nienawidze placzu swojego dziecka

mam ochote uciec jak zaczyna plakac mimo ze wiem ze to na tym etapie zycia takze sposob komunikacji:( nienawidze tego...

ja mysle ze taki placz moze byc irytujacy... ale tak jak napisalam to sposob komunikacji i takie dziecko nie posiada nic innego;) pomysl ze za kilka tygodni zacznie sobie gaworzyc, pozniej powtarzac uslyszane slowka a pozniej samo zacznie gadac jak najete;) wydaje mi sie ze kazda kobieta to odczuwa ale tak jest z malym bobasem;) zycze wytrwalosci:)

skoro sama siebie tak nazywasz to sie nie dziwie ze nienawidzisz:(

poza tym pomysl, jak placze to znaczy ze cos jest nie tak, nawet jesli potrzebuje tylko twojego dotyku, malutkie dziecko czesto tego potrzebuje wiec moze tez dlatego placze

powinnas pogadac z polozną albo z psychologiem.A z twoim facetem ok?BO jesli nie to wszystko tłumaczy

sluchaj, dziecko ci komunikuje ze cos jest nie tak, wydaje mi sie ze ty mowisz o takim darciu sie, no kurde takie male dziecko darlo by sie bez powodu? poza tym zobacz, dalas rade z kolkami to i teraz dasz;) a teraz moze byc tylko coraz lepiej:)nie poddawaj sie:)

ja widze zwiazek.Nie mialas depresij poporodowej?Cos o tym wiem

Możesz mieć depresję. Po porodzie to się zdarza - jesteś na pewno strasznie przemęczona. Może poradzisz się lekarza?

widzisz nie tylko ja o tym pisze

a nie masz nikogo ktoy by cie na jeden dzien zastapil? popros meza czy mame... wyjdziesz gdzies, wyciszysz sie i bedzie tylko lepiej;)

Oj znam to uczucie...Wydaje mi się,że wynika z bezradności...

Niewdzieczna - ja tez tak mialam na samym poczatku, w jakas depresje wpadla, tez nie moglam sluchac tego placzu i szczerze mowiac nie dlatego ze mi sie serce krajalo, ale po prostu irytowalo mnie to, jk wiele innych rzeczy np ze nie moge robic w danym momencie to co sobie zaplanowalam np. wykapac sie, ulozyc wlosy, pomalowac paznokcie, przeczytac ksiazku, wejsc na net i wiele wiele innych rzeczy, musialam sie dostosowac do harmonogramu mojego synka. Jeszcze nad tym pracuje, ale powoli coraz bardziej jestem cierpliwa i poswiecam swoj czas, czasem babcia zostaje z nim na godzinke dwie. Ja proponuje isc do psychologa bo to musi byc bardzo meczace, w dodatku podejrzewam ze masz poczucie winy ze ten placz wzbudza w tobie takie emocje a nie inne...

Może tak to odczytalaś ale ja nie naskoczyłam,tylko chce ci powiedzieć co masz zrobić

nie wiem czemu mnie tak zrozumiałaś?Nie mówię nic złośliwie.I nie tylko ja o tym pisze.Tez mam dziecko:)

niewdzieczna-polecam korki do uszu. wszystko bedziesz slyszala,ale tak fajnie przytlumione,ze dzwiek placzu nie bedzie Ci \"swidrowal\" mozgu przez uszy,a wiem,ze wlasnie takie masz uczucie,gdy dziecko placze. zwariowalabym podczas zabkowania mojej corki,gdyby nie korki wlasnie.

Dokładnie...Pamiętam taka chwilę, kiedy już puściły mi nerwy i podniosłam głos na swojego syna.I wtedy mój facet nagle przypomniał sobie, że ma dziecko, chociaż na co dzień nic przy nim nie robi.Oczywiście to ja wyszłam na wyrodną matkę.

Moja koleżank tez tak miała, przekichne ja nie ma dzieci ale pewnie tezbym sie wkurzała - dasz rade kobitko bo musisz...

gdybys lubila placz dziecka, chba tylko sadysci lubia. Bedzie go coraz mniej. Ale tez sprawdz, czy aby nie ma jakiegos powaznego powodu.

No mie też się wydaje , że bez powdu nie płacze

A owszem.Nigdy nie płacze bez powodu.Tylko czasem brak cierpliwości.

a może po prostu mamusia ma zły dzień to normalne chyba

moze to dziecko cos boli sproboj wczuc sie przeciez ono jest czescia ciebie albo poprostu potrzebuje wiecej milosci i bliskosci ale i tak na twoim miejscu powiedzialabym o tym lekarzowi zeby nie doszlo do sytuacji ktorej bedziesz zalowala a byc moze to jest nie zalezne od ciebie

Miałam to samo z córką….. cały czas płakała, że zaczęłam mieć czarne myśli…… uciekałam do łazienki i zamykałam się płacząc, bo nie mogłam już tego słuchać….. jaka rada? W sumie nie podam Ci żadnej, po prostu musisz to przeczekać….. Dużo cierpliwości Ci życzę!!!

skoro 4 mies dziecko niemające kolek płacze to chyba łatwo temu zaradzć i go uspokoić,moje jak były zdrowe i najedzone to nigdy nie płakały,jak zaczynało sie marudzenie to sie nimi zajmowałam a jak nie miałam czasu to brałam do fotelika,na stół i patrzyło jak np obiad gotuje,takie dziecko nie lubi się nudzić,nie lubi zostawac samo w pokoju,jest ciekawe świata i wystarczy umieścić go w" centrum wydarzeń" i będzie z zadowoloniem obserwowało co się dzieje,można obłożyć go zabawkami i włączyć radio warto by było znaleźć kogoś kto zaopiekowałby si.e dzieckiem chociaż na 1-2 godz a Ty mogłabyś wtedy pójśc sobie np do koleżanki albo do kina powinnas się zastanowić dlaczego Twoje dziecko płacze,bo to już nie jest noworodek,takie dzieci jak im nic złego nie dolega powinny być radosne

nie czuj się winna... :) to dosyć normalne. Weź też pod uwagę to, że dzieci jak mało kto wyczuwają nastroje rodziców - jeśli Ty jesteś zirytowana, zdenerwowana czy czegoś się boisz, to dziecko może tak reagować. Ale koniecznie skonsultuj z lekarzem jeśli trwa to dłużej i nic na to nie możesz poradzić. Dobrze by też było zrobić taj, jak dziewczyny radzą - poproś kogoś o pomoc. Nie jesteś maszyną, prawda? buziaki i dużo radości na przyszłość

co ty opowiadasz głupoty, że już nie masz siły, nie masz zycia, z domu nie wychodzisz itp. jak tu 15-17 letnie matki specjalnie uprawiają seks aby mieć dziecko, są bardzo szczęśliwe itp. Ty się chyba do tego forum nie nadajesz, na tym forum wszystko cacy.