nieszczesliwa mezatka- co zrobic?

wie,.ze to forum nie jest najlepszym wyjsciem na spowiedz,ale mam dzisiaj straszny dzien. fakt, mam meza,ale .................. caly czas,juz 10 lat mysle o moimbylym chlopaku,ktorego zostawilam. miedzy czesem on chcial powrotu,ale zycie inaczej sie ulozylo ona mial sie ozenic. ja niby tez po tym jak sie dowiedzialam,ze on sie zeni dalam tak mojemu mezowi. przed slubem jednak, dowiedzialam sie,ze narzeczona mojego bylego wycofala sie ze slubu. ja jednak wyszlam za maz, gdyz juz nie chcialam skrzywdzic nastepnej osoby,wiedzialam,ze moj maz mnie kocha. teraz jednak w malzenstwie nie uklada mise, caly czas powracam myslami do bylego.nie mam z nim kontaktu zadnego, obydwoje nie mieszkamy w polsce.mimo to codziennie sprawdzam na gg czy jesz i mysle czy sie odezwac. jednak nie odzywam sie bo sama nie wiem po co.

boje sie, boje sie zycia. szanuje mojego meza, owszem,ale go chyba nie kocham. nie jest dla mnie dobry. wracam czesto wspomnieniami do bylego i mam wrazenie jakby tylko powiedzial slowo to bym zostawila wszystko i wrocila do niego. nie widzialam go 5 lat,ale caly czas mysle, tesknie i cierpie. mam wyrzuty sumienia,ze zostawilam tak wspanialego czlowieka.

no widzisz,sama nie wiesz po co...nie szukaj na sile szczescia u bylego chlopca...masz meza od 10 lat...rozumiem,po takim czasie to juz monotonia i czlowiek pragnie odmiany...ale czy warto?

z tego co do mie doszlo od znajomych to tez nie uklada mu sie w zwiazkach. nie wiem co mam robic.chialabym,zeby mu sie ulozylo, bo moze wtedy zajebym sie naprawianiem swojego malzenstwa.tesknie bardzo.

co do mnie mialo byc. to nie chodzi o monotonie, jej nie ma.ja od poczatku wiedzialam,ze to nie to. wyszlam za maz glownie z tego powodu, gdyz myslalam,ze moj "ukochany" ulozyl sobie jakos zycie i tez sie zeni. niestety tydzien przed moim slubem dowiedzialam sie,ze jednak nie wyszlo mu.

nie wiem co mam robic. czy zyc nieszczesliwie w malzenstwie czy probowac kontaktu z tamtym by dowiedziec sie czy wogole jest jakas szansa? boje sie zycia.

moim zdaniem nie warto sie męczyć, skoro nie kochasz nie zakochasz sie na siłe, jeśli jesteś tak bardzo nieszczęśliwa odjedź; wiem co mówie bo widze jakim małżeństwem są moi rodzice już dawno powinni sie rozejść a tak tylko cierpią i oni i dzieci (przez nich nabawiałam sie niegdys depresji :( )

wiesz,ja mysle ze duzo zalezy od tego,czy kochasz swojego meza...jezeli tak,to ratuj swoje malzenstwo,bo warto...zwlaszcza jezeli macie dzieci.Jezeli jednak meza nie kochasz,to rozumiem,skad u Ciebie ta tesknota za uczuciem...

Tak to jest, jak się wychodzi za mąż i w ogóle wchodzi w związki bez miłości, nie wspominając już o wychodzeniu za mąż z zemsty na byłym, bo on się żeni:O:O:O

tak naprawde to jestem z moim mezem tylko dlatego by nie robic przykrosci moim rodzicom. mezowi moze tez,ale on nie kocha mnie tak, nie szanuje mnie tak naprawde. sa dni kiedy jest dobrze, ale tak naprawde nie widze przyszlosci z nim.

a macie dzieci?

do deski- ja nie wyszlam za maz z zemsty, tylko z rozpaczy.chyba. nie mialam sie za co mscic bo sama zawalilam nasz zwiazek. jest mi przykro, bardzo. nie wiem co mam dalej robic. naprawde.

nie, nie mamy dzieci.

mam wrażenie że przyszłosc swojego małżeństwa uzależniasz od tego czy były Cie zechce czy nie :o jako kubeł zimnej wody powiem tylko że odgrzewane związki nie są wcale takie fajne, często jedna strona ma żal do drugiej za zdarzenia z przeszłości i już nie jest tak kolorowo jak kiedyś wiec możesz sie tylko niepotrzebnie przejechać

wiem,ze on ma dziewczyne teraz,ale tez niejest szczesliwy. tak naprawde to nic nie wiem. nie widzialam go 6-7 lat,ale caly czas o nim mysle. codziennie sprawdzam na gg czy jest,ale tez nie jestem pewna czy to on czy jego dziewczyna. nie odzywam sie oczywiscie, bo nie chce im mieszac w razie czego.

hmmm....to wiele zmienia...zrob tak,jak dyktuje Ci serce,w takim razie...zycze Ci szczescia :)

tak naprawde to jestem wstanie wszystko zrobic. ostatnio (rok temu) mialam okazje go zobaczyc,ale bardzo sie balam. tak bardzo za nim tesknie,ze wierzcie mi,nie wiem co by sie stalo. nie chcialam go widziec. siedzialam w domu i plakalam,bo boje sie zycia.

serce? serce mam tez dla meza, bo teraz nauczylam sie juz czegos. boje sie,ze tym razem skrzywdzilabym nastepna osobe. mimo, ze wiem,ze moj maz nie kocha mnie ponad wszystko.

moj tez nie kocha mnie ponad wszystko...i jestesmy dobrym malzenstwem od 20 lat...zycie to nie bajka...

macie jakies rady by uporzadkowac swoje zycie?

odezwij sie i za jakis czas, albo gdy to bedzie szczera rozmowa zapytaj wprost co on czuje albo na co mozesz liczyc tak jedynie sie dowiesz czego on oczekuje, albo co ty mozesz zyskac ;)

i jak ok to rozwiedz sie z mezem po co masz sie meczyc. chociaz po 10 latach moze sie okazac ze tamten sie zmienil. moze byc juz inaczej.

tesknie bardzo za nim. mysle caly czas,ale szczerze mowiac wiem,ze gdym wiedziala,ze on nic o mnie nie mysli to dalabym sobie spokoj.

tamten nie mial sie zmieniac. to ja popelnilam blad i zostawilam go dla innego. glupota mlodziencza, zaluje do tej pory.

10 lat minelo od rozstania.

zazwyczaj jak przyjezdzam do mojego miasta i spotykam naszych dawnych znajomych to zwasze wchodza na nasz "byly" temat,ze bylismy taka fajna para. bardzo dolujace to dla mnie jst, gdyz wiem, ze to ja popelnilam blad.

obudz sie

z jednej strony zycze by udalo mu sie zycie,ale z drugiej strony badrzo cierpie. boje sie,ze niby przypadkiem pytjac czy moze szansa bybyla zamieszam mu w glowie. tego nie chce. chcialabym,zeby on byl szczesliwy, ja nie musze.

ale wiem,ze jakby´m tylko ta szanse dostala byc z nim znowu razem to bylby najszczesliwszym czlowiekiem na swiecie.

Kobieto, idź się leczyć, ty nienormalna jesteś.