Wszyscy gdzies biegniemy..... a zycie ucieka

nie sadzicie ,ze zbyt duzo czasu spedza czlowiek na rozpamietywaniu przeszlosci, na zbytnim zamartwianiu sie o przyszlosc a za to zbyt malo uwagi poswieca terazniejszosci???/ Ciagle gdzie biegniemy, czegos chcemy, zamartwiamy sie jak zycie sie potoczy, chcemy by wszystko bylo cacy, bysmy byli szczesliwi, mieli dom, samochod, zapewnili przyszlosc sobie i dzieciom.Czesto myslimy o tym co bylo, co nas bolalo, (nie mowie o sprawach przyjemnych). ...tymczasem zycie mija, dzien za dniem, nie potrafimy sie cieszyc z tego,ze zyjemy, z najprostszych rzeczy. Nie potrafimy docniac tego,co nam dano za darmo... dzien, milosc, czlowiek....

niektórych bieg jest ucieczką:( ale rzeczywiście, warto czasami przystanąć chociaz na moment............ ja biegam, ale staram się uważnie rozgladać:D

Dokladnie, kiedys mialam okazje z kims stworzyc cudowny zwiazek ale zawalilam sprawe pozniej sie ranilismy teraz kontakt sie odnowil a ja rozpmietuje o tych zlych rzeczach. Jest nam dobrze i zawsze jest jakies ale. Dzisiaj przy porannej kawie doszlam do wniosku ze tym "ale" jest rozpamietywanie o przeszlosci to ono nie pozwala nam cieszys sie dniem dzisiejszym, nie pozwala cieszysc sie tym co mamy bo przeciez bysmymogli tego nie miec.

no wlasnie, powinnismy owszem myslec o przyszlosci ,ale bez martwienia sie o nia :) i przede wszystkim zyc z dnia na dzien, czerpoac z niego jak najwiecej. Takie zamartwianie sie nie ma sensu,trzeba zerwac z przeszloscia, tzn albo wybaczyc temu , kto nas zranil i kochac :) albo zerwacz przeszloscia i zyc na nowo. Dlaczego myslimy tyle o tym ,co minelo o nie wroci no i o tym, czego jeszce nie ma i nie wiadomo czy bedzie? liczy sie tu i teraz

A kto tak ładnie i madrze śpiewał "wazne są tylko te dni których jeszcze nie znamy..." pewnie, że Grechuta . Ale juz takak nasza psychika tacy jestemy, łatwo jest powiedziec nie mysl o tym, zapomnij bedzie lepiej, gorzej wdrozyc to wszystko w zycie

no ciezko, to prawda.. ale gdybysmy zrozumieli ile sobie takim nastawieniem do zycia krzywdy robimy....

W sumie sama sobie mówię a młoda jeszcze jestem tyle przede mną, kazdy do okola krzyczy trzeba być optymista itp itd, trzeba być chyba ślepym żeby nie widzieć ile krzywdy sie dzieje w naszym życiu, stad te zmartwienia i refleksje odnośnie przeszłości. Z drugiej strony ciesze sie ze tyle przede mną nieznanego nie wiem co mnie tak właściwie jutro czeka co sie wydarzy czasami życie tak potrafi zaskakiwać i ja na to liczę

a ja nigdzoie nie biegnę bo nie mam gdzie am ojezyćei już dawno uciekło