Cienie i blaski związków na odległość-grupa wsparcia

rowniez jestem w zwiazku na odleglosc, moj mezczyzna jest kosmonauta i przebywa na ksiezycu widujemy sie raz na 7 lat swietlnych,a dzieci mamy zielone ale ogolnie jest super i dzisiaj golilam nogi

Również jestem w takim związku... Mnie, i mojego Ukochanego dzieli 350 km... Widzimy się co miesiąc przez ok tydzień... Może to nie jest tak tragicznie, ale jest bardzo ciężko... Jesteśmy razem 14 miesięcy... Zaręczeni od niedawna, co oboje nas uświadomiło do tego, że mamy po co walczyć, aby spełnić nasz cel jakim jest wspólna przyszłość... Jesteśmy młodzi, całe życie przed nami... Za 8 miesięcy kończę szkołę, myślę, że te 14 miesięcy które wytrzymaliśmy pomoże nam przetrwać jeszcze te 8... W tej chwili czuję okropną pustkę i bezsens, godzinę temu się pożegnaliśmy po wspólnie spędzonych dwóch miesiącach wakacji... Mieszkaliśmy razem, były wzloty i upadki... Ale było dobrze... Teraz wraca szara rzeczywistość i ona tak cholernie boli... Trzeba wytrzymać do października, a ja nie mam pojęcia jak... Zawsze są telefony,gg,skype itp. Ale to nigdy nie zastąpi mi jego oddechu, silnych ale zarazem delikatnych ramion w które się wtulam...bicia serca... Wiem, że będzie ciężko, ale wiem też, że dam sobie radę...

Żyłam w związku na odległość 7 miesięcy, a pozniej on zamieszkał ze mną w moim mieście :)