Miłość na odległóść.....

ojj, to marcia21 pisała. pomylilam sie odnośnie tego radomia;)

To ja z podkarpacia

Ale od pewnego czasu pracuję i mieszkam w Krakowie

Jakby mi o tym wcześniej powiedział to bym nie wyjeżdżała a teraz trzeba się męczyć na odległość :-)

juuudytka-może dopiero zrozumiał, co mógłby stracić:)

wiem właśnie o tym ale mu tyle razy mówiłam ze planuję wyjazd i tak niech się cieszy że jestem jeszcze w Polsce a miałam inne plany ale się odwlekły

ale czasem niełatwo zebrać się i coś wyznać. facetom ciężko to przychodzi. ważne, że jetseście razem. i ja wierzę, że kiedyś ta odległości się skończy:)

Noj co Ja mam zrobić, nie dość że to trochę nie pewna miłość to jeszcze na odległość

jak to niepewna?

boję się że któreś z nas pozna kogoś innego

bo go uważałam zawsze za kumpla dobrego a tu proszę co mi przez tel. wyznaje

też czasem się tego boję. tak może być też w związku nie na odległośc. ale u nas zawsze jest ryzyko, że znajdzie się ktoś z kim będziełatwiej, któś kto będzie blisko. ale trzeba wierzyć, żę co ma być, to będzie. jeśli to TO, to nikt taki się nie nzjadzie. jeśli się znjadzie, to tak miało być

pozna na 100% nie jestes jedyna dziewczyna na swiecie:D

Teraz wiem że przyjaźń może się odrodzić w miłość

ehhh, podszywacze nawet tu

o niego się nie boję bo on jest wierny jak piesek gorzej ze mną

ale wiem że w końcu muszę wydorośleć i złapać się tylko jednego faceta

hm, to ja już chyba do tego dojrzałam

:-)

Każdy ma ten punkt zwrotny. to chyba z wiekiem przychodzi

czasem chce się płakać, gdy wracasz do domu zmęczona i masz ochotę, by ktoś Cię przytulił, wystarczyłoby by przytulił, schował przedświatem.taki lek na całe zło. a tu tylko (albo aż) głos w słuchawce.

to chyba z doświadczeniami przychodzi. ja taka stara nie jestem, świeżo po 20, ale kilka razy dostałam kopa od życia juz:(

ja tez jestem w zwiazku na odleglosc, ale 150km

ja mam 24 lat i też sporo w życiu przeszłam

dziewczyny !!!! jest mi okropnie zle bez mojego P...:( ale musze i dam rade, trzymajmy się dzielnie !!!

na weekend jadę pogadać bo sama nie wiem na czym stoję. Mieszane uczucia i tyle. A on mi pisze że będzie czekał nawet i 10 lat

i to On w dużej mierze pomógł mi sie pozbierac po ostatnim

A ja sama już nic nie wiem. Jak wyjeżdżałam to był tylko jednym z wielu kolegów

a jak z wasza zazdroscią dziewczyny? jak sobie z nia radzicie? pozwalacie np. żeby sam chodził na imprezy?

ja się zobaczę może za dwa tygodnie...CZasem też już nie mogę wytrzymać. teraz wlaśnie bardzo Go potrzebuję, bo mamy ciężką sytuację. Ale wiem, że On nie może być przy mnie..