Kto tutaj nie boi sie samotnosci..?

Kto dzielnie stawia jej czoła..? zaprzyjaźnil sie z nią..? potrafi ja nawet docenic..? no, kto..?

Hmmm... Samotności chyba tak do końa nigdy nie można zaakceptowac :(

ja! \\nie warto z nia walczyc zawsze wygrywa

ja się nie boję

ale czy jest tu ktos kto nie traktuje jej jak dopust Bozy, tylko spokojnie sobie zyje i umie byz szczęslwiy..?

Feberlic a czy ty akcpetujesz samotność całkiem i potrafisz z nią normalnie zyc??

a ja sie boje... samotność to coś okropnego... i nie mówcie ze jest fajna bo wam i tak nie wierze...

Nie. Dlatego pytam czy to mozliwe...

trzeba ja umiec docenic przychodzi to z czasem

Zalezy co rozumiesz pod pojeciem samotność. Brak faceta? Czy brak rodziny, krewnych, przyjaciół, ludzi do których mozna otworzyć usta?

Nie mozna normalnie życ z samotnością... Nigdy... I nie jest ona czyms co trzeba doceniac, jesli jest całym naszym światem..

mało ludzi jest przez całe życie samotnych... tu chodzi o pogodzenie się z chwilową samotnością....

pogodzilam sie z samotnoscia (pod wzgledem bycia singlem) gorzej bez przyjaciol rodziny i znajomych

no właśnie, to zależy od interpretacji tego pojęcia, bo jeśli tylko brak faceta, to jak najbardziej ok, można się przyzwyczaić i nawet bardzo polubić ten stan;) jeśli zaś nie ma się w pobliżu bliskich osób, to zapewne taka samotność jest najgorsza...

tzn mam przyjaciol i znajomych i rodzine pod tym wzgledem bbym sie nie pogodzila

zawsze ktoś jest... nie można generalizować...

to jest racja... trudno byc tak w 100% samotnym... Zawsze jest ktoś....

bez facetow da sie zyc ;d

bo samotnosć na tym forum stala sie synonimem zycie bez faceta... Ale czy to to samo...?

kiedyś myślałam, że samotność to właśnie życie bez faceta, ale teraz wiem, że tak nie jest, jeśli mamy rodzinę, przyjaciół, to nigdy nie będziemy samotni

kocham swoją samotność!!!!!

nie... ale rzeczywiście, tutaj samotność bywa traktowana jako byci bez mężczyzny/kobiety.... a to nie jest samotność...

Co za kobiety , znowu się tu zebrały i radzą , jakie to wspaniałe życie singielką być i długo jeszcze będziecie mamrotać i mataczyć jedno i to samo zamiast pójść na podryw ?

ja :D zero znajomych, zero związków... i nie wyobrażam sobie siebie mającego znajomych... a tym bardziej siebie w związku

mozemy wybierac jesli ktos chce byc singlem to bedzie :) nie wszyscy chca miec drugie poloweczki

Moim zdaniem, a doświadczyłam tego, najgorsza chyba jest samotność pośród osób pozornie bliskich. Bliskich, bo najbliższej rodziny, powiązanych pokrewieństwem, ale obcych, bo nie rozumiejących, odległych i niezrozumiałych. Taka samotność moze zabić. Na szczęście udało mi się po wielu latach poszukiwań, odnaleźć ludzi, którzy zastępują mi rodzinę. A brak faceta? To nie jest problem. Owszem, czasem tęskni się za ramieniem, na którym mozna się wesprzeć, czy bliskościa drugiej osoby... ale tak naprawdę mozna to przeżyc, i cieszyć się życiem. Kilka tygodni temu zerwałam kilkuletni związek i własciwie teraz czuje się lepiej niż w ostatnich miesiącach jego trwania.

kamerdyner, a kto Ci powiedział, że nie mamy zamiaru wyruszyć na podryw?:D wszystko w swoim czasie, póki co, trzeba się nacieszyć wolnością...

dewiantka, dobrze mówisz....

Czasem jest wiele ludzi po to, aby głębsza była samotność...

I boli jeszcze to, ze kochasz tych ludzi, bo są twoimi rodzicami, dziadkami, rodzeństwem, wiesz, że kochają ciebie, a jednak jesteście sobie obcy i zupełnie nie mozecie się porozumieć...