Jakie są Wasze sposoby na chandre???

chętnie odpowiem ,ale nie na forum, u mnie problem rozwiązał sie poniekąd sam.., dorosłam i zrozumiałam wiele spraw kilka niestety za póżno, na szczęście mam męża normalnego..

Dorosłe Dzieci Alkoholików

Tez jestem DDA.

Malinowa, a ten Twój ukochany to Cię chyba krzywdzi....DDA, dorosłe dzieci alkoholików

Plaga jakaś chyba...:(

Malinowa Rusałko nie wiem co Ci poradzic. Kiedys byłam w mega depresji. Studia rozpoczęłam , chłopak mnie rzucił nowe towarzystwo itp. zaczelam chodzic do psychologa i to nie on mi pomogl a ja sobie sama. Zrobilam tak. Scielam wlosy na bardzo krotkie i dodatkowo przemalowalam pokoj na pomaranczowy kolor aha i rzucilam studia po pol roku. Obecnie koncze studia zupelnie inne. Wtedy pomoglo !!!!

grecja23 cieszę się ,że Twój problem się rozwiązał i ,że mąż jest dla Ciebie wsparciem to bardzo ważne że przynajmniej teraz jesteś szczęśliwa

a ile macie lat dziewczyny?

25

to my same musimy rozwiązywać problemy, nie uciekać od nich , bo uciec nie można, taka jest prawda, w nas jest siła i nikt za nas tej pracy nie wykona.

MalinowaRusalko jeżeli nie jesteś szczęśliwa ze swoim facetem..daj sobie z nim spokój..Jeśli już teraz nie masz w nim oparcia ,nie licz na to później..Kochający ,troskliwy chłopak u boku to podstawa poczucia bezpieczeństwa każdej kobiety

ze ja sie mecze prawie jak wy parę lat dluzej - tak jak Ty tzn. z przejsciami z chlopami, z praca ktora o d...potluc i jeszcze z wyzwiskami w domu przepraszam, ze sie tu wyzalam, bo w sumie jestem chociaz zdrowa.... hmm...ale na pewno psychicznie nie do końca ...:o jestem po 30ce, nei mam pozycji zawodowej, nigdy nie bylam w udanym zwiazku a gdy mialam dwadziesciapare lat bylam z facetem, dla ktorego bylam obojętna (ja zreszta tez go wybralam taki, zeby sie nie zakochac - pilowalam, zeby nie bylo chemii -paranoja, nie?)

kończysz studia , to świetnie!!

mam 21 lat

Grecja : zeby bylo smiesznie moj tez jest DDA. Jego starsi sie rozwiedli jak mial 16 lat.Jego matka pila.Jego ojciec zmienial potem kobiety co kilka lat.Moj ma pod 30 i wiesz co ? Szuka wzoru faceta.Wlasny ojciec odpada.Ojciec dziewczyny (czyli moj ) odpada bo pije ...hm. No jest smiesznie.Na poczatku wizytowalismy psychologa ale sie uspokoilo troche wiec zamieniamy te godziny pod nadzorem na przytulanie przed tv.Pewnie ze krzywdzi (chocby wspominajac swoja ex z ktora prawie wszedl do kosciola) ale stara sie i z kazdym miesiacem jest tego coraz mniej.Widze ze sie stara. Jesli chcemy razem przetrwac to dalsza terapia jest niezbedna. Kazdy ma problemy, nie mowie ze moje sa duze.Duze to mam zmeczenie i chetnie bym pojechala na wakacje..2 tyg lezenia plackiem na goracej plazy.

A może warto wejść na stronę Berta Hellingera i poczytać o ustawieniach rodzinnych. Napisał kilka fajnych książek. Taka terapia może dać efekt na dłużej. Tak tylko umiem pomóc, przynajmniej na razie. Dzięki za wyjaśnienie skrótu. Pozdrawiam serdecznie

u mnie w domu nie byl alkoholu, tylko ojciec robil co chcial sterowal moim zyciem -praktycznie w chwili obecnej tez odczuwam tego skutki, startuje z poziomu osoby po studiach, co z tego ze mam doswiadczenie, jesli jest to doswiadczenie w branzy, ktora nigdzie nie jest potrzebna

dziewczyny ide spac... trzymacie się. Ja Wam nie pomoge to zbyt powazny problem, ale moze warto jakas literature poczytac.... pozdrawiam

Rozżalona, niestety w życiu nie układa się tak jak w bajce, jednak dużo od nas zależy,naprawdę dużo..facet to nie cały świat

grecjo mi nie chodzi juz o faceta, pal licho faceta : rzecz w tym, ze ja jestem kompletnie zalezna od kazdego, szukam pracy, nie mam pozycji zawodowej. babki w moim wieku sa dyrektorami działów a ja? :(

literatura na pewno pomoże ale praca nad soba też , pewnie w życiu czsem komuś tylko pod górkę.

do grecja23 ,w jaki sposó mogę się z Tobą skontaktować??

mam tak jak Ty, powaga..

grecja23@gazeta.pl

dziękuję za kontakt :*

ja szukam pracy i bez powodzenia

odezwę się na maila :)

szukam ,bo za póżno zaczełam szukać i za póżno zrozumiałam, co jest ważne w życiu

smutna, czekam na maila :)

ja zawsze pracowalam, ale chcialam zostac na uczelni i zaryzykowalam - odpuscilma kariere zawodową i nie wyszlo, nie udalo się wrocic na uczelnie. Mialam awantury w domu o to, rodzice uwazali, ze jedyna droga dla mnie to powrot na uczelnie i kariera naukowa. Notabene na tej uczelni zostalm pobita przez kolezanę z roku - juz wtedy trzeba bylo stamtąd wiac i nie konczyc nawet tego dennego kierunku :(