Co myślicie na temat...

mężczyzn, którzy są katolikami (takimi normalnymi , nie chodzi mi o jakieś odchyły w stylu wyznawcy o. Rydzyka) i żyją (a raczej starają się ) tak jak przykazał Bóg. Czy chciałybyście takiego mieć za męża czy raczej nie. I jeszcze jedno czy według Was jest dużo kobiet, które wyznają podobne zasady.

Jestem katoliczką, też bez odchyłów i chciałabym takiego męża. Ale to nie jest decydująca cecha przy wyborze partnera. Po prostu dobrze by było gdyby był katolikiem.

mi by to nie przeszkadzalo, a niech sobie lata do Kosciola co niedziela, ja bym nawet mogla z nim i fajnie by bylo ;)

jestem katolikiem

ale szybki, odzew ;)

Czyli wiara nie jest dla Was ważna.

dla mnie stosowanie zasad katolicyzmu, wogóle poważne rozważanie ich przez osobę dorosłą, to już odchył taka osoba nie interesowałaby mnie jako partner

puści ludzie walczą niby o tolerancję a sami nie tolerują wyznawców katolicyzmu szczyt obłudy :o

Masz rację fas1.

fas, mylisz pojęcia! czym innym jest dyskryminować kogoś publicznie czy obrażać ze względu na jego wiarę, a czym innym szukać sobie na towarzysza kogoś kto ma podobne poglądy jak twoje ja np szanuję katolików ale nie mam potrzeby komunikowania się z nimi na tematy związane z religią, a już na partnera potrzebuję kogoś kto w istotnych sprawach ma światopogląd zbliżony do mojego

trtrtr szanujesz katolików ale \"dla mnie stosowanie zasad katolicyzmu, wogóle poważne rozważanie ich przez osobę dorosłą, to już odchył \"

szanuje, nie dyskryminuje, ale dla trtrtr chodzi chyba o to, że życiowa filozofia i codzienne życie to przede wszystkim inne wartości i zachowania niż te ktore nakazuje religia.... A przynajmniej nie są najważniejsze

Chyba masz rację Pomarańcza86

szanuję fakt że ktoś z tych czy innych powodów może identyfikować się z religią, której wiele podstaw jest nielogicznych ;D

Ja kiedyś miałam inne podejściedo religii. Jestem wyznawczynią prawoslawia, mój chłopak jest katolikiem. Niby różnica bliska zeru. A jednak rodzicom dla których różnica jest zbyt duża, by wiązac sie na całe zycie udało sie zmienic moj stosunek do religii ( a nie do chłopaka!). Przestałam praktykować i jakoś różnicy w życiu nie widze ( a tu zaraz mnie piorun strzeli.... Oby nie ;) )

a osobiście, w życiu wolę być blisko z osobą która rozpatruje wszelkie zjawiska w sposób tylko i wyłącznie naukowy (dodam że zasady jakimi się kieruję w życiu są bardzo ortodoksyjne ;D np prawie do trzydziestki nie byłam z żadnym mężczyzną, ba, nawet się nie dałam pocałować, planuję być zawsze z tym pierwszym i jedynym, jeśli się uda, stosuję \"nie czyń drugiemu co tobie niemiłe\" i takie tam, ale nie rozumiem ludzi którzy wierzą w wyższą siłę, dlatego nie chciałabym mieć takiego partnera, choćby był dobrym człowiekiem, czy miał inne zalety; to nie jest nietolerancja, to świadomość własnych potrzeb i tego co możesz drugiemu człowiekowi dać a czego nie)

Mnie się zadaje, że jakoś katolicy przestają wierzyć w życie wieczne i dlatego gotowi są zrezygnować z wartości w jakich byli wychowani. Ja przynajmniej nadal wierzę że mam jeszcze jedno życie :)

trtrtr obawiasz się, że katolik czegoś Ci nie da albo Ty nie będziesz mogła mu dać? Bo troche nie rozumiem Twoich obaw przed ludźmi wierzącymi.