chlopak alkoholik

historia naszego zwiazku jest dosc burzliwa, w skrocie- jestesmy razem od ponad 6 lat, pol liceum i prawie cale studia. on kilka lat straszy, zaimponowal mi niewiadomo czym, od zawsze wiedzialam, ze pije. na poczatku nie zwrcalalam na to uwagi, przeciez mi nic zlego nie robil, niech wypije te 3 czy 4 piwa, najwazniejsze ze jest fajnie. dojrzalam, zaczelam myslec powazniej o przyszlosci i przyszlo tez inne myslenie. do tego doszla jego zazdrosc, niekiedy zle mnie traktowal (nigdy nie uderzyl), ale czasem wyzwiska. powiedzialam stop, nie chce tak zyc, chce sie odciac raz na zawsze. ale nie potrafie. tak mi cholernie zal tego, ze sie skonczylo. najlepsze lata mojego zycia poszly w niepamiec. siedze i wyje i nie wiem co robic. beznadziejna jestem.

nie jesteś beznadziejna tylko bardzo mądra !! zostając z nim zniszczyłabyś sobie całe życie a tak poznasz fajnego faceta i bedziesz szczęśliwa, a do tego pijaka nigdy przenigdy nie wracaj !!!!

latwo powiedziec, trudniej zrobic...:( dlaczego rozstania sa takie trudne...najgorsze jest to, ze zamiast tego, co zle, mam przed oczami same dobre chwile, a bylo ich naprawde duzo...

Twoje życie zmieniłoby sie w koszmar i za pare lat uciekałabys z domu z dziecmi przed mężem pijakiem, chyba nie chcesz takiego życia??? takiego losu dla swoich dzieci??? pomyśl o koszmarze który by cie czekał a miłe chwile szybko pójda w niepamięć