zapraszam do odwiedzenia!!!

Jest to stronka poświęcona Antosiowi, małemu chłopczykowi, który w wyniku zapalenia opon rdzeniowo-mózgowych cierpi na porażenie mózgowe, zaniki korowo-podkorowe o raz epilepsję. http://naszskarb.bnx.pl/news.php Proszę zajrzyjcie poczytajcie i pomyślcie ciepło o maluszku, który nie zdążył poznać jeszcze świata i dajcie mu szansę. Jest to prośba o wsparcie nie tylko finansowe, ale również duchowe... Księga Gości to miejsce gdzie można napisać, zostawić ślad po sobie dziękuję i zapraszam

zapraszam !!!

up

dziękuję

Antek to THE BESCIAK !!! Stronka jest swieżutka i nowa ( Kasia Ale Antos i Jego dzielni rodzice walczą już ponad rok ....pomóżmy przesyłajmy stronę gdzie ty6lko się da ....rozbujajmy temat pomocy ... tak jak bywam ślicznie napisała nie tylko finansowej ......badzmy z nimi DUCHEM!! To tacy młodzi ludzie ..nie jedni poddaliby się ...załamali rece ........ a oni? ---- NIE !!! walczą !!! o swój skarb .o kazdy usmiech .....:) otwórzcie serduchaaaaaaaaaaaa!!!!!

nieznajoma z Wawy dziękuję nieznajoma za co dziękujesz?

podnoszę

za zaproszenie,już odwiedziłam:)

:)

To ja dziękuję nieznajoma :D i proszę prześlij dalej, może kogoś jeszcze poruszy historia tej istotki

juz przesłałam wszystkim znajomym i zamierzam dalej :)

w miarę możliwości podbijajcie temat Acha nieznajoma

nieznajoma widać ,że jesteś wrazliwa osobą ....

bywam !! pieknie zrobiłas tą stronę !!! tez \"se\"stopkę zrobiłam :P

i jest łądna ksiega gosci na pare milych słowek ....;)

Acha,dziekuje za miłe słowa:) Strona faktycznie przepiekna ,a sam Antoś śliczniusi:) ludziska wchodzcie na stronkę:)

no to podbijamy niech wchodzą ludziska :D

:)

a kto juz zajrzy niech skrobnie słówko w ksiedze gości ... mama Antka wzruszona dziś czytała wpisy :) mała rzecz a ....

śliczny chłopaczek ]serce]

http://naszskarb.bnx.pl/news.php

Mama Antosia jest moją bliską koleżanka Mimo ,że Marta ma 23 lata a Szymon 25 podeszli do upośledzenia swojego synka całkowicie naturalnie kochaja Go nad zycie i robią wszystko co w ich siłach aby Mały mógł jak najbardziej swiadomie przejsc przez zycie

\"Czy zapytałeś kiedyś siebie, w jaki sposób Pan Bóg wybiera matki upośledzonych dzieci? Postaraj się wyobrazić sobie Boga, który daje wskazówki swym aniołom, zapisując wszystko w swej ogromnej księdze: Małecka Maria, syn. Święty patron, Mateusz, Kurkowiak Barbara, córka. Święta patronka, Cecylia, Michalewska Janina, bliźniaki. Święci patronowie, niech będzie Gerard i Barbara. Wreszcie mówi z uśmiechem do anioła jakieś imię: Tej damy dziecko upośledzone. a na to ciekawy anioł: dlaczego właśnie tej, Panie? Jest taka szczęśliwa. Właśnie dlatego - mówi uśmiechnięty Bóg - Czy mógłbym powierzyć upośledzone dziecko kobiecie, która nie wie, czym jest radość? Byłoby to okrutne. Ale czy będzie miała cierpliwość? - pyta anioł. Nie chcę by miała nazbyt dużo cierpliwości, bo utonęłaby w morzu łez, roztkliwiając się nad sobą i nad swoim bólem. a tak, jak jej tylko przejdzie szok i bunt, będzie potrafiła sobie ze wszystkim poradzić. Panie, wydaje mi się, że ta kobieta nie wierzy nawet w Ciebie. Bóg uśmiechnął się: To nieważne. Mogę temu przeciwdziałać. Ta kobieta jest doskonała. Posiada w sobie właściwą ilość egoizmu. Anioł nie mógł uwierzyć własnym uszom. Egoizmu? Czyżby egoizm był cnotą? Bóg przytaknął: Jeśli nie będzie potrafiła od czasu do czasu rozłączyć się ze swoim synem, nie da sobie nigdy rady. Tak, taka ma być właśnie kobieta, którą obdaruję dzieckiem dalekim od doskonałości. Kobieta, która teraz nie zdaje sobie jeszcze sprawy, że kiedyś jej będą tego zazdrościć. Nigdy niepewna żadnego słowa. Nigdy nie będzie ufała żadnemu swemu krokowi. Ale kiedy jej dziecko powie po raz pierwszy - mamo, uświadomi sobie cud, którego doświadczyła. Widząc drzewo, zachód słońca lub niewidome dziecko, będzie potrafiła bardziej niż ktokolwiek inny dostrzec moją pomoc. Pozwolę jej, aby widziała rzeczy tak jasno, jak ja sam widzę (ciemnotę, okrucieństwo, uprzedzenia), i pomogę jej, aby potrafiła wzbić się ponad nie. Nigdy nie będzie samotna. Będę przy niej w każdej minucie i w każdym dniu jej życia, bo to ona w tak troskliwy sposób wykonuje swoja pracę, jakby była wciąż przy mnie. a święty patron? - zapytał anioł, trzymając zawieszone w powietrzu pióro. Bóg uśmiechnął się: Wystarczy jej własne odbicie w lustrze.\" Bruno Ferrero Ściska mnie to za serce i wyciska ze mnie łzy ....

oby znalezli sie ludzie z serduchami i portfelikami :) ja od siebie tez ile moge dam drobiazg ale dla tych dzielnych rodzicow juz cos pewnie

dzieki za odwiedziny :D czekamy na wiecej