Zerwane więzi

Od roku nie mam kontaktu z rodziną. Matka akoholiczka, ojciec złodziej. Mam starsze rodzeństwo brata i siostrę, maja dzieci itd...siostra zdradza swojego faceta brat ćpa pije, nie ma mnie kto wspierać. Zawsze chcieli pieniędzy ode mnie. Ja jedyna wyszłam tako jako na ludzi. Miałam pracę zarabiałam na siebie, teraz podjęłam naukę i chce skończyc szkołę i byc kimś. Gdy sie z nimi spotykałam nic sie nie zmienil, flaszka na stole i malaria wokoło. Bardzo to boli serce mi pęka, że tacy są. Mój chłopak nie chce bym z nimi utrzymywała jakikolwiek kontakt. Mieszkam u niego, ale on tez się zmienił. Czuję się osamotniona i nie ufam nikomu :( To jest bolesne, raniące i nie da się znieść tego, sama sobie się dziwię. Zadaję sobie tylko pytanie bo tęsknie za bratem i siostrą najbardziej i czy odezwać sie pokryjomu przed moim chłopakiem do nich i czy spotkać się z nimi. Tylko zawsze gdy spotykałam się z nimi to później płakałam i rozpaczałam, że tacy są! DLACZEGO?? Czy powinnam się z nimi spotkac i powiedzieć żeby się zmienil, żeby nie niszczyli sobie życia jak rodzice? Oni są starsi ode mnie o 2,3 lata, a wydaje mi się, że mam więcej w głowie od nich i wiem więcej o życiu niż oni sami w kupę wziętę.

Cięko powiedzieć co zrobić w tej sytuacji. Ale nie podoba mi się takie zakazywanie w związku.Nikt nie będzie mi mówił czy mogę sie spotykać z moją rodzoną siostrą.Nie ukrywałabym tego że chce się spotkać.