Nie potrafię zapomniec.

To było 1 grudnia 2000 r. jechałam z moim najlepszym przyjacielem do koleżanki. Pamiętam tylko że zderzyliśmy się czołowo z zieloną skodą fabią. Ja miałam złamaną nogę w okolicach biodra (mam 7 śrub) i wstrząs mózgu. Ze złamaną nogą zawlokłam się żeby pomóc przyjacielowi. Gdy przyjechała karetka lekarz powiedział że robię z siebie kalekę. 5 miesięcy w szpitalu i wyszłam z tego jako tako. W święta Bożego Narodzenia dowiedziałam się że Rafał nie przeżył. Nie mogę o tym zapomniec, przecież go widziałam nie było nawet krwi.

Wiem że nie zapomnę, nie potrafię ułozyc sobie życia. Od tego czasu jestem sama, jak spotykam kogoś fajnego, odrazu się wycofuję bo mam wrażenie że go zdradzam.

Basiu tak nie możesz myślec. Ty żyjesz i musisz to życie jakoś przeżyc. Także dla niego.

Karolina wiem że muszę z tym jakoś zyc, ale co do czego nie radzę sobie.

współczuję serdecznie ale po 7 latach musisz dojsc do siebie. Głowa do góry dziewczyno.

wiem co czujesz, niestety trudno zapomniec.

nie pomoze

Bardzo mi przykro :(

taki widocznie byl los, przeznaczenie, zaakceptuj to. a ten chlopak na pewno zyje teraz ale w innym swiecie, modl sie czasem za niego.

http://f.kafeteria.pl/temat.php?id_p=2807885&start=0

Basiu, to bardzo smutne co przezylas :( zycie takie jest, musisz sie z tym pogodzic. Mysl o Nim jak najcieplej, ale kochac mozna wielu ludzi. Otworz sie na innych, trzeba isc do przodu.