terrorystka psychiczna

hmm może po kolei i jak najbardziej w duchu patriarchalnym: moja dziewczyna nie gotuje, nie sprząta, nie lubi moich przyjaciół, nie przepada za moimi rodzicami, jest zaborcza, nienawidzi moich pasji i krytykuje moje nawyki - czy ktoś wie dlaczego ja wciąż z nią jestem? Od razu uprzedzam nie mam zarzutów co do gotowania itp bo ponoć tego można sie po slubie nauczyć ale ja już gotuję od 4 lat i żadnych zwiastunów zmian u niej nie widze a raczej przyzwyczajenie ze ja to robie. Ale to bzdura. Ważniejsza jest kwestia emocjonalnego szantażu. Zawsze kiedy idę ze znajomymi swoimi bo trudno nazwać ich naszymi stawia mnie w sytuacji albo oni albo ja - np mówi ja sie tak kiepsko psychicznie czuje musisz isc? zawsze tak jest. Raz udało mi sie wyciagnac od niej ze tak naprawde boi sie ze przyjaciele zabieraja czesc mnie ktora ona mogla by miec. Kompletnie jednak nie potrafie wyobrazic sobie tego ze moge ja zostawic. Psychicznie zjeżdzam jak po najlepszej gorce na sankach. Co robić :/ (niby rozwiazanie jest oczywiste ale....no wlasnie ale...

To nie znaczy że terrorystka bo możliwe że coś głupiego robisz:P.

\"serce klatkę znosi źle\" i pewnie prędzej czy później uciekniesz mimo że kochasz. Szkoda. A moze spróbujesz szczerze z Nią porozmawiać?

szczera rozmowa konczy sie psychicznym dolem drugiej strony, nie ma na to szans. Kazdy krytyczny za mocno komentarz dobija ja jeszcze mocniej. Zastanawiam sie czy uratowac ja kosztem siebie....bo w tym stanie i jej pewnie jej ciezko mimo ze wydsje sie ze stoi wyzej ode mnie w hierarchi zwiazku

Moja znajoma mowi "kazdy jest fajny ale nie dla kazdego"...widac zwyczajnie mimo uczucia nie pasujecie do siebie.Wtedy wytwarza sie toksycznosc w zwiazku.Nawet najbardziej zakochani nie potrafia na dluzsza mete tylko dawac.W zwiazku potrzebna jest wzajemnosc i zrozumienie.

a jak sie objawia nienawidzenie twoich pasji?? ja tam uważam ze w pewnym momencie się załamiesz psychicznie...tzn polecisz z na samo dno i odbijesz się zrywając...twoje dziewczyna przypomina mi mojego eksmęża tez nic nie robił w domu, tez nie lubił moich rodziców, robił mi wyrzuty jak się spotykałam z przyjaciółka i był zazdrosny o książki (tak takie papierowe coś w czym są opisane różne historie) które śmiałam czytać od czasu do czasu...próbowałam go ciągać na terapię rodzinną, ale nic to nie dało, setki rozmów nic nie dawały...dochodziło do tego ze kupowałam zatyczki do uszu żeby móc pół godziny dziennie poczytać...nie docierało nic, jak grochem o ścianę. ja się rozwiodłam ty możesz jeszcze zadziałać, poradzić się kogoś mądrego co zrobić...ja nie doradzę po odniosłam porażke mimo wparcia psychologa.

4 lata z nią jesteś a nie zaprowadziłes jej chociaż do psychologa?To nie jest pomoc że wyręczasz ją w gotowaniu czy innych obowiazkach,a ona najwyraźniej potrzebuje jakiejś specjalistycznej pomocy.