Magia czterech por roku dojrzalych kobiet

A teraz pracuje wysyłam Wam i cudowny zimowy wiersz.... Staff Leopold Zima Całunem śniegu przysypany, biały Park w szarą ciszę pogrążył się cały I z jakichś głuchych tęsknot się spowiada. Drzew nagich długa ciemna kolumnada Wije się sennie i w dali gdzieś ginie, Wije się cicho po białej równinie I biegną ławki aleją szeregiem, Samotne, puste, ubielone śniegiem. Nic nie zostało z naszej złotej wiosny, Gdy nas upajał pierwszy szał miłosny, Gdyśmy uściskiem zaręczeni, sami Mówili z sobą jeno całunkami I razem duszę mieli tylko jedną, I w jasne szczęścia lecieli bezedno, A ponad nami lipa rozgwarzona Błogosławiące wznosiła ramiona. Tu była szczęścia świątynia. Pamiętasz? A dzisiaj tu mój cichy, biały cmentarz... Pod miękkim śniegiem, jak zwarzone róże Lub jak jaskółki, co zamarzły w chmurze, Śpią pocałunki nasze mrozem ścięte, A w nagich drzewach sny nasze, zaklęte W szare pnie, drzemią wśród cichej żałoby... Choć nie ma krzyżów, wszędzie białe groby. Gdyby pył śniegu gdzieś z gałęzi szczytnej Stoczył się i dźwięk srebrny, nieuchwytny Budząc potrącił drugi w swej pogoni, Wnet park stustrunną gędźbą się rozdzwoni, Szeptem słów, miękkim pocałunków echem, I ty przybiegniesz, i z srebrzystym śmiechem Ramiona białe rzucisz mi na szyję... Zagwarzą drzewa, park cały ożyje... Lecz wkoło cisza taka jak w kaplicy, Gdzie leży zmarły w mroku tajemnicy, Gdzie mówić głośno nie wolno przy trunie... Strach mi, że gdy wstecz spojrzę, na całunie Śnieżnym zobaczę twoje białe zwłoki, A w bladej twarzy cień smutku głęboki, Z tą łzą rozstania skrzepłą, skamieniałą... Nie śmiem wstecz patrzeć!... tak cicho... tak biało... miłego dnia życzę

Witaj mila koleżanko! Ciesze się , ze czujesz się lepiej... Wieczorem przedzwonię i opowiem ci coś ciekawego... Smaczne te pierniczki i cukierki:-D

Was tez witam serdecznie

wybaczcie , ze się nie rozpisuje, ale muszę lecieć do lekarza po recepty bo na święta zostanę bez tabletek.... Zycze miłego poniedziałku i pozdrawiam Was całym sercem ...Gdy będzie wam trudno, gdy będziecie w życiu przeżywać jakieś niepowodzenie, czy zawód, niech myśl wasza biegnie ku Chrystusowi, który was miłuje, który jest wiernym towarzyszem i który pomaga przetrwać każdą trudność... Jan Paweł II

Był kiedyś człowiek, który nie wierzył w Boga i nie obawiał się głośno wyrażać swego zdania na temat religii. Miał żonę, która mimo jego pogardliwych komentarzy usiłowała wychować dzieci w wierze chrześcijańskiej. W któreś śnieżne Święta Bożego Narodzenia zabierała dzieci do kościoła. Zachęcała i jego, lecz on powiedział: "Już wiele razy słyszałem, że Jezus urodził się w Betlejem!" I pozostał w domu. Tymczasem na dworze rozpętała się silna śniezyca. Człowiek ten usłyszał silne grzmotnięcie, coś uderzyło w okno jego domu. I znowu. Wyjrzał, lecz nic nie było widać ani na metr. Gdy trochę zelżało wyszedł zobaczyć, co mogło spowodować te uderzenia. Niedaleko domu, na polu zobaczył stadko dzikich gęsi. Widocznie były w drodze na południe, gdy zostały złapane przez śnieżycę. Zgubiły się i osiadły na jego farmie bez jedzenia i ochrony. Po prostu machały skrzydłami i krążyły nisko wokół jego pola, na oślep i bez celu. Zdaje się, że kilka z nich uderzyło w jego okno. Zrobiło mu się ich żal i pomyślał, że stodoła byłaby teraz świetnym miejscem dla gęsi. Jest ciepła i bezpieczna, mogłyby przeczekać tam noc. Wyszedł więc i otworzył drzwi stodoły na oścież, lecz gęsi nadal trzepotały się bez celu i zdawały się nie widzieć stodoły, ani tego, co dla nich znaczy. Wtedy usiłować zwrócić ich uwagę na siebie, lecz wystraszły się i odleciały dalej. Poszedł więc do domu, przyniósł trochę chleba i okruchami wyznaczył drogę prowadzącą do stodoły. Gęsi nic. Człowiek denerwował się coraz bardziej, ominął je chcąc wypłoszyć je prosto do stodoły, lecz wtedy gęsi przeraziły się i rozbiegły na wszystkie strony. Nic nie było w stanie skierować ich do bezpiecznej stodoły. "Czy one nie rozumieją, że chcę im pomóc?" - pytał siebie. Pomyślał chwilę i zdał sobie sprawę z tego, że dzikie gęsi nie pójdą za człowiekiem. "Gdybym był gęsią, to mógłbym je uratować!" - pomyślał. Wtedy wpadł na pomysł. Wszedł do stodoły i wziąwszy na ramiona jedną ze swoich gęsi obszedł stado dzikich gęsi. Wówczas ją puścił. Gęś przeleciała prosto przez stado prosto do stodoły - wtedy i dzikie gęsi, jedna po drugiej podążyły za nią do bezpiecznego miejsca. Człowiek stał chwilę cicho, gdy nagle jego wcześniejsza myśl odezwała się ponownie: "Gdybym był gęsią, mógłbym je uratować!". Wtedy przypomniał sobie swoje słowa do żony: "Dlaczego Bóg miałby chcieć być taki jak my? To śmieszne!" Nagle wszystko nabrało sensu: to właśnie uczynił Bóg.! Byliśmy jak te dzikie gęsi, zgubieni i ginący. Bóg dał Swego Syna, który stał się takim jak my, by pokazać nam drogę i nas uratować! Taki więc był sens narodzin Chrystrusa! W miarę, jak śnieżyca wyciszała się, jego dusza uspokajała się i rozmyślała nad tą cudowną myślą. Zrozumiał dlaczego Chrystus przyszedł jako człowiek. Lata wątpliwości i niewiary zniknęły jak przechodząca burza. Padł na kolana i modlił się swą pierwszą modlitwą: "Dzięki Ci, Boże, że przeszedłeś w ludzkiej postaci i wyciągnąleś mnie z mroku i burzy życia." Autor nieznany

Ha ha ha ! WITAM Co dzis z was takie ranne ptaszki,,, Wiem , wiem Złota zawitała.... i pierniki postawiła to każda jak do ula ciągnie ha ha ha ha ha ! Wesołek ! Spiesz się bo wszystko zjedzą:-D:P

Kochani ja dzisiaj znowu prasuje , obiad mam jeszcze od jutra wiec nie muszę się martwic,,, Za tydzień będę leniuchować a teraz do robótki:-D Tyle już wymyślono maszyn szkoda , ze nie ma robotów domowych do gotowania i prasowania.-D

Widze ze Złota się pojawiła:-D Pozdrawiam koleżanko serdecznie... Witam tez wszystkie koleżanki ja zaraz idę do pracy... Rozweselę Was troszkę.-D http://www.scenarozmaitosci.pl/aktualnosci/goloiwesolo/golo%20i%20wesolo.jpg

- Szczęśliwego nowego Roku! - Zwariowałeś, w lutym? - To już luty? Cholera, jeszcze nigdy nie wracałem tak późno z sylwestra... -Kochanie, co byś powiedział, gdybyśmy wzięli ślub w Boże Narodzenie? -Daj spokój! Po co mamy sobie psuć święta? Mały Giovani, który jest synem szefa sycylijskiej mafii pisze list do św. Mikołaja: -"Mikołaju! Jak z pewnością wiesz, przez cały rok byłem grzeczny i sprawiłbyś mi wielką przyjemność przynosząc kolejkę elektryczną". W tym momencie koło pokoju chłopca przechodzi ojciec, więc mały Giovani zaczyna pisać list od nowa: "Mikołaju, byłem grzeczny, więc przynieś mi dwie kolejki elektryczne". Ojciec chłopca wchodzi do środka z kilkoma mafiosami, więc Giovani zaczyna pisać list po raz trzeci: -"Mikołaju, jeśli chcesz jeszcze kiedykolwiek zobaczyć swoją matkę..." Ksiądz chodzący po kolędzie, dzwoni do drzwi mieszkania. - Czy to ty, aniołku? - pyta kobiecy głos zza drzwi. - Nie, ale jestem z tej samej firmy! W wigilię chłop jedzie furmanką, a obok biegnie pies. Ponieważ koń biegnie leniwie, chłop bije go batem. - Jeszcze raz mnie uderzysz, to będziesz szedł piechotą! - mówi koń. - Pierwszy raz słyszę, żeby koń mówił! - dziwi się chłop. - Ja też! - mówi pies. - Jak samobójca spędza święta Bożego Narodzenia? - Wiesza się na choince. Po świętach Bożego Narodzenia. Rozprawa w sądzie: - Dlaczego chcę się pan rozwieść z żoną? - Bo daje mi do jedzenia: barszczyk z uszkami, śledzia, karpia, karpia, kluski z makiem... - Proszę pana, przecież wszyscy na wigilię jedzą takie potrawy! - Możliwe, ale ona przyrządza mi je codziennie od siedemnastu lat! W wigilię Bożego Narodzenia Kowalscy słyszą u sąsiadów straszny hałas. Kowalska komentuje: - Albo synek Nowaków dostał na gwiazdkę bębenek, albo Nowak zaczął śpiewać kolędy. Na Biegunie Północnym spotykają się dwaj Święci Mikołajowie. - Dlaczego jesteś taki smutny? - Bo w tym roku znów wypadło na mnie, że mam roznosić prezenty w Polsce. - Przecież Polacy to wspaniali ludzie! - Możliwe, ale jak wrócę od nich, to znów przez cały rok będę miał kaca! Przyjaciel pyta Nowaka: - Jak minęły święta? - Wspaniale! Żona serwowała mi same zagraniczne potrawy. - Jakie? - Barszcz ukraiński, fasolkę po bretońsku, pierogi ruskie i sznycel po wiedeńsku z kapustą włoską. Dwaj staruszkowie spędzają wspólne święta. Patrząc na gwiazdę betlejemską, jeden z nich wspomina: - Moja żona kiedy zauważyła spadającą gwiazdę, powiedziała: "pomyśl o czymś, a twoje życzenie spełni się, kiedy gwiazda spadnie". - Co było dalej? - pyta drugi. - Życzenie się spełniło. Gwiazda spadła na nią! Pod koniec stycznia Nowak pyta spotkanego na ulicy kolegę: - Cóż to, Stefan, dopiero teraz choinkę niesiesz? - A no tak, bo na święta nie miałem pieniędzy, a teraz dostałem ją za darmo! Biznesmen przed świętami Bożego Narodzenia mówi do żony: - Kochanie, co mam ci kupić na gwiazdkę? - Może być jakiś drobiazg. Najlepiej jakieś małe BMW do jazdy po mieście! Policjant przesłuchuje świętego Mikołaja: - Co pan robił w nocy z piątego na szóstego grudnia? - Knock, knock! - Who's there? - Mary. - Mary who? - Marry Christmas! MIŁEGO DNIA ŻYCZĘ:-D

Dzien dobry ! Czy w tym roku będziemy mieli pastorałkę dla bałwanów? Pod Budą » Pastorałka dla bałwanów Wieje wiatr - biało poszedł w świat znów na całość bo świat to jest King więc dał zimie cynk żeby w sanie wsiadła ding, ding jedzie więc pani zima w ręku bat biały trzyma bo ma koni sześć i muszą ją wieźć żeby na czas zdążyć no i cześć bałwan włożył nową czapkę z daszkiem bałwan czyli zakochany gość wszyscy patrzą na ten jego kaszkiet i bałwana często bierze o to złość wieje wiatr - biało poszedł w świat znów na całość bo świat to jest King więc dał zimie cynk żeby w sanie wsiadła ding, ding ding, ding to znak że trza puchowe kurtki włożyć na grzbiet to wina łyk lub dwa pierzyna ciepła biała jak śnieg to scena żywcem z Andersena z łezką słoną u rzęs to mądra myśl, że nawet dziś także wszystko jakiś ma sens bałwan włożył nową czapkę z daszkiem bałwan czyli zakochany gość wszyscy patrzą na ten jego kaszkiet i bałwana często bierze o to złość razem więc bałwany przecież się tak nie damy bo dusza w nas jest bielutka na fest przeczekamy wszystko co złe

Pralka piszczy idę pranie rozwiesić:-D

Za oknem śnieg prószy i prószy Nagle dźwięk, który zawsze wzruszy Może to sąsiad idzie sprzedać butelki A może u sań dzwonią srebrne dzyndzelki. Przyjdź do nas, przyjdź, święty Mikołaju Obdaruj, wszystkich obdaruj Przyjdź do nas, przyjdź i zostań z nami Bo ciężko jest żyć samymi ideami. Przyjdź do nas, przyjdź, święty Mikołaju Z dóbr materialnych klęską urodzaju Kochamy cię, choć kojarzysz się z chłodem I jak klasycy masz siwą brodę. Zamiast wolnego rynku są wolne żarty Więc nie brak nam codziennych zmartwień Czeka robotnik i czeka emeryt Pewnie ty masz numer czterdzieści i cztery. Przyjdź do nas, przyjdź, święty Mikołaju Obdaruj, wszystkich obdaruj Przyjdź do nas, przyjdź i zostań z nami Bo ciężko jest żyć samymi ideami. » OT.TO » Święty Mikołaj Przyjdź do nas, przyjdź, święty Mikołaju Z dóbr materialnych klęską urodzaju Wybacz błędy i nie bądź surowy Jak ten Fundusz Walutowy. Przyjdź do nas, przyjdź, święty Mikołaju Obdaruj, wszystkich obdaruj Przyjdź do nas, przyjdź i zostań z nami Bo ciężko jest żyć samymi ideami. Przyjdź do nas, przyjdź, święty Mikołaju Z dóbr materialnych klęską urodzaju Nadzieję daj, gdy przygniecie życia proza Że więcej nie będzie Dziadka Mroza.

Ach, Złota zawitała Witaj mila i kochana koleżanko Tęskno nam było bez ciebie! wpadaj choć raz na jakiś czas do oazy... Przecież ty jesteś jej założycielką... Smaczne te cukierki koczeladowe.... Tak mówił 33 lata temu mój syn:-D

Pozdrawiam WBW

Fajnie , ze mimo prac i zakupów świątecznych wpadacie do oazy tak licznie...

Moj wnuk mnie jak pasożyta odgania od komputera.:-D Tylko babciu, ja tylko na minutkę :-D A jak wejdzie to trudno go od niego odgonić:-D A babcia, jak to babcia na wszystko zezwala...

święta już tuz, tuz.... W sklepach popłoch w domach porządki na całego... A ja tam mam wszystko przygotowane.... Tylko czekam na Kolendę:-D Gwiazda na kiju - Czerwone Gitary Niedźwiedź zachrapał, ze śniegu czapa, Na kiju gwiazda. Ej, panie gazda! Na stół ozory, na stół kaczory! Ko ko ko kolęda! Hej, kukuryku! Rejwach w kurniku! Ko ko ko kolęda! Hej tam, herody! Wdziewajcie brody, Strójcie się, strójcie i kolędujcie! Niech dzisiaj hula Jasiek za Króla - Ko ko ko kolęda! Siada za stoły naród wesoły - Ko ko ko kolęda! Na kiju gwiazda. Ej, panie gazda! Tylko raz w roku przy twoim boku Diabeł z Aniołem siądą za stołem. Ko ko ko kolęda! Polej nalewki, dziękuj za śpiewki. Ko ko ko kolęda! Puk, puk w okienko! Wychodź, panienko! Byłaś niczyja - będziesz Maryja. Na głowie chusta, uśmiech na usta. Ko ko ko kolęda! Oj, dobra nasza! Zagram Kajfasza. Ko ko ko kolęda! Na stół ozory, na stół kaczory! Ko ko ko kolęda! Hej, kukuryku! Rejwach w kurniku! Ko ko ko kolęda! Niech dzisiaj hula Jasiek za Króla - Ko ko ko kolęda! Siada za stoły naród wesoły - Ko ko ko kolęda! Diabeł z Aniołem siądą za stołem. Ko ko ko kolęda! Polej nalewki, dziękuj za śpiewki. Ko ko ko kolęda! Na głowie chusta, uśmiech na usta. Ko ko ko kolęda! Oj, dobra nasza! Zagram Kajfasza. Ko ko ko kolęda!

» Nie liczę godzin i lat Wschodami gwiazd i zachodami, Odmierzam czas liści kolorami Odmierzam czas nie używając dat Czekaniem na niespodziewane, Straconych szans rozpamiętywaniem Odmierzam czas, nie używając dat REF. Nie liczę godzin i lat, to życie mija nie ja Bliżej gwiazd, bliżej dna jestem wciąż taki sam Wciąż ten sam Nie liczę godzin i lat, to życie mija nie ja Z kilku dni w morzu dat własny swój znaczę ślad Własny ślad Zużytych słów przesypywaniem, Gubieniem dróg i odnajdywaniem Odmierzam czas, nie używając dat Bez godzin i bez kalendarzy, Długością dni i zmiennością zdarzeń Odmierzam czas, nie używając dat

Idą Święta, a to oznacza że… Najpierw trzeba, kurwa, kupić prezenty. Oznacza to, że będę latał po sklepach, przepychał się przez spoconych ludzi z obłędem w oczach, żeby wydać mnóstwo kasy na jakieś pierdoły. Co gorsza, wszystko już kiedyś komuś kupiłem. Wujek Edek dostał w zeszłym roku flaszkę, a przecież nie kupię mu w tym roku książki, bo ten facet nigdy nie przeczytał nic ponad tekst na etykiecie półlitrówki. Ciocia Jadzia rok temu ukontentowała się kremem nawilżającym, co go kupiłem z przeceny, bo za tydzień kończył się termin ważności. W tym roku jedynym kosmetykiem dla tej lampucery byłby krem przeciwzmarszczkowy, ale po pierwsze, takich zmarszczek żaden krem nie wygładzi, a po drugie, przecież nie wydam na kosmetyki całej kasy na Boże Narodzenie. I tak ze wszystkimi. Dziecko mordę drze o jakiś nowy program komputerowy, choć i tak wiadomo, że przestanie się nim zajmować po 48 godzinach, bo każda gra jest dla niego za trudna, Półmózg jeden. Żona będzie miała jak zwykle pretensje, że Kowalska z jej biura dostanie coś ładniejszego. W rezultacie kupię byle co - jak co roku. Potem śledzik w pracy z ludźmi, których mordy są mi nienawistne, i patrzenie na męki szefa, który życzy nam "dużo pieniędzy", choć wszyscy wiedzą, że dopiero wtedy byłby szczęśliwy, gdybym pracował za miskę zupy z brukwi przykuty łańcuchem do komputera. Krwiopijca jeden. Potem wszyscy się nawalą jak szpaki, a pan Henio obślini biust pani Bożeny z księgowości, zamkną się oboje w archiwum, bo oni zawsze walą się jak króliki, kiedy są naprani. Następnego dnia kac, w dodatku żona będzie robić wymówki. Jeszcze tylko trzeba jebnąć w baniak karpia, bo małżonka - uważacie - wrażliwa jest i na męki zwierzątka nie może patrzeć, choć mnie męczy od 15 lat bez zmrużenia oka, garbata owca. Przynieść i przystroić choinkę. Z dzieckiem, żeby miało ciepłe wspomnienia z dzieciństwa", a ono w dupie ma choinkę, mnie, Boże Narodzenie i wszystko. Jak taki glon emocjonalny, może mieć jakiekolwiek wspomnienia? No i kolacyjka wigilijna. Rodzinna, mać ich w tę i z powrotem. Jedna wielka męka. Co za kutas wymyślił ten łzawy termin "rodzinna wieczerza"? Przyjdą wszyscy ci, od których na co dzień trzymam się z daleka z dobrym skutkiem. Usiądziemy za stołem… A nie, pardon, najpierw prezenty! Trzeba będzie się kłamliwie ucieszyć, choć z góry wiem, że ten krawat kupiony na bazarze od Wietnamczyków dopełniłby liczną kolekcję podobnych gówien, gdybym oczywiście zawalił szafę takim badziewiem, a nie zaraz następnego dnia wyrzucił wszystko do śmietnika. Dostanę też najtańszy koniak i jakieś kosmetyki. Jakie - będę wiedział ostatniego dnia przed Wigilią, kiedy w pobliskim supermarkecie zaczną wyprzedawać to, czego nie udało się upchnąć ludziom. Po prezentach się zacznie. Te same kretyńskie dowcipy wuja Bronka, zwłaszcza, kurna, ten o gąsce Balbince. Wszyscy będą dokarmiać mojego psa po to, żeby narzygał w nocy na pościel. Ciotka załzawi się po dwóch godzinach żucia żarcia z wytrwałością tapira i zacznie płakać, "jak to dobrze, że trzymamy się razem". Gówno prawda akurat, co wykażą następne dwie godziny, kiedy to nawaliwszy się już, zacznie wyzywać swojego ślubnego od złamanych chujów. To oczywiście prawda, ale dlaczego popierać to rzucaniem w niego salaterką po śledziach? Mniejsza o jego mordę, ale ciotka nigdy nie trafia. Plama na wersalce cuchnie jeszcze przez dwa tygodnie po Wigilii. Jedyna nadzieja, że akurat w tym roku 6-letnia latorośl kuzynostwa z Lublina nie nawali w gacie w połowie kolacji i nie zakomunikuje o tym radośnie jeszcze przed deserem. Bo to, że coś wywali sobie na łeb ze stołu, to pewne jak w banku. Jeszcze tylko muszę przeżyć debilne gadki o polityce, przy których wszyscy oczywiście skoczą sobie do gardeł i na siebie się poobrażają. Na koniec ciotula Jadzia puści maleńkiego pawika na ścianę koło swojego fotela i można będzie odtrąbić koniec męczarni. A nie, byłbym zapomniał. Kolejną rozrywką będzie wyprawa na pasterkę, bo to religijna rodzina. No to pójdę, choć nikt nigdy nie wyjaśnił, po nagłą cholerę tłuc się po nocy, żeby stać na mrozie w bezruchu przez godzinę czy więcej. Ciekawe, czy moja małżonka znowu wywinie orła na ryj na schodkach kościółka - jak to robi od kilku lat z uporem godnym lepszej sprawy? W kościele, jeśli tam się dopcham, będzie cuchnąć jak w gorzelni, bo wierni tylko dlatego stoją na własnych nogach, bo za duży tłok, żeby upaść. Czasem tylko ktoś beknie albo puści głośno bąka, ale i tak nikt na to nie zwróci uwagi, bo wszyscy drzemią na stojąco. Wracając trzeba tylko będzie uważać na chłopców z osiedla, bo w Wigilię katolicka młodzież szczególnie lubi wpierdolić bliźniemu. Rok temu zglanowali wujka Edka, ale on chyba tego nie zauważył, bo był zalany w płaskorzeźbę. Wreszcie wychodzą z chałupy, wory jedne. Moment zamykania drzwi za ostatnim z tych troglodytów jest najszczęśliwszą chwilą w moim świątecznym życiu. Kilka dni odpoczynku. Ale mijają jak z bata strzelił, bo wielkimi krokami zbliża się kolejny kretyński wynalazek - Sylwester. Ludzie! Kto to wymyślił?! Już od listopada ślubna wydala z siebie idiotyczne pomysły, żeby pójść na "jakiś bal". Jakbyśmy srali pieniędzmi… Albo żeby gdzieś wyjechać, gdzie gorąco. A niech se włączy farelkę pod fikusem, będzie miała tropiki w chałupie. I tak przecież skończy się na balandze u Witka. Jasne, trzeba ładnie się ubrać, bo wszystkim się wydaje, że to jakiś uroczysty dzień. Czyli żona najpierw puści w trąbę pół budżetu domowego na jakąś kieckę, w której wygląda jak zwykle, czyli jak w worku po nawozach sztucznych. Ale cena taka, że za to można by żywić jeden powiat w Somalii przez kwartał. Ja się wbijam w garnitur, bo europejska cywilizacja wymyśliła, że mężczyzna wygląda dobrze, gdy wdzieje na siebie marynarę, co pije pod pachami. Pod szyją zawiążę sobie kolorowy postronek. I tak mam przewagę, bo prysnę na dziób jakąś wodę kolońską i jazda, a małżonka kładzie sobie tapety tyle, że palec w to wchodzi do pierwszego stawu, a daje rezultat mumii Tutenchamona zaraz przed konserwacją. I zajmuje ze trzy godziny. Łazienka, oczywiście, zajęta i wszyscy pozostali domownicy mogą szczać do zlewu, jak mają potrzebę, albo niech zdychają na uremię. U Witka ten sam zestaw ludzki, ale czasem trafia się coś nowego, na czym można by oko zawiesić. Jak zwykle nic z tego nie wyjdzie, bo chociaż Wituś ma dużą chałupę, to ryzyko za duże. Zresztą każda kobitka jeszcze przed północą doprowadza się do stanu, w którym wygląda jak kupa. W tym dniu trzeba być radosnym jak młody pies, szczerzyć zęby w uśmiechu i ruszać w tany, nawet jeśli ni pyty nie mam o tym pojęcia. Zresztą nikt nie ma, za to wszyscy miotają się w konwulsjach i po krótkim czasie cuchną, jak gdyby nie myli się z tydzień. Baby w szczególności. Z facetami jest prostsza sprawa, bo już koło jedenastej są pijani w sztok i bełkoczą albo chcą ruchać wszystko, na co trafią w drodze do baru. O północy trzeba obcałować wszystkie te oślinione i śmierdzące wódą mordy, obłudnie życząc wszystkiego najlepszego, choć jedyne, o czym wtedy myślę, to żeby ich szlag trafił czym prędzej. Potem sylwestrowa noc, banalna do bólu - rozmazane makijaże kobitek (najlepszy tusz nie wytrzyma, gdy właścicielka walnie mordą w sałatkę), śpiący pokotem faceci, jacyś zarzygani klienci w kiblu. Norma. Ja, oczywiście, nawalę się już przed północą, żeby uniknąć konieczności odwożenia mojej nawalonej ślubnej do domu. I tak zakończę ten najgorszy okres w roku…

http://www.joemonster.org/i/y/wiedzma.jpg

WITAM WBW! Ks. Adam Skreczko RODZINNE ŚWIĘTOWANIE Dni życia rodzinnego w zasadzie podobne są do siebie: dzieci idą do szkoły, rodzice do pracy, później spożywają wspólny posiłek; uczniowie odrabiają lekcje itp. Jednak oprócz codzienności potrzebujemy czegoś odmiennego. Dlatego w ciągu całego roku, w naszym życiu są dni, które różnią się od codzienności, sprawiają one, że na myśl o ich zbliżaniu nasze serca biją radośniej. Są to święta. To właśnie w te dni nabieramy sił do zmagania się z codziennością. W swojej najgłębszej naturze człowiek jest stworzeniem, które nie tylko pracuje i myśli, lecz także śpiewa, tańczy, modli się i świętuje. Podejmowanie celebracji różnego rodzaju świąt (kościelnych, narodowych, rodzinnych) jest jednocześnie bardzo dobrym środkiem wychowawczym. Jest przestrzenią, w której można dokonywać korekt wychowawczych oraz wyzwalać potencjał twórczy dziecka. Świętowanie związane jest najczęściej z podniosłą i radosną atmosferą. Święta rodzinne to nie tylko imieniny, urodziny poszczególnych członków rodziny, rocznice, ale także pomyślnie zdane egzaminy do wybranych szkół, zakup nowego mieszkania, sukces na olimpiadzie itp. Ważne też jest obchodzenie w rodzinie świąt kościelnych i rocznic narodowych. Wobec zanikającego patriotyzmu, rodzina może i powinna odegrać rolę dobrego nauczyciela. W dni świąteczne odsuwamy na bok wszelkie problemy, które przeżywamy na co dzień, zapominamy o nieporozumieniach. Te dni to nie tylko odpoczynek, ale przede wszystkim jest w nich miejsce na spotkanie i przebywanie z bliskimi, spędzanie z nimi czasu, rozmowy. Święta w rodzinie spełniają też inną rolę — poprzez wspólne przebywanie, udział w obrządkach, wzmacnia się więź rodzinna i wszyscy czują się jedną wspólnotą. Uroczysty strój, uporządkowany dom, odświętna oprawa zewnętrzna, wspólne jedzenie i picie, rozmowa i milczenie, niecodzienne rytuały, zabawa i śpiew wytwarzają szczególne poczucie wzajemnej bliskości i jedności rodzinnej. Na ogół lubimy świętować, oczekujemy na te ważne dni, przygotowujemy się do nich, ich przeżywanie daje nam radość i żałujemy, kiedy się kończą. Cieszymy się, gdy święta nadchodzą, bo są to dla nas ważne dni i nauczyliśmy się obchodzić uroczyście, tak jak to robili nasi przodkowie. Rodzina poprzez świętowanie wytwarza swój system wartości, pewne zwyczaje i obyczaje. Obyczaje mają moc normatywną, wchodzą w treść i zakres wychowania młodego pokolenia. Są pieczołowicie pielęgnowane w rodzinie oraz przekazywane z pokolenia na pokolenie. Można zauważyć też proces kształtowania pewnych obyczajów świętowania rodzinnego. Na to zjawisko składa się wiele czynników. Dużą rolę odgrywają środki masowego przekazu lansując pewne sposoby zachowań w określonych sytuacjach, które niestety nie zawsze są wartościowe. Poprzez rytuały związane ze świętowaniem można uzyskać od dziecka ściśle określone zachowania. Choć przestrzeganie norm świętowania nie wiąże się z żadnymi sankcjami, ani z przymusem, dziecko odczuwa wewnętrzną potrzebę postępowania zgodnie z nimi, przyjmując je jako własne. Ponadto świętowanie to nie jest tylko sposób spędzania wolnego czasu w miły i przyjemny sposób, to także jeden ze sposobów uczenia się siebie i świata, wybiegania myślą w przyszłość. Świętujemy wspólnie, bo radość chce się udzielać. Życie bez świętowania byłoby nieznośnym i nudnym mozołem. Dla wierzących świętowanie jest zapowiedzią Nieba. Musimy i lubimy też odpoczywać, by na nowo poczuć lekkość i radość istnienia. Odpoczynek to dar czułej troski dla siebie i innych. Jeśli okazja do świętowania w rodzinie jest bardziej uroczysta, na przykład rocznica ślubu czy chrzest, to należy je zacząć od Mszy Świętej. Postarać się trzeba, żeby była odprawiona specjalnie dla rodziny, osobna, bardziej uroczysta Msza Święta, na którą zaprasza się bliskich, sąsiadów i przyjaciół. Można w domu obejrzeć zdjęcia i pamiątki rodzinne. W ten sposób umacnia się jedność w rodzinie. Rodzina chrześcijańska jest „domowym Kościołem”. Oprócz podstawowych więzów krwi, istnieją w niej więzy wiary. Nie zawsze dochodzą one do głosu w codziennym życiu rodziny. Poprzez religijne świętowanie mają one szansę znaleźć odpowiednie dla siebie miejsce w życiu dzieci i innych członków rodziny. Prezenty są jednym ze znaków, gestów przyjaźni, miłości podczas świętowania. Cieszymy się, gdy je dostajemy, ponieważ są symbolem pamięci. Ale, o ile więcej radości sprawia nam obdarowywanie innych! Czasami wydaje nam się, że im droższy prezent, tym jest cenniejszy. Nie jest jednak ważne to, ile zapłacimy za prezent; cenniejszym darem może okazać się, np. własnoręcznie zrobiony drobiazg, ponieważ liczy się pamięć, serce włożone w wyszukanie prezentu lub jego wykonanie. Sposób wzajemnego obdarowywania się upominkami w rodzinnym świętowaniu powinien stanowić także element rodzinnego wychowania. opr. aw/aw

życzę miłego wieczorku http://img407.imageshack.us/img407/9488/23122006606kamilkr5.jpg PIĘKNA PRAWDA

http://www.gify.nou.cz/van1_mix_soubory/x1.gif

http://www.eso-garden.com/images/uploads_bilder/christmas_2006.jpg Pozdrawiam:-D

http://7art-screensavers.com/screens/christmas-night-3d/christmas-night-magic-house.jpg

dziś wyjeżdżam!!! Wszystkim Oazowiczkom i oazowiczom życzę... Gwiazdki najjaśniejszej, choinki najpiękniejszej, prezentów wymarzonych, świąt mile spędzonych, karnawału szalonego, roku bardzo udanego! http://www.i-tapety.info/obrazy/3d%20Ice%20Christmas%20Wallpaper.jpg

http://pink.goldtown.de/wp-content/uploads/2006/12/xmas20061.jpg

Teraz już wyłączam kompa żebyście mnie nie pobiły:-D http://blogsimages.skynet.be/images/000/683/782_bb753f5617b1f240f1d8712668cb23ba.JPG

Zostawiam Wam łakocie:-D http://www.roze.pl/gfx/S057_big.jpg

Witajcie!!! tak się z Mikołajka Igoorka:-D