Postanowiłam zmienic całe swoje życie

Jestem 35 letnią nieszczęśliwą kobietą i właśnie dzisiaj postanawiam zmienić całe swoje życie..Jestem zawiedzioną życiem starzejącą i zaniedbaną kurą domową ...Mam tego dosyć !!!!!! Nienawidzę ludzi ,świata a przede wszystkim siebie ..Nie znoszę swojej nadwagi (którą mam po urodzeniu dziecka)...Od dzisiaj postanawiam zmienić sposób odzywiania -muszę zchudnąć ...Zmieniam swój image...Od dzisiaj zaczynam inwestowac w siebie (nie jak dotychczas w rodzinę) ...Postanawiam opanować angielski(od dawna o tym marzę)...Kiedyś ,kiedy byłam szczupłą ,atrakcyjną dziewczyną uwielbiałam pływać(od 8 lat nie pływałam)...Postanawiam zrzucić parę kolo i chodzić na basen...Od dzisiaj chcę byc ,nie mieć.Zaczynam się uśmiechać ,przestaję płakać...No i co najaważniejsze dąże do zrealizowania swojego marzenia-kupno domku i zamieszkania na wsi....Koniec z łzami ,myśleniem o śmierci...staroscią,pesymizmem,zazdrością,nienawiścią,żalem....Zaczynam walkę o szczeście,o miłośc,o radość ...Walkę o siebie...Jak myślicie -czy człowiek może zmienić całe swoje życie?...Czy znacie kogoś kto tak uczynił?.. Załozyłam ten post ,ponieważ będzie on moją motywacją do zmiany...

Gratulacje i powodzenia! Najwyższy czas zająć się sobą, zresztą mamuśka, która poświęca własne pasje i potrzeby na rzecz realizowania oczekiwań męża i dzieci to nieszczęśliwa i no cóż - niemądra kobieta. Trzymam kciuki

Jasne,ze masz szanse !!!!!!!!!!!!!! Życzę Ci tego z całego serca,bo w czyich innych rękach miałoby być Twoje życie jak nie w Twoich własnych ? :)

to wspaniale ze zdalas sobie sprawe z tego ze mozesz sama decydowac o swoim zyciu, ze mozesz czuc sie radosna, blyskotliwa i atrakcyjna kobieta, rodzina jest wazna, ale Ty jestes rownie wazna, zycze powodzenia, i wytrwalosci w dazeniu do celu, bo nie ukrywajmy bedzie duzo chwil zwatpienia, pozdrawiam:)

ja tez chce cos zmienić w swoim zyciu. Ciągle komuś coś zazdroszcze. chciałabym na poczatek zmienic swój image, ale jak to zrobic? Vanesa moze będziemy razem wspierac się ? ja tez mam dziecko i od 3 lat nic nie zrobiłam dla siebie , tylko ciągle rodzina i dla rodziny. Zaczęłam czuc się juz sflustrowa, a mam dopiero 27 lat. Vanesko więc jak? zmieniamy?

A ja wtracajac sie powiem ze wyciagnelam dzis kolezanke,( 26 lat dwojka dzieci, nie spelnia sie zawowodo, zaniedbala sie trosze) na zakupy i zauwazylam ze jej to strasznie poprawilo humor, nakupowalysmy kosmetykow ktorych przeznaczenia poczatkowo nie znala, ale mysle ze z czasem jej sie spodoba :) i zacznie o siebie dbac, bo kto to za nas zrobi jak nie my same:)

Ostatnio zdałam sobie sprawe ,że nie potrafię spojrzeć w lustro...Kiedy prubuję jakoś upiększyć swoje oblicze kosmetykami zapalam w łazience ciemną lampkę...Boże ..ja nie mogę na siebie patrzeć...Biedny tem mój maż -takie brzydactwo chowa w domu...Jutro idę do fryzjera (obcinam długie włosy)..Zrobię sobie modną fryzurkę-stosowną do obecnego owalu mojej twarzy...ange27-piszesz,że od 3 lat nie zrobiłaś nic dla siebie ..ja nie robiłam nic dla siebie od 6 lat...Ostatnio znajomy zaprosił mnie na kawę i-odmówiłam...no bo jak tu wyjśc z domu jak wyglądasz jak kocmołuch...Gotowanie ,pranie , sprzątanie ,dziecko.. a dla siebie nic...ange -no to zmieniamy się! ddominiko- bo tak to właśnie jest ,kiedy rodzisz dziecko zapominasz o sobie ..o swoich ambicjach nie pamiętasz wcale .I do pewnego momentu jest ci z tym dobrze...Budzisz się po latach i dostrzegasz jak wiele straciłas...Wazne ,aby nie obudzić się za póżno..Znam wiele kobiet ,które mają rodziny ,dzieci i nie zapomniały o sobie,ale są też takie jak ja ,które przypominają sobie po latach,że zatraciły się w tym wszystkim-straciły siebie...

Hej - nie tak pesymistycznie, dobrze że w końcu wiecie czego chcecie. A mężowie Wam pomagają? Czy przypadkiem nie stosują argumentu \"Ja pracuję, ty zajmujesz się domem i dzieckiem (on ma etat 8 h, a ty 16)\", jeśli tak to zmieńcie to w pierwszej kolejności.

Vanesa ja tez nie dawno zmieniłam swoją fryzurę, poczułam się lepiej. Jednak czuję jakiś niedosyt więc postanowiłam popracować nad swoim brzuchem i ćwiczę od dwóch dni brzuszki, ale jakoś ...czegoś mi brakuje, no dobra inna fryzura ćwiczenia brzuszków ale i tak jakoś wokół mnie szaro. ja potrzebuję adrealiny, jakiegoś zajęcia które będzie odskocznią od codzienności. czegos szukam ....sama nie wiem. Vanesa a czy ty czujesz się szczęśliwa w swoim związku? jeśli nie to napisz co musisz lub chcesz w nim zmienić? napisz też jak wyszła ci fryzura jestem ciekawa .

Mam 39 lat . Byłam typową kurą domową ale od dwóch miesięcy jest inaczej .Zmieniam się krok po kroku i dla mnie nie jest to proste ale jakoś idzie . Trzymam kciuki

miałam podobnie jak piszesz, z tym że trwało to dłużej, bo prawie 10 lat. Trudne jest wychodzenie z takiego stanu, ale móc to chcieć. Wiem,że nie wolno do końca poświęcić się dzieciom,mężowi,domowi. W porę otrząsnęłam się, zaczęłam dbac o siebie, o swoje małe przyjemności i dziś żaluję,że nie zrobiłam tego wcześniej. Uniknęłabym depresji, straty zaniedbywanych przyjaciół itp. Zawsze byłam zadbaną kobietą, nigdy z nadwagą, teraz jestem więcej niż zadbaną, a do tego radosną. Powodzenia autorko topiku, naprawdę warto podjąć decyzję o zmianach.

Ty na pewno podszywaczy...a kisz

myślę, że nie uda się wszystko od razu. ale myślę, że się uda powoli i konsekwentnie.

jestem mizernym podszywaczem. nie mam nic do powiedzenia. mam 16 lat i powazny problem dermatologiczny na twarzy.

Myśle,że główna przyczyna moich problemów to nadwaga...Nabyta nadwaga zabija w człowieku kobiecośc ...Z ładnej ,szczupłej dziewczyny stałam się grubaską...Nie mam ochoty na sex ,bo mam wtedy wrazenie ,że zwisają mi fałdy tłuszczu i czuję się okropnie...Za tym idzie niechęc do sexu...No i ..w małżeństwie zaczyna coś umierać...Mąz staje się tylko ojcem dziecka a ja stałam się tylko mamuśką z problemami...Myśle,że zostało mi jeszcze odrobinę szaleństwa z tej dziewczyny ,którą kiedyś byłam...Zrobiłam wczoraj coś szalonego...Mąż z synem wyjechał a ja zadzwoniłam po znajomego i spędziłam z nim całą noc....Nie...nie było sexu...Po prostu przegadaliśmy nockę...To co zrobiłam było zapewne nie fair w stosunku do meża ,ale dla mnie było powrotem do życia...Kiedy kobieta zatapia się całkowicie w rodzienie zapomina o przyjaciołach,zapomina o tym ,że są jeszcze inni ludzie na świecie z którymi można po prostu pogadać...Mam bardzo mało przyjaciół...Jestem samotna --czuję się bardzo samotna...Z mezem rozmawiam tylko o problemach, o szarej codziennośći ,o chorobie dziecka .Nie ma już innych tematów...Kiedy chcę porozmawiać o czyms banalnym- zwykle prowadze monolog...Od lat nie rozmawiałam z nikim o tym co mnie nurtuje ...o tym co mnie interesuje ...Dlaczego tak jest ,ze ludzie gubią się w tej szarej codzienności...Ludzie ,którzy kiedyś potrafili ze sobą rozmawiać ,żartowac ,poprowadzić długie polemiki. Po latach rozmawiają tylko o problemach .Więc widzisz ange27 tak ten moj związek wygląda ...Do fryzjera umówiłam się na jutro....Zobcaczę co z tego wyjdzie.......

tez chciałabym zmienić tylko jak??

Po pierwsze musisz wytężyć umysł i przemyśleć co chcesz zmienić i co jest możliwe ...a zaakceptować to czego zmienić nie możesz...

Vaneso, jak chcesz rozmawiać, to przede wszystkim musisz ustalić swój prawdziwy nick, bo jest Vanesa 3456 i Wanesa 3456 obie na pomarańczowo, która jest prawdziwa, czy to Ty jesteś cały czas ? Przed chwilą przeczytałam coś obraźliwego i myślę, że to wcale nie Ty. Wpis usunięto, ale niesmak pozostał jak chcesz uczciwe i prawdziwe odpowiedzi to zrób się na czarno, wejdź na górze strony w preferencje i zatwierdź swój nick i wtedy nikt sie pod Ciebie nie podszyje. Wtedy nie tylko ja ale i inni podziela się z Tobą swoimi przeżyciami i zmaganiem się z codzienną rzeczywistością. Pozdrawiam.

W niczym nie zmonconej ciszy, pełnej napięcia i podniecenia pucuje końske teleskopy

Ja jestem na TAK !!!Dzisiaj stwierdzilam, ze wygladam jak szara myszka i postanowilam ze soba 'zawalczyc'. Zrobilam sobie pedicure, manicure, wyrwalam zbedne brwi...nalozylam maseczke na twarz i pofarbowalam wlosy, wlasnie siedze z farba na glowie:) Zapuscilam sie strasznie i jest mi zle...ale od dzisiaj zmieniam taktyke!!! POWODZENIA DZIEWCZYNY!!!

też chcę zmienić siebie...swoje zycie...ale dziś miałam kolejny doł...znowu załamka..znów brak wiary w siebie...echhh

wiesz Vanesa kiedyś też miałam duzo znajomych kolegów, koleżanki. Mam okropnie zazdrosnego faceta , jak tylko rozmawiam z kolegą to odrazu robi się afera. Ja mam ochotę pogadać właśnie z kumplem, napić się z nim kawy lub nawet piwa, i na prawdę nie chodzi o sex, poprostu wolę czasami pogadać z kolegą niż z koleżanką. To fajnie że zaprosiłaś znajomego, moim zdaniem to nic złego, nie zdradziłaś męża. kiedyś gdy szłam ulicą i widziałam że jakiś facet patrzy się na mnie to odbierałam to jako coś miłego a dzisiaj odrazu myślę że jestem gdzieś brudna. o moim związku dzisiaj nie napiszę bo nie chcę psuć sobie humoru ale jest bardzo podobne do tego twojego Vanesa

Kiedyś próbowałem się przełamywać, siłownia, bieganie, częstsze kontakty z ludźmi, ale to było za mało. Strasznie łatwo odpuszczałem i wybierałem coś prostszego np. komputer a to prowadziło do nikąd. Czasem zastanawiałem się jak musiało by wyglądać moje życie bym był szczęśliwy - sympatyczna i uczciwa dziewczyna, dziesiątki znajomych zabiegających o kontakt ze mną, fajne auto, skoki na bungee i spadochronie, wydawało mi się to niemożliwe…. a jednak udało się!!! Wszystko zaczęło się od oczyszczenia aury ze strony http://energiaduchowa.pl , po kilku sesjach nabrałem wiary w siebie i chęci do działania. Potem poszło z górki, zwyczajnie zacząłem spełniac swe marzenia. Póki co wszystko idzie mi dobrze i jestem w końcu zadowolony z życia.

Ja zmieniłam swoje życie na lepsze z pomocą Oli Łomzik, która jest moim coachem. Ola ma dar zachęcania ludzi do tego, żeby poszerzyli swoją samoświadomość, jak również jest bardzo charyzmatyczną i wspaniałą osobą. Spotkania z nią to czysta przyjemność. Dzięki Oli weszłam w głąb siebie i ten proces zmienił moje życie codzienne. Jestem bardziej zmotywowana do działania, nabrałam pewności siebie i przestałam się przejmować błahostkami, które i tak nic do mojego życia nie wnoszą. Zaczęłam się rozwijać w dziedzinach, które od zawsze mnie interesowały tylko bałam się, że sobie nie poradzę. A jednak radzę sobie i to całkiem dobrze a to wszystko zasługa Oli