Jestem chory z miłości do kobiety... niestety byłej kobiety

chciałbyś porozmawiać na gg? wolałabym nie pisać już tu o tak intymnych sprawach jeśli masz ochotę to podaj maila - odezwę się :)

Mój mail znajdziesz klikając na mój nick :)

Napisałam na maila :)

do valentino ,moj facet bylz kobieta 3 lata - teraz jest zemna .tez ma 27 lata ja mam 20 ...pocieszalam go jak byl swiezo po rozstaniu ,pozniej sie zaprzyjazlismy potem bylismy razem -zakochal sie we mniena nowo -bynajmiej tak mi sie wydaje- kochamy sie -w drodze mamy dzidizusia .jakby mi powiedzial ze teskni za nia to bym bez wahania go zostawila -ja jestem na nia uczolona !!!! nie nawidze jej za to ze go miala,jestem chora bo wyobrazam sobie jak byli ze soba razem,jak sie kochali i non stop pomimo ze jestesmy juz poltorej roku -mysle o niej i czesto mu przypominam -chodz nie powinnam .Wiec radze ci najpierw sie wyecz z tego potem poznajwaj dziewczyne ,bo ja przez to pocieszanie mam chyba schizy do konca zycia

powiedz jej cala prawde a moze ona tez cie kochala ta prawdziwa miloscia niby chciala wrocic a ty sie uniosles duma to ona teraz robi to samo moze tez serce mocniej jej bije jak cie slyszy? powiedz co czujesz do niej i powiedz z eszalejesz z ania i nie trac czasu bo inny ja pieprzy a nie ty a zycie jest jedno

A ja jestem chora z miłości do nieodpowiedniego faceta. :O

i tak to juz jest zycie

Ja tez jestem chora... Widze to co robi, a i tak kocham :(( Boze co ja dzisiaj przezywam :((

Słuchaj Valentino nie rozpamiętuj tego co było, zerwij z nią całkiem kontakt telefoniczny, ewentualnie jakiś sms na święta!Bo trudno o kimś zapomnieć mająć z nim kontakt.Wiem jak to jest bo sama znam to z atuopsji..Na początku to trudne lecz później jest już coraz łatwiej, musisz przecierpieć swoje niestety! ja nie jestem już z moim byłym 1,5 roku i czuje że jestem już prawie gotowa na bycie z kimś nowym.Zobaczysz miłość jest uczuciem w pełni odnawialnym na szczęście! Ja sama byłam już zakochana na śmierć i życie dwa razy co prawda po 5 latach dopiero się zakochałam drugi raz, ale wiem, że to bujdy z tą jedną, jedyną miłością na całe życie! po pierwsze musisz pozwolić zakurzyć się wspomnieniom o byłej, a po drugie otworzyć się na nową miłość.Nie jedna kobieta może Cię uszczęśliwić tylko musisz jej na to pozwolić..A byłą poprostu idealizujesz, bardziej cenimy to co nieosiągalne niż to co możemy mieć, więc to poprostu o to chodzi, pewnie nawet gdybyś z nią był to szybko byłoby już tak zwyczajnie! Więc pozwól działać czasowi i uwierz w to że jeszcze kogoś pokochasz i będziesz kochany!!!

Nie gardź sobą, że bitwę przegrałeś. Trzeba pewnej siły, by się zapędzić aż tam, gdzie się bitwy przegrywa.

Znam to, mam pytanie: Czy kuje cię pod mostkiem?

zyciu w nadziei i probach nawiazania jakiejkolwiek wiezi ponownie, tez przegralam. I fakt, jak kolega napisal, sily by ten rok przezyc byly mi potrzebne ogromne i kolejne by probowac , by nie zwatpic, byly mi potrzebne jeszcze wieksze. Kazdy ruch w Jego kierunku wymagal ode mnie ogromnej walki wewnetrznej i sil nieziemskich. Kto to przezyl , wie o czym pisze. Przegralam ze swoja najwieksza slaboscia - miloscia do Niego. Ona mna zawladnela i odejsc nie chce. A nadzieja juz zostala mi odebrana. W koncu to co nie bylo powiedziane przez tyle czasu zostalo napisane. Trzy slowa. Przegralam a choroba dalej mnie toczy i lekarstwa na nia brak :(

Valentino - daj sobie czas, nie rób nic... jak poznasz właściwą kobietę... wszystko się zmieni Nie wierzysz - wiem, ale przekonasz sie ;)

leczenie się z miłości trwa kilka lat 3 do 5 lat każda miłość w końcu blaknie pod warunkiem że ta miłość znów nie stanie na naszej drodze, tak jak to jest w moim przypadku -PORAŻKA:(

wygrzebuje topiki sprzed 2 !!!! lat. I jeszcze radzi facetowi, który już dawno pewnie zaczął nowe zycie. :P

no wlasnie, glupota swiata.

szkoda ze moj byly facet nie choruje na taka milosc. pomoglabym mu z tego wyjsc.

Valentino: jest jeden sposób - nie wyobrażaj sobie jak jej tam leci itd. bardzo skuteczna metoda: kup piękne kwiaty i zrób symboliczny "pogrzeb" uczuć do niej. ten cały ceremoniał to nie jest jakiś tam wymysł, czy tradycja - dzięki temu zdajesz sobie sprawę, że to już ostateczny koniec. w tym miejscu się z nią pożegnasz i uświadamiasz sobie, że już nigdy nie wróci, ale Ty masz tutaj jeszcze wiele do zrobienia. dlatego znajdź jakieś miejsce, w którym pochowasz uczucie, połóż tam kwiaty i pamiętaj o tym miejscu. ona przestanie dla Ciebie istnieć, chociaż pamiętasz jak wspaniałą była osobą. wiesz, że istnieją też inne cudowne kobiety, które marzą o tej miłosći jaką Ty dawałeś tamtej dziewczynie.

psycholozka - co z ciebie za psycholozka - valentino po 1/5 latach zagladania tutaj ma juz zycie ulozone a ty jeszcze udzielaz porady. puknij sie.

znalazłem ten wątek przypadkiem... Mam 36 lat, ja również jestem chory z miłości do kobiety, z którą znam się od paru miesięcy. Spotykaliśmy się, byliśmy kochankami, ale nic nie zapowiadało tego że to będzie tak silne.Nie pokazywałem jej że mi na niej zależy, nie zostawałem na noc, mimo że często to proponowała. Nagle bach...zauważyłem że nie mogę bez niej żyć, wyznałem jej miłość którą odrzuciła, bo okazało się że jednocześnie ze mną zaczeła się spotykać z innym facetem. NIe winię jej za to bo nie pokazałem wcześniej że mi na niej zależy. Wybrała jego, a ja leżę od tygodnia i prawie fizycznie umieram. Nigdy w życiu tak się nie zakochałem,nie mogę jeść spać oddychać. Zastanawiam się nad wizytą u psychoterapeuty, może to coś pomoże. Najgorsze jest to, że nie powiedziała że mnie nie kocha, tylko że więcej nas dzieli niż łączy..:)))

smutne to , powinieneś z nią szczerze porozmawiać ,bo przeciez nie powiedziala , ze jej na tobie nie zależy ,

ja tak miałąm. nie wolno myslec o tej drugiej osobie

piszę smsy z prośbą o krótkie spotkanie. Nie odpisywała, dziś odpisała że nie, bo będzie jeszcze gorzej. Nie wiem czy naciskać dalej, chcę się z nią spotkać i jesli nie możemy być razem to chwycic się ostatniej deski ratunku, wszystko jedno jakiej, że mnie nie kocha, że jestem beznadziejny w łóżku, że jestem nieperspektywiczny, wszystko jedno byle zacząć żyć

INNY JA BZYKA A TY WCIAZ WZDYCHASZ.....ZALOSNE ! WYIDEALIZOWALES JA SOBIE ! JAKBY CIE KOCHALA TO NIE DALABY SIE INNEMU DOTKNAC !!!

kurczę no , to faktycznie trudne , ale nie zachowuj sie jak desperat! no może daj jej czas na przemyślenie i spróbuj ponownie za jakis czas poprosic o spotkanie,powiedz , ze chcesz szczerze porozmawiac , albo cos w tym stylu , ale nie naciskaj za bardzo, mówie to z punktu widzenia kobiety

nie mogę się nie zachowywać jak desperat bo się zakochałem desperacko. Ja który zawsze unosił się dumą honorem wobec całego świata poniżam się teraz jak psiak i w ogóle nie czuję dyskomfortu z tego powodu. Jeden sygnał i klęcze pod jej wycieraczką :( miłość nie zazdrości, nie unosi się pychą, nie pamięta złego...

no dobra ok. troche cie rozumiem , troche sie lecze z takiej też " dziwnej miłosci" , spróbuj ponownie poprosic o spotkanie za jakiś czas....

valentino, nie jesteś sam, ja też tak mam. Jestem po nieudanym 6 letnim związku, od 15 miesięcy też nie potrafię sobie miejsca znaleźć, też mi niby niczego nie brakuje, ale jej.... próbowałem z innymi kobietami, niestety nic to nie daje... Staram się znaleźć kogoś, szukam, chyba na siłe (może poznam), zawsze już po pierwszym spotkaniu z kimś nowym wiem, że to nie to... i tak w kółko, od 15 miesięcy!

Sorry nie czytalem topiku tylko tytuł i pierwszy post. "Byłej kobiety..." Mysłalem że jet transwestytą i stała się mężczyzną! :D A ona dalej jest kobietą tyle że nie autora. ! :D

Mam podobnie jak "życie nie ma sensu", z tą różnicą małą że ona zabiegałą przez cały czas naszej znajomości (nie byliśmy ze sobą) o coś więcej. W końcu po bardzo długim czasie trwania tego czegoś (bo to ni związek ni ukłąd) jak - po którejśdziesiątej rozmowie histerii i płaczach i wyznaniach że kocha mnie i że potrzebuje że nie może żyć bezemnie i wyrzutach że jej nie chcę - ostatecznie ją 'odrzuciłem' (powiedziałem żeby żyła swoim życiem i że koniec z naszą znajomością). W końcu próbowała się pozbierać i zaczęła kogoś widywać, ale bardzo krótko i znowu się odezwała i powiedziała że tylko mnie kocha i że mimo iż próbowała sobie ułożyć życie to nie potrafi beze mnie żyć i nie chce i teraz się znowu spotykamy. Ale ja nie wiem czy to ma sens; nie daje mi spokoju fakt że widywała się i sypiała z kimś innymi że ja zachowałem się jak skurwiel odrzucając ją i do tego wszystkiego doprowadzając. Tak źle i tak niedobrze - jestem w kompletnej rozsypce. Teraz dotarło do mnie że chciałbym być z nią... ale to co się wydarzyło mnie zżera od środka - żal, wstyd, złość na samego siebie i jeszcze zazdrość; zabójcza mieszanka.