marzę o tym ze przyjdzie z pracy -przytuli sie , poopowiada o calym dniu i wogóle pogadamy o róznych rzeczach i pierdołach takze ,...on zazwyczaj wraca - włącza kompa - bo ma cos pilnego (jest informatykiem - moze to wszystko wyjasnia!!:) ) potem zje, idzie do kompa i tyle. ja siedze z dzidzi w domu wiec chciałabym otworzyc do kogos usta :( a jak mu dziesiaty ,i wudziesty raz przypominam i prosze zeby ze mna porozmawiał - to w koncu wiadomo ze sie wkurze!!! a najgorsze jes ze jak chce sobie cos planowac, albo zwyczajnie marzyc - to on zbywa mnie jednym "nie nawidze planowac - zyje dniem dzisiejszym" i na tym koniec dyskusji..... :( płakac mi sie chce...

a ile sie znacie? wczesniej widocznie ci to nie przeszkadzalo skoro wyszlas za niego :o

no wlasnie - znamy sie długo ale jestesmy ze soba 4 lata. wczesniej mi nie przeszkadzało bo duzo bawilismy sie (zycie od omrezki do imrezki) i nie mieszkalismy razem- choc zdarzaly sie chwile które mogłyby mi dac do myslenia. ale kochałam go dlatego przymykałam oczy.

wiem ,że głupio to brzmi ,ale spróbuj wciągnąć go w rozmowę o tym co on lubi. Może niech uczy cię na kompie.... Jak się wyluzuje , to będziesz mogła w tym czasie dorzucić inny temat. Pomału. Sama mam takiego mruka ,ale się już poduczył i rozmawia.

no sory , jesli wiedze o sobie czerpaliscie z imprez to ja sie nie dziwie hehehe :o tępak z ciebie i tyle

dziecko w waszym związku . Faceci dłużej się przestawiają, a ty już nie masz dla niego tyle czasu co wcześniej. Musisz wygospodarować czas tylko dla niego(może jak dziecko śpi ) . On wtedy ma być najważniejszy.(to dzieci i lubią być w centrum uwagi) Jak zaczynałam rozmowę , to mój słyszał że znowu czegoś od niego chcę.Nawet mi nie dał dokończyć zdania. Długo szło , ale się nauczył ,że rozmowa to nie żądania.

ehh super stwierdzenie. nie ma co. chyba ty jestes leonorcia samotna babką która siedzi non stop w domu! co złego jest w imrezowaniu?? my zwyczajnie nie myśleliśmy ze bedizemy ze sobą na tyle związani zeby pomyślec o małżeństwie. a jednak. pokochaliśmy sie bardzo. tylko nie do końca poznaliśmy sie. A teraz ?? kocham go bardzo - choc czesto mnie denerwuje - ale coz - po prostu zastanawiam sie czy moge go wyleczyc z małomowności. ot co. pozdrawiam leonorcia!!

Trochę tego nie rozumiem.Być może przez to,ze dobrze sie bawiliscie ze sobą przeoczyliście potrzebę wspólnej rozmowy.A teraz zaczęło sie dorosle zycie,nie ma imprez,to okazalo sie,ze nie ma o czym ze soba rozmawiac...Ja jestem ze swoim chlopakiem 4 lata i na poczatku byl problem nie tyle z rozmowami,co ze zwierzeniami...ze swoich zmartwien,smutkow...Tzn.ja nie mialam tego problemu,bo wiedzialam,ze jemu moge powiedziec wszystko,ale on jak sam mowi nie m ial potrzeby mi sie zwierzac,bo nigdy tego nie robil...Ale nauczyl sie i juz od dlugiego czasu rozmawiamy o WSZYSTKIM!Raz nawet kiedy mialam dola i nie mialam za bardzoochoty mowic,to on uzyl argumrntu,ze jak to..?Przeciez to ja go nauczylam rozmowy i co?I teraz sama nie chce rozmawiac?Czyli mozna ich tego nauczyc:)Duzo Ty mow,to w koncu Twoj maz przyjmie to za norme...

z kimś, kto nie umie rozmawiać nie da się dobrze żyć. ale skoro to jest umiejętność, to można się jej nauczyć. wierzę w to i próbuję z moim chłopem, który w ogóle nie potrafi rozmawiać o tym, co jest nie tak -jak jest ok, to możemy gadać i gadać, ale jak tylko coś się psuje to dramat - tylko by uciekał ode mnie. żeby się czegoś nauczyć, trzeba chcieć i to jest chyba najważniejsze. jak facet zechce to się nauczy, a jak nie chce, to nikt mu siłą tej umiejętności nie wepchnie. mam nadzieję, że Twój chce i się Wam uda.

dzieki za pocieszenie! wierze ze to sie zmieni. rozmawiałam kiedys z jego ojcem. mam z nim bardzo dobrykontakt. poweidział ze kiedys tez taki był- i dopiero teraz widzi swoje błędy przeszłosci. z e moze moj mąż a jego syn widział to u swoich rodziców i poprostu nie umie sie inaczej zachowac. jezeli tak jest - jest jakas nadzieja ze w koncu zrozumie jak jego tata.

japońska róza!! dokładnie to samo!! jak jest wszystko ok to jeszcze ta rozmowa mu jako tako wychodzi. ale jak cos sie zaczyna walic to koniec :( czyli nie jestem osamotniona z tym problemem! to jakies pocieszenie. marneale zawsze cos

Ale przecież najwazniejsze to rozmawiac,kiedy jest zle...Nie martw się...NA PEWNO bedzie lepiej...