zadurzylam sie w swoim szefie- jak sobie z tym poradzic??

Tylko prosze nie piszczie zebym znalazla sobie jakis inny obiekt westchnien bo jakby to bylo takie proste juz dawno bym to zrobila... Moj szef jest ledwo po 30-tce. Nie jest zonaty ale ma dziewczyne ( z tego co wiem nie sa zaręczeni, ale ich zwiazek trwa juz kilka lat). Oczywiscie nie mam zamiaru go kokietowac, uwodzic bo skoro jest w tym związku to pewnie dlatego ze chce w nim byc a nie ze musi.... Poza tym nie sądze aby zwrócil akurat na mnie swoja uwagę...Ale ciagle o nim mysle i nie moge go sobie wybic z glowy...:( Wiem , ze on rowniez mnie lubi, kiedys mi powiedzial ze naprawde bardzo ale to bardzo sie cieszy ze zdecydowalam sie na prace w tej firmie...Jest bardzo cieply, spokojny , opanowany i te jego glebokie spojrzenia w oczy...Obecnie na szczescie widuje go tylko kilka razy w miesiacu, ale jest mozliwosc ze przeniosa go do Krakowa i obawiam sie ze wtedy juz w ogole strace glowe bo bedziemy sie spotykali non stop...Czy ktos byl kiedys w podobnej sytuacji?? Zmiana pracy to dosc drastyczne rozwiazanie szczegolnie ze ta jest calkiem dobra...Jakgo sobie wybic z głowy????

i co, nikt????? :(

złap go na dziecko ja ja :P

Nie znam recepty na odkochanie ... ale wiem ze romans z szefem to ciezka i pokomplikowana sprawa. Masz to \"szczescie\" ze jest zajety, moze z czasem Ci przejdzie...

Na sam romans z szefem bym sie w zyciu nie zdecydowala. Musiałabym wtedy zmienic prace. Jest to uczucie platoniczne- choc przyznam sie ze strasznie chcialabym sie do niego przytulic lub pocałowac...Pewnie nie powinnam tego pisac ale zazdroszcze jego dziewczynie takiego faceta. Chyba jestem nienormalna ale z jednej strony chcialabym o nim zapomniec a z drugiej chcialabym o nim myslec i snic.. Kurcze, zawsze zakochuje sie nie w tych gosciach co powinnam i nie daje szans facetom ktorzy we mnie sie zakochuja...

podnosze

to mi sie nie podoba :(