dół dół dół... a taka młoda jestem...

no więc zacznę od początku... jestem strasznie cicha, skryta, zamknieta w sobie. idac miastem boje sie patrzec ludzia w oczy i spuszczam wzrok... mam wrazenie ze wszyscy patrza na mnie jak na wariatke i smieja sie ze mnie. wiem ze ze swoja "panika" wygladam dziwnie heh.. ludzie sa dla mnie niesympatyczni bo i mnie odbieraja jako niesympatyczna..a mam w sobie przeciez tyle zyczliwosci i ciepla... tylko niestety ta wewnetrzna blokada silniejsza jest. co robic?

przez to jestem samotna i nie mam przyjaciol...stracilam wszystkich. chyba odpycham ludzi od siebie... marze o milosci, tego tez nie mam... jestem smutna :(

to zacznij ludziom patrzeć w twarz to oni będą opuszczać wzrok wiem bo sam tak robie ...

i dziala na niesmailosc ;D ??

alemam to samo. musisz sie otworzyc na ludzi.,oni cie nie zjedza. trzeba sie nauczyc z ludzmi zyc i smiac sie z siebie;)

samo nie przejdzie :O raczej

tylko tu jest problem...jak sie otworzyc;] kurcze...ile ja bym dala za odnalezienie tej drugiej polowki.. ;)

działa trzeba się rozwijać i zmieniać w sobie to co nam się nie podoba pracować nad sobą a nie użalać

'a ja wygralem zycie' gratuluje wygranego zycia;P ale prosze mnie tu nie dolowac jeszcze bardziej :D ja tu sie proboje odbudowac hehe

no :D bierz się za siebie bo inaczej za 5 lat skończysz jak ja :O

to się nie buduj tylko weź w garść wyjdź do ludzi jeśli nie chcą do ciebie przyjść

wiem ze jestem inteligentna osobą...czasem w rozmowie mam ochote wtracic swoje 5 groszy...ale udzielajac sie w tlumie jestem tą... mniejszą osobowoscia ? ktora sie boi odezwac ;/ blokada!! nerwy, stres ;/ trzeba z tym skonczyc wiem, tylko jak.

no przez moje zachowanie ludzie sie ode mnie odwrocili..podejmwalam wiele prob zmian, ale zbyt malo sie do tego przykladalam...

może ktoz mial w zyciu podobny 'okres' ? jak sobie z tym cholerstwem poradzic.. wiem ze to tkwi we mnie, w psychice... poprostu dalam sie ludzom stłamsić w szkole itp ;/ nie wytrzymaly mi nerwy. a najgorsze jest to ze ci co mi zjebali psychike teraz są zadowoleni z zycia ;/

tak naprawde malo kto zwraca na ciebie uwage. Kazdy jest przejety soba. Zwroci wtedy - i to z aprobata - jesli powiesz mu cos milego, usmiechniesz sie.

to się mocniej przyłóż bo co masz do stracenia tylko swoje życie które ci się nie podoba jeśli sobie z tym nie radzisz idź do psychologa

nie no nie ma tak... moj topic moze smetny sie wydaje ale prosze mi tu mnie nie zostawiac :) rozpiszcie sie ludzie, jak to sie mowi... nie krepujta sie ;D

psycholog... wiecie, ze zastanawiam sie nad tym :) ? moze mnie odblokuje... ale tak naprawde takie problemy tkwia w nas samych. psycholog moze jedynie podpowiedziec jak to z siebie wyrzucic... a ja musze wziąść swoje zycie w swoje ręce. Dzisiaj stwierdzilam ze przez "to" znienawidzilam ludzi.. co za tym idzie ludzie znienawidzili mnie.

tak...jeszcze moja klasa... osttani rok w liceum a ja...boje sie odezwac w klasie! ;/w gimnazjum pozwolilam pluc sobie w kasze jak to sie mowi. bylam bezradna. ah ten uraz psychiczny;d

dzieki za wypowiedzi:) ja tu jeszcze wpadne... teraz poprostu padam na twarz. dobrej nocki :)

powodzenia i zawsze głowa do góry patrz ludziom prosto w oczy niech się boją dobranoc

piąte koło nie ma to jak powiedzieć wyjdź do ludzi komuś tak nieśmiałemu że wstydzi się chodzić ulicą albo weź się w garść do kogoś z zaawansowaną depresją truizmy i banały nela18ka mógłbym się pod tym podpisać :O nie poradziłem sobie i pewnie nie poradzę... i chyba nawet nie chcę próbować. Za stary już jestem, i już jednak w dużej mierze chyba za późno. a co z tym zrobić: - jak masz zainteresowania to je rozwijać, najlepiej gdzieś gdzie można znaleźć innych pasjonatów. Zwykle łatwiej nawiązuje się kontakty z ludźmi z którymi spotykasz się bo chcesz a nie bo musisz - wszelkie poradniki samorozwoju i inne takie ćwiczenia. Podobno nawet potrafią działać, jak człowiekowi bardzo zależy - psycholog i terapia fajnie było by zrobić coś ze sobą przed pójściem na studia, o ile planujesz :D Tak, będziesz miała więcej pewności siebie, nowe środowisko... powinno być łatwiej dalej to pociągnąć:P

a ja wygrałem życie-truizm i banały tak ci się wydaje naprawdę mozna dużo w sobie zmienić tylko trzeba chcieć a nie narzekać można się odbić od dna i zacząć w końcu wierzyć w siebie spróbuj

trzeba mieć coś na czym można oprzeć wiarę... i nie mam na myśli chemicznych specyfików :O albo chociaż jakieś podstawy z przeszłości

moze jeszcze ktos z was tu wpadnie ;) ?? mowiłam ze jeszcze tu zaglądne więc jestem:) 'a ja wygralem zycie' z podstawami z przeszlosci...trudno o tym mowic. mysle ze to jaka jestem to wina moich rodziców.. tak wiem kochani sa, chcieli dobrze ale niestety pojecia o wychowaniu dziecka nie mieli za grosz :/ został mi ślad w psychice...wiem ze nigdy nie bede traktowala swojego dziecka tak jak oni mnie. ten + że ja swojemu dziecku zapewnie przyszłość normalna ;/ pytanie tylko czy znajde meza zebym mogla miec to dziecko... buhehehe

...

hej a ja mysle,że psycholog to naprawde dobry pomysl,ja tez sie wybieram,bo mam podobnie jak Ty,boje sie ludzi,izoluje sie od nich, boje sie patrzenia w oczy,wsrod ludzi lapie mnie jakas dziwna panika...Ja jestem DDA,po czesci wiem skąd sie biorą we mnie dziwne stany,ale sama nie dam sobie rady-ide wiec na terapie. Podrawiam!

ojka ojka.... to pewnie mnie dobrze rozumiesz.... to uciazliwe. a niby z buszu nie jestem ;D

Tak rozumiem cie, najbardziej boli jednak gdy otoczenie tego nie rozumie i pogrąża człowieka jeszcze bardziej...Dziś ceni się tylko tych szalonych,przebojowych,pewnych siebie a tych zalęknionych trzeba jeszcze bardziej zgnoić i dokopac im-jakby mieli mało:(