Jak dlugo znalycie swojego partnera,zanim za niego wyszlyscie?

Pytam bez wyraznego powodu. Zwykla ciekawosc.

Ja wyszłam za mojego Jarka zaras od razu jak go poznałam w sporzywczaku. Najpierw stał on za mno, ale ja stanełam za nim w kolejce do kasy i zdonżyłam jeszcze se lizaka kupić nawet.

w tym prawie tyle samo wspólnego mieszkania

4 lata minelo

spotykania sie, a potem ślub

ja za swojego wyszlam zaraz na drugi dzien, bo czulam ze to bedzie wielka milosc

Po 8 latach znajomości w tym 4 lata bycia razem

4 lata razem, potem cywilny a po dwóch latach \"udawania\" małżeństwa ślub kościelny, musieliśmy się dobrze wypróbować:-) ale moja przyjaciółka wyszła za mąż po czterech miesiącach znajomości i od 8 lat są szczęśliwym małżeństwem

4 miesiace to chyba rekord:) Niezle na siebie trafili.

grubalola ---> ślub cywilny to wg Ciebie \"udawanie\" malżeństwa??? Chyba nie wiesz co mówisz. Spróbuj wziąść sam kościelny, wtedy dopiero będziesz udawać, bo prawnie będziesz dalej panną, spróbuj wtedy załatwić coś w urzędzie lub gdziekolwiek jako mężatka...nikogo nie obchodzić będzie to, że masz kościelny. A konkordat to również ŚLUB CYWILNY!!! tyle że w kościele, faktycznie \"OGROMNA\" różnica.

15 miesięcy, w tym 6 miesięcy wspólnego mieszkania.

5 lat :P

miśka > jestem katoliczką i \"ślub cywilny\" to dla mnie (jak mówi mój tata) zarejestrowanie działalności małżeńskiej, możesz się nie zgadzać, ale dla mnie to jest papier, można wziąć rozwód i nie ma śladu (tylko na psychice), a ślub kościelny jest na całe życie

i bardzo cię proszę - nie używaj takich zwrotów \"chyba nie wiesz, co mówisz\", zastanów się, co ten zwrot sugeruje...

grubalola-jestes z poprzedniej epoki?:O zal mi takich idiotow:O

w kosciele to nawet papiera nie ma:O ktos ze ubzdural jakiegos boga i przed tym ubrzuraniem przysiegasz:O ale dno:O

3 lata znałam go, rok chodzilismy ze sobą, miał byc slub... dzis nie ma nic... nie ma nas....

ale nędza, co?

nie ma to jak na pomarańczowo wyrazić swoją dojrzałą opinię

My tez kiedys wezmiemy slub, znamy sie jak wyzej 3 lata i od roku jestesmy ze sobą, tylko ze my walczymy o siebie i wciąż jestesmy

w sumie ja bym mogła już, ale moj chłopak jakis taki niedomyslny... mowi o slubie ale w blizej nieokreslonej przyszłosci. czasem tylko mu cos odpali ze moze juz czas, ale zaraz 1000 powodow dla ktorych lepiej poczekac

wiara to wyznacznik dojrzalosci? chyba naiwnosci:O jak mozna wierzyc w cos co jest nieudowodnione:O to dla naiwniakow i zacofanych ludzi:O

2 lata, ślub za 3 tygodnie:) ale znam parę, która wzięła ślub (cywilny, kościelnego wogóle nie mają) po (!) miesiącu znajomości, autentycznie, 8 miesięcy później urodził i m się synek. Co najlepsze, ona obecnie ma 28, on - 19 lat .

3 lata mieszkania razem...

nie, oznaką dojrzałości jest między innymi tolerancja dla innego sposobu myślenia, sposobu bycia, uznawanie inności za naiwniactwo i zacofanie jest niedojrzałościa,

10 lat znajomości, 7 lat związku i od 2 lat po ślubie :-)

a poza tym- skoro zylas z nim bez koscielnego, to co z ciebie za katoliczka? jestes obludna z ta swoja wiara, zreszta jak 98% katolikow:O dlatego ich nie lubie:O jak sie uznaje wiare, to sie ja stosuje, jak ona mi nie odpowiada, to jestem niewierzaca.nie ma po srodku:O a skoro to nie zacofanie i naiwniactwo, to czemu kiedys, jak ludzie sie nie uczyli, nie mieli wiedzy ,nie bylo techniki itp, to wszyscy byli wierzacy> a teraz coraz mniej> czemu najwiecej ateistow, to mlodzi, zdolni wyksztalceni ludzie? bo moze oni widza, jaka ta wiara jest bez sensu, dlatego sie od niej odsuwaja? nie pomyslalas o tym?

jesli ktos mowi, ze jest wierzacy i stosuje sie do zalecen kosciola, to go szanuje, chociaz nie moge powiedziec, ze popieram, bo nie.ale jak widze takie obludne babsko, to naprawde zal mi sie robi:O

i jeszcze jedno - a można nie wierzyć w coś, co jest udowodnione? wiara, jak sama nazwa wskazuje oznacza przekonanie o czymś, jeżeli istnienie czegoś jest udowodnione naukowo, to istnienie staje się faktem, czy wierzysz w niedźwiedzie? ich istnienie można udowodnić NAUKOWO,

wątpliwości są naturalną drogą rozwoju duchowego, żyłam bez ślubu, bo myślałam tak jak ty, niestety, wydawało mi się, że to takie światłe myślenie, że wiara to przeżytek dla zabobonnych staruszek, do tego kim jestem teraz doszłam po latach poszukiwań i twoje argumenty do mnie nie trafiają, w kościołach roi się od młodych, wykształconych ludzi,