Czy zmieniło się coś pomiędzy wami po wspólnym zamieszkaniu?

Na razie jest cudownie, widujemy się bardzo często, praktycznie dzień bez mojej miłości to dzień stracony, ale jednocześnie zastanawiam się, jak będzie, gdy zamieszkamy razem? Czy drobne przyzwyczajenia, wady nie staną się na tyle widoczne, że zaczną drażnić i irytować? Czy nie spowszedniejemy sobie?

tak, zmieniło się ale na lepsze:) owszem, były kłótnie, nadal są, niedopowiedzenia, różne dziwne nawyki - jego i moje, ale jakoś sobie dalismy radę:)

zmieniło się. wku..tiruriru...a mnie jest lenistwo, zaraz, później, nie chce mi się, zmęczony jestem, nie pali się itd. więc aktualnie też zaprzestałam sprzątania, gotowania, prania... pewnie kiedyś to zrobię ale... zaraz, później, nie chce mi się, zmęczony jestem, nie pali się :D

Zmienia sie zmienia, po pierwsze macie mozliwosc bardziej siebie kontrolowac, zawsze bedzie wiedzial o ktorej wracasz i w jakim stanie. A co przyzwyczajenia, to ja jeszcze jestem na etapie uznawania go za przyjemne. Czasami drazni mnie, ze nie sprzata czy nie zmywa, ale co zrobic :)

Kropla deszczu na szybie - eh.............. tez sie zastanawiam co bedzie jak zamieszkamy razem............. masakra............ :P Do tego praca itp,jednym sowem monotonia boshe ratOOOOOOOOOOOOOj!!!!!!!

oprocz tego ze mam mniej mniejca w lozku to niewiele ;)

od roku mieszkam już ze swoim partnerem i jest cudowniej z każdym dniem, przez 360 dni praktycznie zero kłótni dużo ciepła i miłośći uwielbiamy razem być ze sobą rano i wieczorem, wracać do domu gdy wiemy ze druga półówka też jest, co się zmieniło...mh nauczyłam się gotować wiele wymyślnych potraw, nauczyłam się przesypiać całą noc bo wcześniej miałam problem itd

Zmienilo sie nie jestesmy razem:( To byla dla nas proba ktorej nie przeszlismy:(

tak zauwazylam ze mowie mu duzo wiecej nie mam przed nim teraz zadnych zachamowian nie wstydzimy sie siebie naprawde w zadnej sytuacji naprawde w ZADNEJ tego nie bylo wczesniej tu nie chodzi tylko o sytuacje fizjologiczne itp ale jak mam cos gleboko w sercu to teraz umiem to powiedziec otworzylismy sie na wszystkie mozliwe strony no i nie zdziwilo mnie w jego zachowaniu wiele rzeczy - nie umiem sobie w tym momencie nawet przypomniec co mnie zdzwilio i zaskoczylo w nim widze teraz jeszcze bardziej jaki on jest cierpliwy bo ja bardzo trudna jestem zreszta mam bardzo stresujace studia klocimy sie duzo ostrzej moze czesciej nie ale ostrzej ale to chyba zwiazane jest z tym ze jak mieszkalam z rodz to wyzywlam sie sama na sobie teraz mam jego ale to pewnie tez wina moich studiow

Tak...u mnie bardzo dużo sie zminilo, na gorsze az w koncu ...rozstalismy sie. Juz od zamieszkaia wspolnego nie dogadywalismy sie, za duze roznice chakterow...ciągle kłotnie...najczęsciej o pieroły.Ciagle obiecywanie sobie nawzajem ze sie to zmieni, ze bedzie lepiej..Niestety oboje bylismy zbyt uparci..Ja nie dalam sie zdominowac, a on wcale nie chcial sie zmienic...Bylo mi ciezko, bo przeciez mialo byc tak pieknie... ALe nie żaluje...teraz wiem,że to nie bylo to...ze to nie ten facet...Taka lekcja duzo daje...wiedzy o sobie, o swoich zachowaniach, oczekiwaniach...wadach i wspolne zamieszkanie jest dobrym sposobem na sprawdzenie \"sily uczuc\" i mozliwosci wzajemnego dostosowania