regulacje prawne a oczekiwania społeczne w zakresie czasu pracy i czasu wolnego

proszę wypowiedzcie się na ten temat, kto ma jakie zdanie, i jak wygląda sytuacja rzeczywista w Waszej pracy, pisze na ten temat referat , za każdą uwagę będę wdzięczna

Oczekiwanie pierwsze: że czas wolny będzie wolny (zdarzyła mi się propozycja przyjechania do firmy w niedzielę, odmówiłam) Oczekiwanie drugie: albo układamy się tak, że przy typowo zadaniowym charakterze pracy dozwolony jest nienormowany czas, albo - jeśli już są narzucane sztywne pory - nie oczekuje się od pracownika autorskiej organizacji pracy (patrz pytanie na spotkanie statusowym: kto ma za mało roboty?). No i poza tym można by - w mojej branży przynajmniej - skrócić czas pracy do 5 godzin dzienine. Pozostałe trzy się i tak marnują.

Ja mam podobne zdanie jak kiedys RER. Po pierwsze faktycznie powinno byc tak,ze jak ktos ma charakter pracy zadaniowy,to robi swoje i idzie do odmu. Wiadomo,ze jeden zrobi co ma zrobic w godzine i przez reszte dnia bedzie miec spokoj,a inny bedzie sie z jednym zadaniem pieprzyl 8 godzin i i tak mu braknie. Ale dla mnie bezsensem jest siedziec w pracy 8 godzin i przez polowe tego czasu sie nudzic. Po drugie, uwazam,ze 8 godzinny dzien pracy jest zdecydowanie za dlugi. Zarowno z wlasnego doswiadczenia, jak i z obserwacji ludzi, ktorzy ze mna pracuja, widze,ze jakies dwie ostatnie godziny ludzie pracuja po prostu nieefektywnie,bo sa zmeczeni. Uwazam,ze 5-6, w ostatecznosci 7 godzinny czas pracy bylby duzo efektywniejszym rozwiazaniem. Zreszta to jest paranoja,ze w pracy spedzamy wiecej czasu niz z rodzina. Bo jak np przychodze do pracy na 8, a wychodze o 16, to gdzies tak kolo 17 jestem w domu i zostaje mi jakies 5 godzin na pobycie z rodzina, bo kolo 22 klade sie spac,zeby nastepnego dnia jakos w tej pracy funkcjonowac. Wiec wychodzi na to,ze z kolega z pokoju w pracy spedzam wiecej czasu niz z wlasnym facetem. Troche zachwiane proporcje, nie wydaje sie wam?