mam dzis dolek i to taki spory

z wielu powodow i czuje, ze wszystko sie pieprzy i, choc staram sie, nic nie idzie po mojej mysli...gowniane uczucie, ktos tak tez ma?

też to mam, Siedze i wyje.

wejdzcie i posluchajcie tego http://f.kafeteria.pl/temat.php?id_p=3527404

życie jest nic nie warte i tyle

może dziś jest dobry dzień,żeby to wszystko skończyć ? Tylko żal mi matki :( bylo by jej przykro - ma teraz tylko mnie...

moja mam też ma tylko mnie, mój ojciec, i brat i siostra...wszyscy nie żyją...bez sensu to wszystko

moja rodzina też cala nie żyje :(

ludzie, spokojnie[glaszcze mocno] co wam na sercu lezy? spowiadajcie sie, jesli chcecie sie komus wygadac.

co tu mozna dużo gadać? wobec śmierci każdy jest bezsilny

czuje się jakby ktoś złamał mnie na pół i rzucił z całej siły o ziemie

żeby przynajmniej inne rzeczy się ukladaly a tu nic. NIC !

nie mogę znaleźć w sobie sily,żeby zacząć robić cokolwiek.

właściwie więcej bliskich osób mam po drugiej stronie...nie wiem co ja jeszcze tu robie

ja nawet nie mam już babć, dziadków, wujków... nikogo.

Pomyślalam czekać aż matka umrze i to zrobić albo zabić i ją i siebie. Tak fajnie byloby być znowu z bliskimi...

też tak myslę, żyje żeby nie przysparzać mojej mamie większych zmartwień. Ale jak jej nie będzie to już nic mnie tu nie zatrzyma

szkoda, ze nas tu tak duzo tzn. fajnie z jednej strony, ale z drugiej nie, bo to znaczy, ze jest wiecej nieszczesliwych osob. :(

ja 27

28, a jakie znaczenie ma wiek?

ja tez 27

czy pracujecie co oprócz samontości wam doskwiera?

bo nie wiem czy jeżeli mam 20 lata mogę wam doradzać

az nie wiem co powiedziec. chyba tylko t, zebyscie nie zrobily glupstwa i zyly dalej, jestescie mlode i jeszcze tyle szczescia mze was spotkac w zyciu.

Pracuje dorywczo ........... na allegro. Tak aby przeżyć jako tako i się utrzymać, Na robienie czegoś więcej nie mam sily i ochoty.

najchetniej to bym sobie poszla gdzies poplakac, ale nie moge, bo siedze w pracy...po placzu najchetniej poszlabym sobie do mamy na kawke i galabki albo do siostry na lasagne, ale tez nie moge, bo mieszkaja 1000 km ode mnie...:(

Nic nie mozna doradzić. Wobec śmierci nic nie można zaradzić. Przychodzi niespodziewanie i zabiera najbliższe osoby. Tak z dnia na dzień, w ciągu jednej chwili cały świat wali się na głowę. Siedze w pracy i bezmyslnie gapie się w ekran, to samo będe robił jak wróce do domu. Bo nie mam już siły na coś więcej. Chciałbym tylko zasnąć.

isc do pracy i to robisz a to juz cos. Ja nawet pracy nie mam :-(

Ja nawet pracy nie szukam bo i tak nie jestem w stanie na niczym się skupić ...

ja mam dolek nie tylko dziś, właściwie to cały czas