DO PEDAGOGOW !!!!!

jestem pedagogiem szkolnym i mam pytanie, czy Wy tez macie problemy z dotarciem do wlasnych dzieci? wykladam, ucze nauczycieli jak byc idealnym a slysze ze sama jestem tylko teoretykiem.

podnosze i prosze o porady i wymiane doswiadczen

jak na razie nie mam z tym większego problemu, ale ja jestem rodzicem-amatorem bez przygotowania naukowego.

a ja wyksztalcona w tym kierunku a dzieci maja mnie gdzies

Nie wiem, czy właściwie rozumiem pytanie, bo ja radzę sobie z własnym dzieckiem, a z dziećmi w szkole nie pracuję. Wiem jednak od mojego dziecka, co się dzieje w szkole, więc może przyda Ci się taka wskazówka: Dzieci w szkole (gimnazjum) znajdują się w sytuacji przymusowej, często wbrew swojej woli i zainteresowaniom. Można tę sytuację, moim zdaniem, porównać częściowo do pobytu w więzieniu, i być może w kształceniu pedagogów szkolnych byłyby przydatne tego typu elementy. Moje dziecko ma w szkole doskonałego pedagoga, dzieci go lubią i szanują ale nie wiem, czy jest to kwestia wyszkolenia czy cech osobistych. Z tajników jego metod zauważyłem np. skuteczną technikę negocjacji (taką jak w biznesie), oraz komisyjne spisywanie zobowiązań, z całym ceremoniałem składania podpisów przez ucznia, rodziców, dyrekcję itd. Do jego ważnych zalet osobistych zaliczyłbym młody wiek, pogodne usposobienie, potężną posturę i niski, mocny głos.

podnosze

Orko Mam pytanie:) z jaka specjalnoscia skonczyłas pedagogike?

wychowawczo-opiekuncza

Wiesz. moze hamujesz swoje emocje w szkole, bo przeciez musisz miec do nich anielska cierpliwosc, duzo spokoju itp. jak to nauczyciel, wychowawca.. a przychodzac do domu niestety z Twoich emocji "czerpia" dzieci, bo gdzies MUSISZ je rozładowac.. Szczerze mowiac nie przedstawials zadnego kokretnego problemu, a pojecie, że nie mozesz poradzic sobie z wlasnymi dziecmi to sama wiesz, ze w pedagogice jest bardzo szerokie. Bardzo duzo sie pod tym stwierdzeniem kryje. Sama jestem na pedagogice (V rok), a moja mama jest pedagogiem z wieeloletnim doswiadczeniem, wiec troche mozemy porozmawiac, jesli bedziesz chciala ;) pozdrawiam!!!

W szkole niedobrze, z dzieciakami w domu się nie układa, na kafeterii też nie jest najlepiej... Pedagodzy to mają ciężki los :-(

czemu nie pogadamy?

Bo autorka pojawia się tu raz dziennie i nie podejmuje żadnej dyskusji. Tak już jej chyba zły los dokuczył ...

Pojawiam sie rzadko, ale dziekuje za krotkie odpowiedzi. mysle ze sie nie sprawdzilam, chcialam byc autorytetem dla dzieci i meza, a wszyscy uwazaja mnie za glupia. ja zawsze mowie to co mysle i uwazam, ze jestem szczera. ale nie podoba mi sie np. dziewczyna mojego syna i powiedzialam jej ze zle wyglada i ze ma problemy ze soba. syn sie obrazil na mnie. co robic?

No wiesz, to, co piszesz jest rzeczywiście zdumiewające. Nie sądzę jednak, by Twoje, delikatnie mówiąc, niekonwencjonalne zachowanie miało coś wspólnego z kierunkiem wykształcenia.

i będzie ok.:D

b. dobrze - siadaj trzy z plusem

ja bym jej 3 na szynach postawiła:D