ciężko mieć męża trunkowego choć uroczego

Dzień dobry wszystkim, chciałam poruszyć watek cierpliwości w towarzyszeniu mężowi, który nadużywa lub nadużywał alkoholu. Otóz mój facet, całkiem fajny egzemplarz, ma w zwyczaju pić. Nieco za często, jak dla mnie, nawet sie niespecjalnie upija, ale to stało sie regułą. Rozmawiam z nim o tym jak ja to widzę a on reaguje uwodzącym uśmiechem albo zniecierpliwieniem. Jest mi z nim dobrze ale czy on musi być na rauszu przez 4-5 wieczorów w tygodniu? Napiszcie proszę jak sobie radzicie w takich sytuacjach, co zadziałało, żeby poszedł gdzieś do poradni czy psychologa od takich przypadków.

4-5 razy lol - ja byłem raz na tydzień i \"game over\" ...

no nie przesadzaj

to jeszcze nie tradgedia znam takich, w tym jest mój mąż, że nie piją, są abstynentami, a tak potrafią umilić życie, że hej...to zdecydowanie gorsze egzemplarze

co prawda nie mam jeszcze meza, ale mężczyzne, ktorego kocham ponad zycie i z ktorym wiążę swoją przyszłość. Nie zdarzało mu się często popijać, ale jak już wypił, to do upadłego i w dodatku czasami włączał mu się agresor, robił różne głupie rzeczy, których na nastepny dzien rzekomo nie pamietal. Zawsze miałam do niego o to pretensje, ale on wiedział, że zawsze się konczyło na moim upomnieniu i godzinach wyzywania go od alkoholików. Ostatnio nie wytrzymałam - powiedziałam, że nie chce miec w przyszłości patologii w rodzinie i odchodzę. Nie odzywałam się przez jakiś czas, nie miał ze mną żadnego kontaktu. Od tamtej pory jest na razie ok, ale jeszcze mu nie ufam w 100%. pożyjemy, zobaczymy...:) pozdrawiam i życzę powodzenia:*