Szukam bratnich albo chociaż rozumiejących dusz...

Czy jest tu jakaś? Czy ktoś z Was również zastanawia się nad tym kim jest i po co się tu pojawił? Czy ktoś z Was również czuje sie samotny pośród tłumów, samotny w jednym pokoju ze swoją miłością? Czy ktoś z Was zastanawia się czy to faktycznie ta miłość? Macie watpliwości czy w ogóle macie uczucia? Bo ja tak. Chciałabym z kimś porozmawiać. Bez wstydu, ograniczeń itp.Tak jak jest to możliwe w wirtualnym świecie. Coraz częściej zadaje sobie pytanie co ja tu właściwie robie, nie widzę sensu, choć niby jestem szczęśliwa. Wciąż czuję niedosyt, nawet gdy właśnie spełnia się moje marzenie. Nie jestem rozpieszczoną smarkulą, ani bogatą niespełnioną kobieta z życiem, o którym marzy nie jeden człowiek. Jestem normalną młodą osobą, która zadaje sobie coraz więcej pytań, która gubi się w tym pięknym świecie, którą ogarnia coraz częściej bezpodstawny smutek i nieokreślona tęsknota za czymś... Proszę, jesli ktoś czuje sie podobnie... odpowiedzcie

ja się tak czuję.Ale ja mam po prostu strasznego doła,więc życ mi się nie chce.Tez mam uczucia.Niestety ja chyba czuje wszystko mocniej niz inni ludzie:( jest mi źle i nie mam siły.I równiez sie zastanawiam po co tu jestem,chociaz mam dla kogo życ,bo mam synka malutkiego.Mimo to- nie mam siły:(

Pogoda do d*py i stąd takie bylejakie samopoczucie.

Co się stało? Też mam wrazenie że odczuwam mocniej niż inni ludzie. A wiesz, wczoraj pomyślałam ze gdyby było obok mnie jakieś malenstwo, to pojawiłby sie i sens...

a ja jestem zadowolony z mego przeznaczenia - pogodzony z tym co mam. mam takze marzenia.... ale o tym opowiem tylko komuś zaufanemu

Mozna to sobie tłumaczyć pogodą, na pewno ma jakiś wpływ ale to nie tylko to. Mozna się czuć bez sensu nawet gdy za oknem piękne słońce. Ja się zastanawiam czy to nie kwestia tego, że chciałabym poznać swoje przeznaczenie, odkryc w sobie jakieś powołanie. Ja już sama nie wiem, czuję się taka...inna, jakby nie z tej planety

Francesca... chcesz pogadac tu na forum czy np. na GG?

Wiesz,to nie jest tak że ja nie mam dla kogo życ,bo teoretycznie mam sens,jest nim mój syn. Ale niestety wychowuję go sama,bo jego ojciec jest 1000 km stąd...I dobrze się bawi bez nas.A ja już nie mam siły,nie daje rady.To wszystko tak strasznie boli niestety:( Jestem juz nawet na siebie wściekła o to,przecież innym też się walą związki i żyją,bawią się,układają życie na nowo...A jakos nie mogę...

facecik taki- wiesz, też chciałam się pogodzić, ze wszystkim. Ale to chyba nie o to chodzi, żeby brać od życia tylko niezbędne minimum. Tez mam takie różne marzenia. Marzenia trzeba spełniać, żeby nie obudzić się po wielu latach i nie stwierdzić, ze zmarnowało się życie, nie wymagając nic od niego, nie walcząc o szczęście

Nie chcę poznać przeznaczenia. Pewnie będzie coraz gorzej. Marzyć nie byłoby po co :)

ze szczescia musisz szukac w sobie a zapewniam cie ze jest w kazdym z nas - i zaden inny drugi czliowiek ci nie da takie twojego, prawdziego, szukaj .... uwiez ze mozna , aha malo jest ludzi na tym swiecie naprawde sie rozumiejacych i kochajacych

domilady a co Cie przed zmianą zatrzymuje? Nie masz odwagi się wychylić? Nie akceptujesz siebie?

Muszą być odpowiednie warunki żeby walczyć o marzenia, większość moich nie spełni się.

domilady- masz prawo czuć sie nieszczęśliwa i to bardzo. Ktoś zniszczył Twoje zaufanie, zostawił z dzieckiem. Nie musisz się podnieść od razu, tylko dlatego ze inni potrafią. Nie wiem co bym zrobiła gdyby mnie tak facet zostawił. Wiem tylko jedno-kochałabym dziecko tysiąckrotnie mocniej, bo dzieci kochaja bezinteresownie i nie porzucaja gdy zaczyna im sie nudzić

hej!!!!!!!! widze ze wszystkie tu jesteście - poza autorką topiku - zdołowane. Pora na podniesienie oczu do gory. Marzenia trzeba miec i je realizowac. Ale marzenia to tajemnica serca i umysłu.

rozumiem cie . to cheć posiadania dziecka - czasem nachodzi kobiety , czasem szybko tez przechodzi :)

Francesca... opowiedz coś o sobie, skoro nie chcesz pogadać na gg

Tez czesto myśle, ze moje marzenia się nie spełnią bo nie ma ku temu odpowiednich warunków. Ale to chyba błędne myślenie. Bo gdy jednak staram się powalczyć, to brak warunków przestaje przeszkadzać. Zdarza sie jakby cud. Gdzieś kiedys przeczytałam- gdy czegoś bardzo pragniesz to cały wszechświat sprzysięga sie żeby Ci w tym pomóc-i nie raz tej prawdy doświadczyłam. Problem w tym, ze za mało we mnie, w nas wiary i checi walki

Widzisz Facecik...To jest skomplikowane bardzo...Ja nadal kocham ojca mojego dziecka,a budowanie w tym momencie związku z inną osoba byłoby skrzywdzeniem jej.I siebie również.Poza tym,szczerze mówiąc,to ja się boję...Boję sie komuś zaufać żeby znowu nie cierpiec.Wiem że pewnie powiesz że to śmieszne,ale mam takiego doła że jakas blokada mi się włączyła chyba...

Chętnie porozmawiam na gadu, jeśli ktoś ma faktycznie ochotę na egzystencjalne tematy. Z doświadczenia wiem, że wiele osób ich unika bo troche przytłaczaja

a ja twierdze, ze każdy z nas rodząc siema ustalone przeznaczenie! Tylko trzeba tak z nim się układać aby nie walczyć z nim tylko tak działać aby jak najwiecej wydobyć dla siebie dobrego ile się da. Nie tarcić energii na walkę z wiatrakami.

francesca,gdyby nie mój syn to bym się juz wykonczyła,to prawda. Tylko co z tego,skoro nie potrafię się zmusic do tego,aby sie do niego uśmiechać i udawac ze wszystko jest ok...On jest malutki jeszcze na szczescie,ma 1,5 roku,wiec niewiele rozumie z tej sytuacji.

Ja lubię tematy egzystencjalne;)

domilady- daj sobie czas, nie zmuszaj się, nie bądź zła na siebie za to że nie potrafisz związac sie zkimś innym. Robiąc to skrzywdzisz nie tylko siebie, ale i tą drugą stronę

domilady nie wyśmiewam nigdy nikogo! Nie twierdzę, ze masz budowac nowy związek, ale powinnas znaleść kogoś przyjaznego, kto poda pomocną dłoń. Nie o nowym kochanku pisze, ale o osobie przychylnej.......

Francesca... w Twojej wypowiedzi dostrzegłam określenie \"w ty pieknym swiecie\".\\ To wystarczy b stwierdzić, że wszystko z Tobą w porządku. Że potrafisz dostrzegać uroki życie i tak naprawdę, czekasz na nie. WIęc nie artw się! Jesteś pewnie wspaniałą, wartościową dziewczyna.. która zadaje sobie czasami \"trudne\" pytania i gubi się. - Jak my wszystcy. Ciekawi mnie czy jesteś katoliczką - bo im jest łatwiej przebrnąć przez \"takie momenty\".. pozdrawiam!

facecik taki- no myślę dokładnie tak samo!!! tylko dlaczego czasem jest to takie trudne?:-(

bo nigdy nie spotkamy w swoim zyciu takiej osoby o jakiej marzymy. Zawsze wydaje nam sie, ze to jest ta osoba a potem rozczarowanie. Nigdy OCZAROWANIE!

Facecik- o jakims kochanku to ja nawet nie mysle...

Ale czemu to wszystko jest takie trudne i tak bardzo boli...ehhh...zycie...