OJCIEC osoby niepełnosprawnej

witam :) dzień podobny do dnia i szereg ograniczeń... to moje zycie t e r a z u boku niepełnosprawnego, dorosłego dziecka jestem jego matką, podporą , która rozwiewa ciemne chmury przygnębienia SAMOTNI OJCOWIE w podobnej sytuacji, czy Wasza samotność się pogłębia czy dzielenie jej z dzieckiem niepełnosprawnym ją usuwa? jak sobie radzicie? chciałabym poznać kogoś takiego

duże forum i zadnego tatusia?

ja nie jestem ani mezczyzna ani tatusiem,ale wiedz ze podziwiam takie osoby jak TY,duzo sily i wytrwalosci zycze

wiesz...to owszem godne podziwu, ale to matczyny odruch serca:) jestesmy teraz tak baaardzo blisko kiedys zastanawiałam się jak to będzie gdy syn wyjedzie do Stanów/to bylo jego marzenie/ teraz wiadomo, ze jeszcze długo nie wyjedzie, a moze juz wcale... zmiany w płacie człowym , w skroniach powodują brak chęci do działania, a nawet do zycia to smutne

a co z ojcem Twojego syna, odciął się?

załozył nową rodzinkę, n/m miał dwie powazne operacje usuniecia nowotworów głowy jakie to niesamowite zrządzenie losu.... ojcie i syn , oddaleni od siebie, mający w tym samym czasie problemy zblizone, a dotyczące mózgu moze kiedys zechce się spotkać z synem, kto wie...

myślalam ze topik o tatusiu zbierajacym datki na chore dziecko