umarł mi tata

nagle we śnie, nigdy nie chorował, położył sie i umarł :-( życie straciło dla mnie sens, nie moge się z tym pgodzić :-( :-(

+

:( przykro mi bardzo... wiem co czuje ( tak troszke) 7 miesiecy temu zmarla moja siostra, podobnie jak Twoj tata polozyla sie i moja mama znalazlaja rano. strasznie trudne to wszytsko, trudno zrozumiec dlaczego. trzymaj sie jakos!!

ile masz lat ,bo w każdym wieku człowiek to przeżywa inaczej

kiedy zmarł? wiem ,ze zadne słowa nie sprawią teraz nic co mogłoby ci zmniejszyć cierpienia... ...ale wierz, wiara bardzo pomaga...

przykro mi...:(

mam nadzieje ze to jakoś przetszymasz poraszisz sobie:) wierz mi...

Wyrazy...współczucia...trzymaj...się

mam 32 lata, męża i malutkiego synka, ale mimo że mam już swoją rodzinę strasznie to przeżywam w piątek był pogrzeb, mieszkam daleko od mamy, kóra teraz została z moją cięzko upośledzoną siostrą tak się o nie boję, że sobie nie poradzą czuje się tak jaby mi ktos urwał rękę :-(

Módl się za swojego tatę, myślę, że to teraz najważniejsze - co możesz dla niego zrobić.

Uświadomiłaś mi, co jest ważne. Dziękuję.

mnie zmarł tato jak miałem 11 lat

Bądź z Nim przez następne 49 dni, On teraz potrzebuje Ciebie najbardziej, pomóż Mu w wędrówce. POŁA

..wyrazy współczucia...... ...........trzymaj sie jakoś........ ....może coniektórzy na tym forum zrozumią co jest naprawde cenne w życiu...

Spróbuj poczytać mądre książki, wbrew pozorom takie coś teżpomaga...chociaż po części zrozumieć, pogodzić się. Te książki pomogły moim bliskim, może i tobie pomogą: http://www.fnp.pl/main_joomla/index.php?page=shop.product_details&flypage=shop.flypage-prosty&product_id=5297&category_id=42&manufacturer_id=0&option=com_virtuemart&Itemid=1 http://www.fnp.pl/main_joomla/index.php?page=shop.product_details&flypage=shop.flypage-prosty&product_id=5419&category_id=42&manufacturer_id=0&option=com_virtuemart&Itemid=1

.. sory... ....może ja mam inne akurat zdanie co do modlenia.... .................................................................. ..wiara jest ważna, ale nie w boga tylko w ludzi i w nas, oraz w to że kiedyś będzie lepiej..... .......patrząc na ten świat i co się na świecie dzieje, dochodzę do wniosku że bóg nie istnieje, a jeśli istnieje to się do nas wszystkich dupą odwócił....

To co się dzieje - jest za sprawą człowieka. Bóg dał człowiekowi to co najcenniejsze , wolność i wolną wolę. Odważne stwierdzenie , że Boga nie ma. Bo w takim samym stopniu nie możesz udowaodnić, że go nie ma - jak zaprzeczasz jego istnieniu.

dziękuje za słowa otuchy, mam nieliczna rodzinę i nie mam w niej wsparcia, nie umiem sie pozbierać, a zawsze byłam osobą twadą i mocno stapającą po ziemi rozsypałam się na kawałeczki

Kochana- ja też mam chorą siostrę i wiem , jak to dodatkowo jest trudno. One tam zostały same. Serce rozerwane masz na kawałki. Wszystkiego złego tak wiele, choroba siostry... smierć taty...

..nie będe tu dyskutował o religii i wiarze... nie o tym to forum.... ...poświęćmy czas pokrzywdzonym tu osobom...

...ale cierpienie w jakiś sposób zbliża nas do siebie i do Boga... pamiętaj o modlitwie za tatę.

do: 125ff52 ...załóż forum to podyskutujemy na ten temat... ...ale jutro dopiero.... dobranoc...

Istnieje Bóg i Szatan. Przekonałam sie całkiem niedawno. Mój znajomy był egzorcyzmowany. Najpierw był leczony na chorobę psychiczną, jednak lekarze wykluczyli po dłuższym leczeniu...że to choroba, sami zwracali się o pomoc, konsultację do egzorcysty, który stwierdził opętanie. Sił złych nie widzisz, nie czujesz...ale jednak są. Wierzyłam w Boga... a mniej w istnienie Szatana... Po tym co przytrafiło sie mojemu koledze nie szafuje już tak osądami. Ostatnio na KULu odbył się ciekawy cykl wykładów właśnie o Aniołach i Demonach, wypowiadali sie egzorcyści min. Ludzie nie zdają sobie sprawy, że takie rzeczy istnieją bo sie o nich nie mów, a one są. Dlatego z pełną wiarą mówie autorce, żeby zadbała o "sprawy" swojego taty. Niech sie za niego modli.

Dobranoc.

modlę się i mam nadzieje że TAM jest mu dobrze

Chyba wiem jak sie czujesz, sama to przezylam, rok temu umarla moja mama, i wiem ze zadne slowa cie nie pociesza... na to niema pocieszenia. Ale moze po pewnym czasie pomoze ci rozmowa z kims bliskim... Ja o tym co sie stalo nie potrafie rozmawiac i z nikim nie rozmawiam, nikomu nie powiedzialam co czuje i wiem ze to bład, ale nie potrafie... Nie umiem sie z tym pogodzic co sie stalo i tylko czasem placze jak nikt nie widzi....

Niedawno dowiedziałam się,że moja mama ma najprawdopodobniej raka:(((Pewnie niedługo będę w takiej sytuacji.Ja już jestem załamana,dlatego rozumiem.A niby dorosła jestem i to od dawna...Trzymaj się.

dlaczego 49 dni??

czas leczy rany ... trzymaj sie dzielnie