AGORAFOBIA

W Paryżu jak najbardziej osobiście! Tylko interesuje mnie ta moja Paryżofilia :D i dlatego chcę hipnozy Taaa, święta z mamą będą udane, ale... tak czy siak przed kompem w większości. Zresztą, święta jako takie, nie mają dla mnie specjalnego znaczenia.

Czy dzisiaj gdzieś sama chodziłaś? Dobrze się czułaś? Bo ja tylko w osiedlowym sklepie i resztę dnia w domu.Ale za oknem słonko i chce mi się polatać.Ale rozgrzebałam robotę w kuchni i muszę ją skończyć. Mieszkasz już samodzielnie,czy z mamą? Jeżeli chodzi o Paryżomanię-to może jesteś jakąś znaną postacią historyczną ?tzn.następnym wcieleniem?Kto to wie? Może Panią dePompadur?

Elifio piszesz że forum nie jest dobrym miejscem do wywalenia z siebie tego co boli. Pisałam wcześniej że w topiku \"moja nerwica\" w którym jestem od ładnych kilku miesięcy nawiązały się znajomosci i przyjaznie . Wiemy nawet jak wyglądamy bo fotkami też się powymieniałyśmy . Na tamtym forum jest tylko kilka osób z agorką bo więkrzość to nerwice lękowe , natręctw oraz depresje . Ale wspólnie podtrzymujemy się na duchu i jak któraś ma gorszy dzień to zawsze ktoś próbuje podtrzymać na duchu. Wiadomo nikt za nikogo życia nie przeżyje ani nic nie załatwi , ale teraz gdy wychodzę z domu zawsze myślę o wszystkich dziewczynach że skoro one sobie radzą to ja tez musze . Jesli same nie znajdziemy sobie ...przyjaciół to nikt do nas nie przyjdzie z taką propozycją ..trzeba szukać samemu i nawet jak człowiek się zawiedzie to na przyszłość wie czego się wystrzegać ... ale kontakt z ludzmi którzy czują i rozumieją co to za choroba to może wyjśc tylko na dobre.

Witaj Efcia! Ganiam Cie po znajomych tytulach\"D

Witaj Rrenko ...kochana :D właśnie czytałam że już lepiej się czujesz to dobrze ..ale uważaj na przeciągi w oknach . A chłopaki w miarę dobrze ... mąż w pracy , a synek w domu . Latam bo mam chwilkę , zrobiłam sobie przerwe w robotach domowych i padam ze zmęczenia . :O

ja tez chwilka luzu bo jeszcze mam dokonczyc myc okno umyc isc po pare rzeczy do sklepu i chce na msze za papieza na 19ta.....kurcze malo czasu ,spadam ,pa! buziole!pewnie zakupy po kosciele dokoncze..... Pozdrowka dla wszystkich agorafobkow ,ja jedna z Was ale latam na przekor tej francy ,raz jestlepiej a raz gorzej.....

Efcia, chodzi mi o to, że o nerwicy mogę pisać. Ale, po pewnych debilnych komentarzach jakiś czas temu (jejku, może już 2 lata! :D ) i nauczona doświadczeniami innych, nie będę opisywała szczegółów mojego życia. Świat jest baaardzo mały, a internet jeszcze mniejszy. Ja chyba już przeszłam silną potrzebę intensywnego dzielenia się swoimi przeżyciami z osobami \"takimi, jak ja\". Dlatego może być tak, że nie będę się zbyt często udzielać, bo czytanie o objawach nie nastraja mnie zbyt dobrze ;) piłeczka, ja chodzę wszędzie sama, pracuję i to w szkole hehehe, czyli kupa ludzi! Czego też myślałam, że nie zniosę, a jednak! Nie mam problemów z wyjściem do sklepu czy do parku. Chyba mam najmniejsze problemy wśród was ;)

Elifia ..my jesteśmy ..zorganizowani ;) mamy nawet swój czat i od niedawna tajne forum gdzie tylko my możemy pisać nikt bez hasła tam nie wejdzie , mamy nawet galerie ;) gdzie sa nasze fotki . Ale to też jest zabezpieczone hasłem . Więc żadnych głupich opini albo przykrych uwag nikt nam nie robi . Czasami na nerwicy zjawi się jakiś ...troll ... ale wspieramy się i razem trzymamy . Mi osobiście takie pisanie z innymi pomogło bo wiele zrozumiałam .Inaczej teraz patrzę na swoją chorobę i już się jej tak nie boje .

Mi też pomogło udzielanie się na forum na pewnym etapie walki z nerwicą. Też miałyśmy swój czat. Fotki... nie daj boże, żeby moi uczniowie mnie na necie znaleźli :O A wszystko jest możliwe, nawet z hasłem.

dobranoc wszystkim dopiero teraz znalazlam chwilke zeby tu zajrzec

Witam Dzisiaj żadna z Was nie zajrzała tutaj? Czyzbyście były pochłonięte domowymi sprawami?Szkoda,że Was nie ma! Co do opisywania życia w szczegółach to też mam podobne zdanie co Elifia.Trzeba kogoś dobrze poznać,by opowiadać o sprawach osobistych.Inną rzeczą są problemy dnia codziennego albo taka przypadłość jak nasza,kiedy nie zna się kogoś z podobnymi problemami i trudno o zrozumienie nawet wśród bliskich. To wspaniale Elifio,że wszędzie sama chodzisz.Rany boskie pracujesz w szkole!!-to mi zaimponowałaś.Tyle ludzi-:)respekt dla Szanownej Pani!!!! Truskawko z czekoladą a Ty gdzie się podziewasz-brakuje tu Ciebie. Nerwicówko Ciebie też. A ja dziś nie wylazłam z domu jeszcze wcale.Co prawda nie miałam potrzeby, ale nawet nie próbowałam. Pozdrawiem Was ,może jeszcze wpadniecie dziś?

Ja zaglądam bardzo często, bo kafe to mój nałóg :P Tak, szkoła, sama byłam w szoku, bo zawsze zarzekałam się, że nigdy nie będę uczyć :D No i ze szkoły mam wielką traumę życiową, więc myślałam, że nie przełknę - dałam radę, jest dobrze.

witam Znowu nie mialam czasu wczesniej zajrzec...Ja pracuje w dosc duzej instytucji - w calym bydynku jest nas jakies 400 osob...no moze troszke mniej..normalnie radze sobie niezle, ale juz sie boje \"spedu na jajeczko\" przed swietami Przewaznie przy takich okazjach jest mi slabo i jak najszybciej chce wyjsc z takiej imprezki:( zastanawialam sie nad urlopem, ale niestety nie wchodzi to w rachube no coz, musze przezyc jakos i tyle buziaki

nerwicówka, to wyjdź wcześniej i po sprawie. Ja na tego typu uroczystości nie chodzę, ale nie dlatego, że nie dam rady, tylko mierzi mnie składanie życzeń na siłę z przyklejonym sztucznym uśmiechem na twarzy :O

elifia, to nie takie proste wyjsc wczesniej - mam nadzieje, ze znajde jakis pretekst, bo na sama mysl juz mi sie slabo robi

Dlaczego nie jest proste? Wychodzisz, żegnasz się, i nikomu z niczego się nie tłumaczysz. Nie jesteś chyba w wojsku?

w wojsku nie, alejest kierownictwo i wszyscy patrza

Ja tez męcze się z agorafobią. Mam 22 lata i czasem n ie mam już na nic przez nią siły. Od 3 miesięcy biorę seroxat. Poprawa jest ale przeraża mnie że musze go brać jeszcze przynajmniej 4 miesiące i nie wieadomo czy potem wszystko znowu nie wróci...:( Dziewczyny jak wy sobie z tym radzicie??

Witam Ja przez agorafobię przestałam wychodzic z domu, po 8 ms poszlam do psych, w sumie 3 lata sie izolowalam, minal rok jak funkcjonowac zaczelam na nowo i znowu leki wrocily, to krzyzuje moje plany, bo nie moge sie uczyc, pracowac, stronie od ludzi, mialam duzo grono znajomych, przyjaciol, teraz nawet do brata nie pojade w odwiedziny bo sie boje, jest koszmar i nie wiem juz cos robic ... Psych maja mnie dosc, nie potrafia pomoc, kazdy z nich stwierdza u mnie inna chorobe psychiczna

witam ja choruje od 7 lat na nerwice lekowa z agarofobia-mialam 1,5 roku przerwy a teraz wszystko wrocilo ze zdwojona sila biore afobam-rozpoczelam psychoterapie (seroxat mialam przepisany ale nie wykupilam rp-zaduzo naczytalam sie o nasileniu leku etc) najgorsze ze to cholera powraca:( mam 30 lat a czuje sie jak staruszka ktora nie opuszcza domu a i w mieszkaniu nie zawsze czuje sie ok:( i wlasnie najgorszy jest ten lek przed lekiem-ciagle nakrecanie sie,strach przed omdleniem:(etc

hej, za http://zaburzenia-lekowe.eprace.edu.pl/301,Zespol_fobii.html Agorafobia polega na lęku przed otwartą przestrzenią, Dotknięci tym zaburzeniem boją się, że może zdarzyć się coś strasznego i niebezpiecznego, gdy w pobliżu nie ma kogoś bliskiego kto mógłby im udzielić pomocy. Często występują też obawy przed skompromitowaniem się. Agorafobii towarzyszy niekiedy klaustro­fobia oraz różne socjofobie. Agorafobia może wystąpić w przebiegu chorób psychi­cznych (psychozach reaktywnych, schizofrenii, padaczce) oraz jako komplikacja chorób somatycznych. Agorafobia jest dolegliwością przewlekłą, okresowo zaostrza­jącą się. Często prowadzi do wycofania się z aktywnego życia, do rozpadu więzi społecznych i rodzinnych. Chorzy na agorafobię często doświadczają ataków paniki, nawet, jeśli nie znajdują się w sytuacji agorafobicznej. Niekiedy agorafobia ulega spontanicznej remisji, po czym następuje jej powrót, czasem zaś pozostaje w stanie niezmienionym.

poprawka linku: http://zaburzenia-lekowe.eprace.edu.pl/301,Zespol_fobii.html

Ja sie dowiedziałam że ja mam pare dni temu bo do tej pory wmawiano mi ze mam fobie społeczną.. mam 18 lat i jest to dla mnie katorga!! Teraz zamierzam rozpocząc psychoterapie i chche zacząć brac leki bo moje lęki uniemożliwiaja mi chodzenie do szkoły:( moze poradzicie mi co jest lepsze i jak wygląda taka terapia.. i wogóle szukamkogośkto by miał podobny problem jak ja , a nie uważał ze to ze nie wychodze z domu to szczytlenistwa :( pozdrawiam :)

madzia chodz do nas http://f.kafeteria.pl/temat.php?id_p=3883635&start=4530

witajcie ... Nawet nie wiem od czego zacząć, więc może zacznę od początku. Byłam zawsze uśmiechniętą, pełną życia osobą, ciągle coś \\\"odwalałam\\\" , każdy mnie znał, wiedział że jest we mnie dużo energii, jak 3ba coś zrobić to można mnie wysłać a ja to załatwię... Ostatnia diagnoza IBS (ale przecież ja nie mam biegunki) ale to na pewno IBS ( bez badań, bez niczego moja lekarz mi to zdiagnozowała) w sumie jak większość chorób zdiagnozowanych przez nią bez wcześniejszych badań.. a wyglądało to tak: Pani doktor boli mnie bardzo brzuch itp- to na pewno to i to , bierz to i to -=> dziękuje :D -=> i do teraz po 7 latach ciągłego uczucia strachu, przerażenia, mdłości, zawrotów głowy itp przeczytałam w książce (jak dobrze że na studiach mam takie rzeczy) o czymś co nazwane jest Agorafobią (wszystko idealnie pasuje ). Udałam się w odwiedzimy do moje \\\"doktor\\\" powiedziałam dokładnie co miałam na języku, a ona z przerażeniem powiedziała : \\\"masz rację to to\\\" :P :D a teraz prośba do WAS... pomóżcie mi... Forum ma wiele stron, jestem tu nowa mógłby ktoś mi napisać jak walczyć z tym.. Jestem ogólnie pesymistą (pewnie jak większość z WAS) ale mam dużo radości, którą mogę się dzielić, tylko muszę wygrać walkę z chorobą.... Pozdrawiam ;*

witajcie ... Nawet nie wiem od czego zacząć, więc może zacznę od początku. Byłam zawsze uśmiechniętą, pełną życia osobą, ciągle coś \"odwalałam\" , każdy mnie znał, wiedział że jest we mnie dużo energii, jak 3ba coś zrobić to można mnie wysłać a ja to załatwię... Ostatnia diagnoza IBS (ale przecież ja nie mam biegunki) ale to na pewno IBS ( bez badań, bez niczego moja lekarz mi to zdiagnozowała) w sumie jak większość chorób zdiagnozowanych przez nią bez wcześniejszych badań.. a wyglądało to tak: Pani doktor boli mnie bardzo brzuch itp- to na pewno to i to , bierz to i to -=> dziękuje :D -=> i do teraz po 7 latach ciągłego uczucia strachu, przerażenia, mdłości, zawrotów głowy itp przeczytałam w książce (jak dobrze że na studiach mam takie rzeczy) o czymś co nazwane jest Agorafobią (wszystko idealnie pasuje ). Udałam się w odwiedzimy do moje \"doktor\" powiedziałam dokładnie co miałam na języku, a ona z przerażeniem powiedziała : \"masz rację to to\" :P :D a teraz prośba do WAS... pomóżcie mi... Forum ma wiele stron, jestem tu nowa mógłby ktoś mi napisać jak walczyć z tym.. Jestem ogólnie pesymistą (pewnie jak większość z WAS) ale mam dużo radości, którą mogę się dzielić, tylko muszę wygrać walkę z chorobą.... Pozdrawiam ;*

Chętnie bym podzieliła się swoim problemem z wami bo jest on duży i uniemożliwia mi normalne funkcjonowanie do tego stopnia, że miesiącami nie opuszczam mieszkania a wychodzę tylko do lekarza. Piszcie, proszę!

Dziewczyny, odezwijcie się! Potrzebuję pogadać.

czesc! szperajac w necie i szukajac czegos o agorafobii trafilam na nowy, ciekawy blog o dziewczynie ktora jest chora i postanawia wyzdrowiec. z tego co widze dopiero zaczyna pisanie, warto rzucic okiem i moze sie przylaczyc ;) adres: agorafobia.ownlog.com/