Zamknij teraz oczy i usiądź sobie wygodnie...

Zamknij teraz oczy i usiądź sobie wygodnie: „Przypomnij sobie sytuację ze swojego życia, jak to jest, gdy chcesz komuś ofiarować cudowny prezent, jakiejś bliskiej osobie, przyjacielowi, któremu dajesz spiratowany program albo komuś, kto potrafi rzeczywiście taki prezent docenić. Nie wiem, jak szybko sobie przypomnisz taką sytuację, i to, co wtedy czujesz. Zacznij teraz, gdy już masz ten obraz tej sytuacji, zacznij go powiększać i przybliżać, zauważając, że to przyjemne uczucie obdarowywania kogoś narasta jeszcze bardziej. I złącz delikatnie palec wskazujący z kciukiem tylko z taką siłą, z jaką to przyjemne uczucie związane z obdarowywaniem kogoś narasta coraz bardziej i bardziej. Przyjemnie jest dać komuś od czasu do czasu bezinteresownie prezent. Pozwól, by to uczucie jeszcze bardziej narosło i w samym środku tego obrazu związanego z obdarowywaniem kogoś zrób malutki otworek, przez który zobaczysz siebie siedząco przy stoliku w kawiarni. Nagle, nieoczekiwanie, z jakiś tajemniczych powodów podchodzi do ciebie czarujący, przystojny mężczyzna. Zaczynacie rozmowę. Możesz stwierdzić, że zaczynasz odczuwać nieprawdopodobne pożądanie, i to wszystko, czego cię do tej pory nauczono, że nie wolno ufać przypadkowo spotkanym facetom, nagle przestaje być istotne i gdzieś odpływa. Pozostaje tylko ta rzeczywistość, ta jedyna i niepowtarzalna okazja, którą masz przed sobą. Gdybyś miała wyobrazić sobie, jak to jest, gdy ten mężczyzna, którego, przed chwilą poznałaś stanowi pewną bardzo ważną część twojego życia i zaczynasz mięć na jego temat pewne myśli i skojarzenia, to jak sądzisz: czy starczyłoby ci odwagi na to, by pójść dalej, poza granice tego, do czego jesteś przyzwyczajona. Ja (21-10-2007 23:30) Nie każda kobieta to potrafi. Wiesz jak to jest – są małe dziewczynki, które wyłącznie marzą i fantazjują, natomiast dojrzałe kobiety potrafią nie tylko fantazjować, ale potrafią również sięgać po to, na czym im naprawdę zależy I zacznij teraz ten otworek rozszerzać ale tylko z taką szybkością, z jaką zachowujesz to uczucie dawania komuś prezentu. Niech to będzie trochę jak w przysłonie aparatu fotograficznego. Niech ten otworek się rozszerza, tak że widzisz coraz bardziej obraz siebie i podchodzącego di ciebie męzczyzny prawiącego ci, zobacz jak rozjaśnia się twoja twarz. Uu – to bardzo miłe co powiedział. Tylko z taką szybkością, z jaką zatrzymujesz w sobie uczucie dawania komuś prezentu. Jeżeli to uczucie zacznie zanikać – znowu zmniejsz ten otworek, w pełni zobacz znowu tą sytuację, w której dajesz komuś prezent, poczuj to przyjemne uczucie, znowu zacznij powoli, bardzo powoli rozszerzać ten otworek aż będziesz już wyłącznie widziała obraz siebie samej i podchodzącego do ciebie mężczyzny, mówiącego ci komplement. Teraz bardzo szybko zamknij znowu tą przysłonę, znowu przywołaj to uczucie obdarowywania kogoś i znowu zacznij, cały czas zatrzymując to uczucie obdarowywania kogoś powiększać tą przesłonę, powiększać ten otworek. Powtórz to kilka razy. Przyjemnie jest sprawiać przyjemność innym ludziom żę, uprzyjemnia Ci dzień zupełnie nieznana osoba. Masz coś cennego i możesz to dać. Jest tylko kilka słów. I usłysz z tyłu głowy muzykę ze „Smurfów”: ta daaan daaan i dołącz do tego to przyjemne Uuuuuh, pobawimy się trochę. I dźwięk: aaaach, hmmmmm, sprawdźmy, jakim on jest mężczyzną, jak zareaguje na ten prezent, który mam mu do zaoferowania. I złącz nawet jeszcze mocniej te dwa palce, myśląc o tym jak wiele przyjemności zrobisz zarówno jemu jak i sobie. I zacznij wracać do stanu pełnej świadomości tylko z taką szybkością, z jaką rozmaite przyjemne doznania zostają w tobie jako część tego kim jesteś. Wielka szkoda, że nie możesz odważyć się na to, aby pójść na całość i przekonać się jak puste do tej pory było twoje życie... Pozdrawiam:)