Ciągle płaczę!

Ciągle płaczę! Asfalt ulic jest dziś śliski jak brzuch ryby, Mokre niebo się opuszcza coraz niżej, żeby przejrzeć się w marszczonej łzami wodzie. A ja? A ja chodzę desperacko i na przekór wszystkim płaczę, Patrzę w niebo, chwytam w usta łez mych krople, patrzą na mnie rozpłaszczone twarze w oknie, to nic. Ciągle płaczę! Ludzie biegną, bo się bardzo boją swoich łez, Stoją w bramie, ledwie się w tej bramie mieszcząc, ludzie skaczą przez kałuże na swej drodze. A ja? A ja chodzę, nie przejmując się że płaczę ani spiesząc, Czując jak mi krople łez me usta pieszczą, ze złożonym parasolem idę pieszo, o tak! Ciągle płaczę, alejkami już strumienie wody płyną, Jakaś para się okryła peleryną, przyglądając się jak mokną bzy w ogrodzie. A ja? A ja chodzę w strugach wody, ale z czołem podniesionym, Żadna siła mnie nie zmusza i nie goni, idę niby zwiastun burzy z kwiatkiem w dłoni, o tak. Ciągle płacze, nagle ogniem otworzyły się niebiosa, Potem zaczął deszcz ulewny siec z ukosa, liście klonu się zatrzęsły w wielkiej trwodze. A ja? A ja chodzę i niestraszna mi wichura ni ulewa, Ani piorun, który trafił obok drzewa, słucham wiatru, który wciąż inaczej śpiewa. Ciągle płaczę, nagle ogniem otworzyły się niebiosa... który wciąż inaczej śpiewa. A ja? A ja chodzę desperacko i na przekór... patrzą na mnie rozpłaszczone twarze w oknie, to nic. ciągle płaczę bez powodu i przyczny, oczy mokre mam już trzy godziny, nie przejmuję się że ludzie patrzą, bo me łzy te rany opatrzą....