Boze nie wytrzymam...

Miałam nie zakładać tego topiku w ogóle i nie zaśmiecać wam kafe kolejnym bezsensownym i nic nie wnoszącym wpisem, ale od kilku godzin walczę z tą potrzebą i wkońcu musiałam się poddać. Chciałabym o kimś z tym pogadać, w sumie lepiej w realu, bo na necie to tak sucho i wszytsko zawsze przebiega tak mchanicznie i wedle określonych reguł. Ale niestety nie mam nikogo takiego więc musiałam to napisać tu. Po całonocnym przemyśleniu które trwało wczoraj od godz. 22 do 4 nad ranem, postanowiłam się wam wyżalić i powiedzieć że... tak strasznie chciałabym powrócić do dzieciństwa

ja tez chcialabym

Eh,też bym chciała wrócić do dzieciństwa,ale zebytrwało wiecznie i życ sobie bezstrosko,niczym się niemartwiąc. :)

taaa, życie to nie je bajka

no cóż...czasu nie cofniesz... ja za chwile sie cofne...przygotuje sobie cos takiego na obiad...co uwielbiałam jako dziecko...teraz tez:)

fajnie tak byc malym i chodzic do parku na hustawki

tak chcesz wrocic?

bo dzieciństwo było piękne i radosne, a dorastanie to wyzbywanie się starych uciech czy przywilejów na rzecz coraz to większej ilości obowiązków i odpowiedzialności Im starszej, tym coraz bardziej hujowo, że się tak wyrażę