Co robicie, kiedy z dzieckiem nie sposób wytrzymać?

Zaczyna płakać, tupać nogami, wyć przeraźliwie, robić sceny, rzucać czym popadnie. Robi to np. w sklepie, u znajomych, kiedy nie chcę jej podać cukiernicy itp. Jak mam wtedy reagować? W domu sadzam ją w kącie bez zabawek i po chwili jest ok, ale w centrum handlowym jest mi naprawdę wstyd, a tam nie zastosuję metody karnego jeża.:( Zdarzyło mi się, że kilka razy obce osoby zwróciły mi uwagę, że mam uspokoić dziecko.:(

osobom żeby spadały,a sama usiądź gdzieś żeby mieć na widoku dziecko i nie zwracaj na nie uwagi.Kilka razy zrobisz tak konsekwentnie i te sceny się skończą:)Ja też tak miałam

ja tez nie rozumiem dlaczego ktos obcy wtraca sie do twojego dziecka. Powiedz mu zeby sie soba zajał i tyle.

ze ktos obcy kaze uspokoic dziecko.mnie tez to wkurza jak widze takiego bachora wstretnego w miejscu publicznym.

ja najbardziej nie znoszę jak moja córka czasami marudzi albo płacze i komentują to różne osoby i o zgrozo jeszcze do niej coś mówią ,a ja wiem że w jej przypadku to najlepiej zignorować takie zachowanie wtedy szybciej się uspokoi ja rozumiem że może komuś przeszkadzać krzyk dziecka w autobusie np, ostatnio miałam taką sytuacje jechałyśmy autobusem i mała chciała coś ode mnie i zaczęła marudzić a babsko obok powiedziało do niej uspokój się bo cię motorniczy wysadzi no i dopiero się zaczęło bo Marysia się wystraszyła tego babska i zaczęła jeszcze gorzej płakać

MaMani --> z całym szacunkiem ale ja rozumiem takich ludzi :) sama byłam niedawno w pizzeri (czyli miejsce jak najbardziej publiczne) i było małżeństwo z 3 letnim na oko synkiem, który wrzeszczał, biegał po całym lokalu, właził na ławki w butach, rozlewał napój i generalnie robił tyle hałasu jak co najmniej całe przedszkole i powiem Ci że wytrzymałam aż 15 minut ale juz mnie głowa boleć zaczęła i mi ochota na jedzenie przeszła wiec podeszłam do jego rodziców , którzy nie zwracali uwagi na to co wyprawia ich dziecko i grzecznie poprosiłam czy nie mogliby go uciszyć na co usłyszałam właśnie ze jakim prawem się wtrącam i generalnie skoczyli na mnie z mordą :O więc powiedziałam, ze jak sie ma takiego bachora a nie dziecko to trzyma się to to w domu a najlepiej w zoo a nie chodzi w miejsca publiczne gdzie ludzie przychodza sie zrelaksować, odpocząc, oderwać sie na moment od codzienności a nie po to zeby oglądać ekscesy w wykonaniu rozwydrzonego gówniarza :O :O suma sumarum rozpetała sie lekka awantura, do mojego zdania przyłączyło sie ok 80 % ludzi będących w tej pizzerii i w końcu Ci rodzice odpuścili, zabrali dziecko i wyszli wielce obrażeni i zdziwieni o co wogóle takie halo :O także wiesz są różne przypadki i nie mozna generalizować że zawsze musimy trzymać język za zębami bo jednak są sytuację kiedy mamy prawo zareagować (zwłaszcza w miejscu publicznym) ;) aczkowliek mogę się mylić :P

Teoria ja się z tobą zgadzam bo to była przesada rodzice powinni zapanować nad swoim dzieckiem które rozrabia na całego i ja też tego nie lubię ja zawsze staram się zapanować nad histerią mojej córki chociaż mam takiego pecha:) że zazwyczaj to się dzieje w autobusie i zawsze jak próbuje załagodzić sytuacje sama ktoś się wtrąca nienawidzę tego bo sama wiem jak ją uspokoić a jak ktoś obcy do niej coś mówi to jest jeszcze gorzej i \"wyje\"jeszcze bardziej , jak jest dużo ludzi w autobusie to w ogóle nie wsiadam czekam na następny bo wiem co się będzie działo a jak wytłumaczyć trzylatce ze nie zawsze są wolne miejsca i trzeba trochę postać?

Czyli jak zrozumiałam: nie reagować? tylko najgorsze, że jak nie zareaguję, to ona potrafi tak wyć w nieskończoność.:( Zazwyczaj biorę ją na ręce i przytulam, ale w sklepie, to nic nie daje, bo ona urządza te ataki histerii, kiedy czegoś chce, a ja jej tego nie chcę dać, albo kupić. Do pizzerii, kina, restauracji w ogóle z nią nie chodzimy, bo tam jest nie do wytrzymania. W domu jestem w stanie ją ujarzmić, ale na mieście jest okrutnie, bo z jednej strony wyje, robi sensację, a z drugiej strony ludzie się gapią. Rzadko zdarzają się sytuacje, kiedy jestem upominana czy coś takiego, ale często ludzie podchodzą i pytają się "czemu taka śliczna dziewczynka płacze", a ona to bierze za przyzwolenie, a ja nie mogę odburknąć: "nie odzywam się do niej, jest nieznośna".:P

mamo Oliwki a ile twoja córcia ma latek bo jak sobie przypominam to moja tok około 2 lat też się zachowywała podobnie wychodzenie na zakupy to była męka w ogóle mnie nie chciała słuchać teraz ma prawie 3 i chodzi do przedszkola i nie wiem czy to zbieg okoliczności ale od tego czasu to mogę z nią iść wszędzie idzie grzecznie za rączkę tylko te nieszczęsne autobusy:)