Wczoraj wieczorem rozstalam sie z nim po 3 latach, jest mi źle!!!

Caly czas patrze na telefon, czy zadzwoni, chociaż wiem, że nie powinnam tego chcieć... Nie wiem co z sobą zrobić, nie widzę perspektyw, po prostu nie chce mi się żyć!!!

wiem jak to jest ... Jest cięzko i pewnie długo jeszcze będzie utrzymywał się ten stan, ale skoro się rozstaliście to musiał być ku temu powód... spójrz z innej str i zadaj sobie pytanie - czy tak nie będzie lepiej?

moje rozstanie nastąpiło po 3,5 r - bolało bardzo ... choć to on bardziej zdecydował za nas - ja się nie sprzeciwiłam, bo czułąm się SAMOTNA w tym związku. Po rozstaniu pragnęłąm aby wrócił - samotność bez niego była jeszcze gorsza - tak myślałam, aż przyszedł czas, że zaczęłam myśleć innymi kategoriami. I u Ciebie nadejdzie ten czas bo na wszystko musi przyjść pora. 3maj się.

jeśli masz ochotę o tym porozmawiać (gg / mail) podaj na siebie namiary. Pozdrawiam

A mnie miesiąc temu zdradził facet po 3 latach :) też miło.

o ja.... po 3 latach, wspolczuję :o ja po swoim z ktorym bylam pol roku jak rozpaczalam a co dopiero ty :(

ja dzis sie rozstalam po ponad4 latach...nie musze mowic co teraz czuje... nie chce mi sie zyc...:(((((((

moj zwiazek sie sypie po 6 latach;-( i to bez powodu tzn on sobie wmawia cos co nie jest prawdą:-(

ja juz nie mam sily do tego wsyztskiego...on nie ma szacunku do mnie:( a nic nie zrobilam po czy moglby go stracic..raczej on zdradzal...obawiam sie ze robi to po raz kolejny...smiejac mi sie prosto w twarz i twierdzac ze sama jestem sobie winna...tymczasem to no mnie tak bardzo rani swoim zachowaniem..:(

Czesc dziewcznyny! Nie było mnie, bo nie mogłam wytrzymać w domu... Może stworzymy jakąś nieformalną grupę wsparcia, bo widzę, że jest nas więcej... (niestety). U mnie... też brak szacunku, tzn nie zdradzal, ale grzebal w moich mailach i wyrzucił mnie w srodku nocy z domu (mieszkalam tam 2 lata!)... wiedząc, że nie mam dokąd iść... po czym następnego dnia już ze sobą spaliśmy... to było za dużo... czułam się zbrukana i że tracę resztki szacunku do samej siebie... Dlatego powiedziałam dość, a teraz patrze na telefon i glupia zastanawiam się kiedy zadzwoni...

takiego topicu?

WItam! Zakładałam, ale nikt nie odpisywał, więc założyłam na uczuciowym... po prostu musiałam z kimś pogadać...

Rozstałam się po 3,5 roku, piekielnie tęsknię. To już ponad miesiąc od rozstania, a do tego odkryłam, że przez ostatni rok miał jeszcze inną. Ból tęsknoty + ból oszustwa = trauma:(

Zastanawiam się, jak po takich przezyciach mozna sie jeszcze z kim zwiazac... Moi znajomi, rodzina powtarzaja mi, ze zycie przede mna i ze znajde te druga, prawdziwa polowe... ale ja jakos nie moge sobie wyobrazic siebie z kimkolwiek innym... nie potrafie...

u mnie było tak...w pierwszych dniach jakaś dzika radość, rzucenie sie w net, czaty itp. Szybko ochłonęłam,że to nie o to chodzi, nigdzie nie moglam znaleźć ukojenia. Kolejny etap - odrzucenie wszelkich kontaktow, zerwanie więzi z przyjaciółmi płci męskiej. Dziś - tęskota, samotność, pustka.

Nie chcę już z nikim się wiązać. Po prostu NIE ZAUFAM!!! a związek bez zaufania nie ma racji bytu.

Jeszcze Jedna-------> Nie mozemy sie tak dolowac... bedzie lepiej, przeciez kiedys \"bez nich\" bylo dobrze, prawda? Mowie tak, a sam nie bardzo w to wierzę... ale trzeba sobie to powtarzać jak mantrę, żeby nie zwariować.. Jeszcze będziemy cieszyć się życiem u boku kogoś, kto na to zasługuje!!!